Alle inzendingen over Orkaan Sandy

Wijze Spaanse orkaan-ologen voorspellen trends in het windvermogen. Het komt erop aan dat zij ook voortaan op octopus Paul kunnen bogen.…

Ik weet geen woorden die de winden weren, Geen verzen houden huizen overeind, Als dadelijk de zee weer rustig deint, Begint het ruimen en het repareren. Nee, rijmen helpt niet bij natuurgeweld, Dus ondersteun Sint-Maarten en geef geld.…

Als de wereld oorverdovend, oogverblindend ook, me omarmt, insluit in het oog van de orkaan van leegte, dan verblijf ik op een lege zolder van gemis.…

mijn huid is dun als de ijle echo van de stem van een geest niemand zal zich aan me branden ik kijk uit naar de sterrenstorm het is stil in het oog van de orkaan…

wanneer het oude niet meer is en het nieuwe nog niet bestaat groeit de turbulente chaos zoals de wind zich het sterkst toont in de ring van het oog van de orkaan…

Zo zondag dat de wind hier niet over de pier blaast noch in 't park de hond dolt is het mij te moede en zulke taal ook drukt mij uit als tube's laatste, allerlaatste... Op straat stappen of ze mij halen: geen jeugd, geen jacht, komt u maar mee! maar nee, is het roerloze extase: een stille gang, tikken zeg niks! Hier rust lawaai van woede…

gebroken takken joeg vogels onvermoeibaar naar de kale vlakte schoonde land en erf van ongerechtigheden in mijn spoor van pas verleden nog razen wolken langs het zwerk verregen ik het klokkenluiden van de kerk maar mijn werk is gedaan de schade lijkt beperkt leg mij langzaamaan te ruste laat winden nog wat zuchten ik was ooit orkaan…

de wind die is gaan liggen in het oog van zijn orkaan, wachtend tot het strijden is gedaan…

Maar Bush pleegt oog in oog met een orkaan Meteen lafhartig op de vlucht te slaan.…

Ik ben mezelf verloren zo maar ergens onderweg het bruist het kolkt een stortvloed van wind en regen slaat stuk tegen de wolken in het oog van de orkaan is het stil klaar voor de storm…

na orkaan De storm gaat liggen de lucht is mooi Het leven kan beginnen en ik stap uit mijn zelfgebouwde kooi…

Jij zo teder zo zacht Maar ook zo energierijk vol van kracht Je waait over de zee en de aarde Je hebt een enorme waarde Van briesje tot orkaan laat je jezelf gaan Zonder jou is er geen bestaan…

Zoals rust stormt naar het oog, van een brullende orkaan.…

Metronomen tiktak tonen bladmuzieken heuvels Golvende orkesten spelen paukenslag orkanen. Opuswolken regenvlagen pizzicato dagen.…

lui als een sultan alert als een jager dobbert hij voort op golven van gebeuren zonder plan drijvend op avondrood weet hij zich geborgen in de deinende schoot van het ogenblik verpletterd door de orkaan overkomt hem stilte…

De jamboree hier viel een beetje tegen Eerst moesten wij die hitte al doorstaan En toen was er die dreigende orkaan Zo zie je maar, na zonneschijn komt regen Een scout dient elementen te trotseren Maar veiliger is toch evacueren…

Machteloosheid, gebroken door een orkaan van gevoelens. Voortleven, een doodse stilte omsluit mijn hart en stilt de zilte druppels in mijn lichaam.…

Voor kamikaze minnende toeristen Blasé van elke oorlog of orkaan Is er voortaan een Franse autobaan Vol illegale automobilisten Het wordt weer lijkenfestival dit jaar! Wees snel erbij! Nu met nóg meer gevaar!…

Niet in een glas water Maar op volle zee Bedenk ik mij later Het is geen storm Maar een orkaan Razend over de golven Het licht van de maan Donkere wolken Ik word voortgestuwd Het is niet op zee Deze storm die nooit luwt Maar in mijn hoofd…

Boven verwachting En tegen de trend Van verwoesting Door vloedgolven Van de orkaan Trof men bij Saba, Antil met vulkaan Een bloeiend koraalrif, Niet eerder bekend Onschatbaar in prijs Als geschenk in natura Zwemparadijs In exotische flora…

zich ontschillen en uitschenken over velden van onvermoede gronden wegkruipen zonder de luwte te krenken toen orkanen nog niet bestonden zich wentelen in dekens van pijn tot herstel van moederschoot in geval van latent afwezig zijn sterft hoop een zachte dood…

ik ben een vluchteling en reis op tijdelijke papieren van hier naar daar droom van landen die jij niet kent nooit zult komen bekrompen geesten in eigen veilig wereldjes de storm steekt op in mijn hoofd en groeit uit tot een orkaan sta me dan niet in de weg…. beter van niet…

Die Douwe Bob is best wel eigenwijs: Ondanks dat er tien tellen wordt gezwegen - In die orkaan van hysterie een zegen - Hoopt hij in Stockholm op de eerste prijs. Vermoedelijk dat hij erop vertrouwt Dat zingen zilver is en zwijgen goud.…

nog stormde je niet terwijl ik met regen kou uit buien haalde de hoge bomen bogen al hun takken bladerloos in jouw ontkennen jij speelde wind ik regende het kind pas later was orkaan de veel gevraagde prater…

Ons landje was te klein voor orkaan Corrie, De kleurencodes schoten zelfs te kort. Wat buiten stond moest stormvast vastgesjord: Windstil werd het, geen wind, maar ook geen sorry. Al worden winden straffer nog dan straf, Waarschuw in het vervolg graag achteraf.…

De storm in mijn glas groeit tot orkaan. Ik ben moe van het vastklampen aan waarden, ze bieden geen houvast. M'n krachteloze vingers klauwen, glijden af op onverschilligheid. Het duizelende tollen van gedachten, maakt, dat ik geschreven woorden braak...…

De kranten staan hier alle dagen vol Met nieuws over cyclonen en orkanen Die zich een weg over de wereld banen - En steeds eist de natuur een zware tol. Maar in ons land krijgt men het al te kwaad Wanneer de buurman weer een windje laat.…

Door de dood Reeds gretig omarmd In de krochten Van deze orkaan Kwam jij uit Het niets Zo maar naast mij staan Verrassend op Mijn weg gekomen Jouw blik, jouw lach Voor mij het begin Van mijn nieuwe dag Dank zij jou ga ik Mijn nieuwe leven in…

Weer windkracht 4, ik snak naar een orkaan.”…

Rond Bush ontstond destijds veel turbulentie: Zijn inzet bij Katrina was heel pover Omdat hij toen dacht: “Ach, dat waait wel over” Maar nu ontbreekt hij zelfs op de conventie Hij weet: als ik niet handel naar behoren Dan krijg ik straks opnieuw de wind van voren…