96 resultaten.
Nieuwjaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 het voorjaar te vertalen
En jij die de wereld nog slaperig aanstaart
Sneeuw is al tijden niet meer verschenen
De zon krijgt het steeds beter voor elkaar
Elfsteden in geschiedenisboeken verdwenen
Het leven in een mondiaal reservoir
Een nieuw jaar om weer van alles te beloven
Het vertalen naar de nieuwe moraal
Na theorieën van het beloven
Optimisme…
Paasplant
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 101 Zonder zijn onderdanen te verwaarlozen
voorspelt hij een fijne toekomst,
toont hij de zege van het Optimisme,
belooft hij een grandioos feest.
Ik moet de weldoener nog tegenkomen
die dat voor elkaar krijgt.…
leven sloop
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 589 Een herfstblad, als een vleugel
is langs me neergestreken
De boom die in de lente nog
Icarus plannen had
toen hij zijn blaadjes plakte
zijn filigrijn vertakte
heeft nu definitief
het vliegen opgegeven
zo streeft de jonge vlerkenmens
met hemelwaarts elan
in flarden lakenzeilen
voorbij conventie's grens
gewichtloos optimisme draagt
zijn…
Hopen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.016 Een blik op het horloge
getuigt van optimisme over.
Er klinkt getoeter.
Een schip, een schip met een anker.
Oh, teken van.
Dit is een test, een toets,
een oefening in geduld.
Zou hij dezelfde wolkjes zien?
De zon die over alle mensen schijnt?
Voelt hij deze wind?
Ze gaat maar staan.…
richtkracht.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 de zon erin laten lezen
letter na letter gelepeld,
straal na straal ingebrand
als een diep optimisme.
steeds met open armen
om het geluk op te tillen
en het warmte te noemen.
al kuierend langs het strand
en je eigen getij waar plotsklaps
een kwal je in de teen bijt.
geef dat beestje een pot
voor zijn etter in te uiten.…
Relativiteit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 195 Ouders begeleiden kinderen
liefdevol naar zelfstandigheid
vol ingeschapen optimisme
verlaten die het ouderlijk huis
Na de middelbare leeftijd zit
mijn taak erop als schalm in
keten van oercel naar heden
cyclus is rond, taak volbracht
Na illusoire suggesties dat
het goede in de toekomst ligt
laat de natuur me in de steek
vier…
LENTE SCHOONHEID
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 630 Blote benen onder ’t kort rokje
straalden jeugdig optimisme uit
Mannen zagen dit lekker brokje
mogelijk als misgelopen bruid
Lentebenen, al een beetje bruin
oogden smachtend de wereld in
Lentetopjes, met een roze kruin
kerels droomden van die godin
Blanke borstjes in haar bloesje
juichten uitdagend bij elke stap
Mannen probeerden dat snoesje…
de buitenkant van binnen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 668 in alle wolken zie ik hemel
kiert de kans op wat geluk
zon weet dat ik om wat liefde bedel
mijn optimisme kan gewoon niet stuk
je pakt me in met warme woorden
geeft me een deken tegen kou
maar onze adem zal bevriezen
in het slapen zonder man of vrouw
ik streel je huid, de buitenkant
van binnen, je kijkt me aan
voelt passie in je zinnen…
Sylke Haverkorn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Het komt nu aan op kracht en strategie
en optimisme: Sylke is een dover
van pover: zelfs haar lege glas stroomt over,
zij ziet potentie en jouw energie
Bedenk je dus: al ben je nog zo’n kneus,
futiel, onwaardig, nietig, onbenullig,
bescheiden, weinigzeggend, luttel, lullig,
laat haar je coachen en je wordt een reus
Aan judoën vond Haverkorn…
De dageraad
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 861 rug naar
het raam gekeerd
lijkt zij zich af te wenden
van wat er te wachten staat
terwijl zij als auteur
van een nieuwe dag
zelf over de inhoud gaat
De nacht is als een zwart doek
het verwijdert misstappen
en onbedoelde zinnen
bij het opkomen van de zon
mag ze weer
met een schone lei beginnen
Ze staat voor het raam
bemerkt haar optimisme…
VEDERLICHT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 510 de voeten wijzen mij de weg
naar optimisme hoop stut
vertrouwen in een toekomst
met zonnige bewijzen gestaafd
ik observeer kikkers zorgeloos
hun meiconcert ten beste gevend
zie geïrriteerde kieviten buitelen
reigers klapwieken naar rust
en geborgenheid scholeksters
ruziën vaardig vliegend eindeloos
het mensdom imiterend bevrijd
van hoofdpijn…
mijn moeder was iemand uit de duizend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 154 zij was als een klokhen
dag en nacht bezorgd
niet alleen voor haar eigen kroost
haar optimisme en goedheid
haalden veel moedelozen terug
over de brug.
mijn moeder was iemand uit de duizend.
zij kon en bleef moed inspreken.…
Een zondagmorgen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 75 En geeft
iets terug van dat levend optimisme
waarmee het idealisme eens begon.…
Ik ben een sterk persoon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 314 Mijn eeuwige optimisme wordt overschaduwd door pijn,
pijn van alle zorgen en verdriet.
Maar de meeste mensen zien dit helemaal niet.
Ik ga eeuwig door, met een tranende lach
en leef mijn leven maar gewoon.
Want voor de buitenwereld,
ben ik een sterk persoon……
Ik lachte dansend.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 128 ‘k Lachte dansend, ‘k danste lachend,
midden door m’n bitterste verdriet,
zodat niemand niet het ooit ziet.
‘k Danste lachend, ‘k lachte dansend,
midden in het grijnzend gelaat,
de honende lach, die niemand niet ooit zag.
‘k Zei: 'Ben je vrij,
dans je met me vandaag?
Ik dans zo graag,
maar weinigen dansen met mij.
Durf jij?'
‘k Lachte…
Op de prachtige tonen van de ochtendstond
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 106 Pompt een nieuw optimisme heel sereen
wat muzikale warmte door al mijn bloed-
vaten heen. Een cardiologische ochtend-
serenade in de opmaat naar wat vreugde
om een nieuw begin. Die voor even het
verleden doet vergeten; en het geluk
ervaren laat met frisse zin.…
Levenslicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 81 Waarom zou ik ongelukkig zijn
Of zelfs ook ontevreden
Zolang ik kan genieten van zonneschijn
En de vrije natuur kan betreden
Iedere ochtend wordt langs de horizon
Het geluk mij aangedragen
Het wonder van het licht als levensbron
Dan mag ik echt niet meer vragen.
En schijnt niet iedere dag de zon
Er zijn ook mindere dagen
Herinner mij die…
koppen en zo (12.07.2007)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 259 verban de twijfel uit het hoofd
zoek liever de metalen spin
in de deining van de zee
zinder niet zo
loop niet voor de voeten
maar vertrek
vanuit het optimisme
zonder glamour en glitter
naar het oerwoud van de angst
of ga naar Liverpool
bezoek de toren van Babel
en gebouwen van eens, die zich weer laten bezielen
zonder glamour en glitter…
Vertwijfeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 een optimisme welt in mij op,
Ik ben de kegel in een spel
die opgelucht zoekt naar een
tijdig herstel, dat zich telkens
hervindt bij mijn laatste tel.
Het vogelgezang zonder dwang.
Het verplaatst in mij een innerlijk
bang. Het leidt mij af van de maten
die ik tel.…
Vaarwelkom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 930 aan flarden
Je levensvatbaarheid
Berust op 'n oude lering
Je bent verpilde tijd
Een slechte spijsvertering
Vaarwel Melancholie
Spijt van gedane zaken
Jouw stroop van apathie
Wil ik niet langer smaken
Ik open mijn fontein
Ik ben niet meer te pakken
Ik maak van water wijn
Verbrand mijn oude zakken
Welkom Luciditeit
Vuurpijl van optimisme…
het voorjaar komt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 want ook elk klein vogeltje heeft z’n wensen
vrolijk geschetter en enkele die al zingen
o wat ontwapenend en zo mooi
je hoort het voorjaar er al in doorklinken
die kleine wezentjes verstrekken onbewust
mij weer hoop in die winterse kledderzooi
‘k zie en voel de natuur weer langzaam swingen
en het vrolijke vogelgespuis heeft
mij weer met optimisme…
tijd
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.658 mis
en worden het plots brokken
die langs ons komen
en realiseert een mens zich pas
dat hij voor elk stuk tijd moet knokken
tegen iets dat niet te overwinnen is
Dat hij toch nog verbeten strijd
voert om meer tijd te winnen
en probeert de brokken te beletten af te breken
een stok in ‘t verlopen van de tijd te steken
geeft hoop en zet tot optimisme…
Ben ik oud?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 179 Ben ik oud,
als mijn knieën knakken,
als ze knakken, als ik loop op de trap?
Ben ik oud,
als mijn kaken kraken,
als ze kraken, bij het gapen?
Ben ik oud,
als mijn kam zijn tanden verliest,
als steeds meer haar, de vrijheid verkiest?
In m'n hart ben ik jong gebleven,
laat de ouderdom bibberen en beven.
Want zolang men me nog nafluit…
Welstand
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 87 Onoplosbare problemen gezien vandaag.
Goede antwoorden heb ik niet gevonden.
Logische vragen heb ik nooit gesteld.
De liefde is springlevend gebleven.
Het kwaad is moe geworden.
Pessimisten angstig.
Optimisten blijven.
Welgesteld.…
En ik denk alleen tranen zie ik soms in vragen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 170 Laat het een weet zijn, ik blijf mijzelf keer op keer,
dit gedeelde geheim is nu ook geen geheim meer.
Mijn hoofd is soms vogel, rijtuig of privévliegtuig,
ster op dagen dat ik mijn knieën berouwvol buig.
Dit nu gedeelde geheim is nu geen geheim meer.
Ik denk er totaal niet aan om steeds anders te zijn,
dit glas zuiver geperste wijn maakt trots…
Archibald
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.664 was
Zijn watervallen zuiverder dan glas
Verspreidden golven liefdeshuiveringen
Vraag het de buurt, ze zullen het erkennen
Sinds zijn bevrijdingsdag op Hemelvaart
Is het hier stil, gezapiger, bejaard
Zelfs alle poezen moeten er aan wennen
Een tuinkabouter staat op ‘t plekje waar hij
Begraven is, dat leek me wel gepast
Eenzelfde speelse optimisme…
Christusvrouw
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 111 op
ook zoiets
alsof Adam geen trek had
want Christus was net zo goed een vrouw
omdat het lijden ophemelen typisch christelijk is
spant de vrouw de kroon en zelfs
boven dat beperkte element uit
laat je foto het eeuwenoude godinnendom
opleven
dwars door dit nare beeld heen
waar het lijden is vervangen voor vruchtbaarheid
en onvermoeibaar optimisme…
leven heeft een soundtrack - van harte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 228 als het leven een soundtrack heeft
dan klinken toegenegenheid en liefde
doorheen hartstocht en drama
klingelt aandacht verfrissend haar bries
door teder betoverende klanken
die onrust en angst trachten te ontmoedigen
dan prikkelen de elan blussende noten
van verdriet en melancholie
vriendelijk maar zelfbewust
de verrukking van optimisme en…
Historisch
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Moon en Kim hebben samen een boom geplant
En lieten zo hun oude vete varen
Hun oorlogszucht kwam even tot bedaren
Komt er rust op ‘t Koreaanse schiereiland?
Kim Yo Jung bood, als zusje van, proactief
Op de Winterspelen al wat perspectief…
Hun voetstappen in ons huis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 58 Ik zelf ging vandaag op weg door huis een pad vinden
verbeelde mij dat beeld van hun verschralende haar.
De toetjes van gisteren stonden dus nog op de eettafel,
het bestek en de borden waren al wel weggeborgen
dus zonder die zorgen ging ik vandaag weer op weg.
Het heeft geen zin om vandaag over gisteren
over eergisteren te treuren, vandaag heet…