Alle inzendingen over Overstemmen

drijft over het plein, een tuinfeest straattoneel, verwarde man de tijd breekt aan, zonder klok, met gesloten boeken en nog ongeboren jaren ik hoor mensen spreken roepen, onbevangen lachen in hun naamloze taal zo gulzig happen ze lucht zij, nog altijd in afwachting bijna drinkbaar, luister want geluiden beklijven in herinnering, overstemmen…

met bakken uit de lucht het herfstweer riep om goed gevulde glazen het najaar schenkt geen vreugde aan dit land en als het weer de vreugde niet wil schenken dan schenken wij die vreugd met eigen hand alzo begon het rituele tanken de vale regen kreeg de kleur van goud bij zoveel natheid bleek het moeizaam remmen dus ons gelal viel niet te overstemmen…

De meeuwen slapen nooit ze kwekken en ze krijsen maar als het vogel-uur begint wanneer het licht de hemel kleurt begint een merel hen te overstemmen het 'tè-tè-tè' verstomt en rollende octaven zetten de toon der ouverture van alledag in zomertijd geen dirigent, de meesterzanger zet hier de toon, en 'tú-tú-tú' vallen zij in, de koorgenoten…

De wind speelt door de spleten, het lied op zijn eigen manier, maar de klokken overstemmen, de wind verdwijnt in het niet. De beiaardier kent de kunst, om de zuiverheid te aanhoren en alle oneffenheden in de kiem te smoren. Hij speelt de noten zonder na te denken, of aandacht aan de omgeving te schenken.…

Heavy metal klanken door engelen uitgedragen overstemmen het geweld van de terrorist. Lange haren, snoeiharde gitaren wijken niet zomaar voor de wapens van de religieuze extremist.…

waarin ik mijn handen draag, leeg is het water van reflectie waar voorheen de wolken breiden en het avontuur begon ergens is het schattig, een verhaal dat kraait, een kip die tokkelt op de nagels van mijn tenen ik wacht op thuis, de roep van verlossing die nu nog als nachtelijk ruis me verontrust wanneer de stappen van de woning het kabaal overstemmen…

doe je een onthulling ik wil de zon en ook de maan ik wil sijpelend van regen dansend naar de hemel rijken ik wil op een zeemeeuw lijken wil op golven voortbewegen ik wil zilte zwoele zanden aan een eindeloze zee ik wil blote voeten stranden en ik wil mijn hondje mee ik wil vuur en water temmen vliegen als een leeuwerik de orkanen overstemmen…

zullen redenen zijn waarom zwaluwen niet liegen en waarom de geur van jou niet vervliegt ik kan ze jou niet vertellen net zo min ik weet of de wind een begin heeft en de zachtste streling gemeend is; misschien weet het beven van mijn lenden meer laat de anderen maar praten met hun ontaarde woorden waarmee zij denken de stilte van hun dood te overstemmen…

kijk in plaats van de kruidenier levert men verse accu’s hier APK verdrong de fietsenmaker een garage voor de meubelmaker boekbinderij nu Islamitisch centrum dam- en schaakclub bandencentrum Ik zag haar veranderen telkens weer de straat van weleer Geparkeerd, liefst in dubbele rij kleven ze bumper of zij aan zij autogeluiden overstemmen…

de rode gloed vervaagt langzaamaan het lichtje wordt steeds kleiner nog net zichtbaar met het blote oog verdwijnt en laat mij achter donker omringt me in de buik van de nacht de sterren spelen verstoppertje ogen nemen waar oren spitzen zich spreken gaat over in zwijgen hartkloppingen overstemmen mijn gedachten zintuigen staan op…

Zo zacht maar soms zo wreed breekt zij harten open Als Triana hardop weent tranen in de rivier laat lopen zullen groene heuvels haar omringen wolken wit in de hemel staan Als gitanas zullen zingen hun liederen over de stad heen gaan zal Triana betoverd zijn Als gitaren snikken, kermen over liefde, armoede en pijn flamenco alles zal overstemmen…

Haag en Gent loopt een lijn, die verder reikt dan je met je blote oog kunt bekijken de liefde voor Amsterdam voor Zeeland en Parijs vindt er zijn middelpunt zoals de wind zich nestelt in de kruintjes van de eik, de beuk en de berk in de gevleugelde vrijheid van de adelaar die met scherpe blik de wereld overvliegt de klanken van jazz overstemmen…

Je weet het zelf niet Maar als je eens wist Hoeveel ik van je lichaam geniet Zou je het niet kunnen geloven Elk moment dat je me raakt Opent de hemel even zijn deuren Is de tijd even niet aanwezig En zijn er geen verloren kansen te betreuren Dan is er slechts het gevoel Dat mijn lijf en verstand weet te overstemmen Elke keer weer even…

graag voor het raam En voor de voorbijgangers werk ik dus achter het raam Ik prostitueer me graag en veelvuldig Prostitueer me met het buitenlicht Kan daar niet genoeg van krijgen Zet het raam het liefst open En als dat niet kan op een kier Mijn longen zoeken frisse lucht Mijn zijn zoekt de elementen De elementen van het buitenleven Overstemmen…

Ik zing in de wind, laat me door haar overstemmen..... Er komt een stip uit de verte, is het een jogger? Vlug nadert hij, het blijkt een ferme figuur. Plotseling, bij ’t passeren blik ik in een doorleefd gelaat en drukt het een glimlach op me af.…

Het is bekend, alles wat onopgemerkt bleef leeft in stilte onder de wolkenzoen in het land van jouw heimwee geen schurken die de boel bedriegen of eenzame goden, het noodlot in de hand geen krant met leugens over liefde of een acteur op een zonnig strand met slechts de zon als gezelschap nu de liefde geluidloos is in alles overstemmend zwijgen…

Ooit zullen de engelenkoren al hun duistere en inhumane misdaden overstemmen en oplossen. Alle Hitler-klonen voor eeuwig verdampen.…

toen ik terugkeerde naar het noorden liet ik mezelf horen: harder lager heser ik werd wakker zonder stem ik reisde naar het licht sprak zacht iedereen leek te luisteren ik was zachter voor mezelf zong een toontje lager ik leerde zwijgen 100 dagen stil hoe het was het stemde tot nadenken…

Hun schreeuwen overstemmen het gejank van een slachting, vol verachting begaan zij de moord op een beest en op de droom van de vrouw die nog een meisje was Het dier is vergiftigd. De jager zo slaperig, nam zijn laatste hap verzengend mals vlees. Het hete gebrand laat hij achter in haar. Ze lacht.…

De stilte van ons onbezonnen moment, kon jouw tromgeroffel nooit overstemmen. De kracht van ons monument, is dat het altijd in onze gedachten bleef.. Je lachte naar mij toen we het zagen, ik kromp intussen als een kleuter ineen, begreep toen al dat je niet lang bij mij kon blijven.…

En je bent zelf begonnen je te krabben om zo vaak je kunt een geluid te maken op jezelf dat harder zal zijn dan al het andere, dat alles zal overstemmen zodat je langer hoeft op te letten, wat niet mis is, zo veel jaren aldoor o te letten. Je krabt je nu al een maand tot bloedend toe en het heeft iets anders bedacht.…

Er draven massa’s merries door de nacht hun hoeven overstemmen lijkwitte kelken welke de akkers bedekken onder rode gloed van de huidig blijvende oorzaak het is alsof de paarden spreken: wij bewaken het gebeente van de rustende gestorvenen want onder de drukte heerst het meest stille der stilte witte kelken vangen het geluid van ons draven…

van leer trokken Brachten hun hartveroverende muziek Op een bühne in de veilinghal ten gehore En toen dromde het betoverde publiek Idolaat en bloc naar voren Waar zij die vet hadden neergeteld Zich dikmaakten om hun blikveld En ook het Amsterdamse rosse millieu Gaf losbollig acte de presence En er was de sjeu van showstelende Alles overstemmende…

ultieme fijn besnaarde Het rauwe Ruige Materiaal Melodisch kabaal Muziek is voor iedereen Een zegen Overstemt ons praten Schept een heilig verbond Is een medicijn Voor een emotionele wond Klanken komen en gaan een spontane uiting van gevoelens in ons bestaan De muzikant bespeelt de snaren van de tijd als vrije geest langzaam overstemmen…

Vinken overstemmen een nerveuze spanning, van een vereenzaamd leven in zijn verdorde verbanning. Zo nu en dan ziet men over de pampa's vliegend een Vuurvogel verder naar het zuiden gaan, om zich bij zijn soort- genoten te voegen als trieste tango tonen hem oproepen terug naar Vuurland te gaan.…