Alle inzendingen over Regenboog

Om hem terug te brengen in oorspronkelijke staat, een waaier van opgefriste kleuren die door alle regenbogen gaat op wieken die hem op weten te beuren: vernevel water op zijn kop en in zijn nek. Met zijn poten stevig om de stok geklemd biedt hij je extatisch elke plek; Onno is nu helemaal ontremd. `Koppiekrauw-kom maar-lekker-wat?…

geworden bent staat vriendelijk bij jou de 6 ondersteboven om zo het getal van magie te wezen waar jij ons vrolijkt met jouw glimlach glijden ons de tranen van blijdschap stroomafwaarts langs beide wangen om de bundel van vreugde die jij bent zoet als repen chocolade en rollen drop zijn de knuffels en kusjes die jij geeft zoals een regenboog…

Verder biggelen ze in een variërend tempo van waar noten mij laten zinderen tot diep in mijn breekbare-en-kwetsbare Al met al kleuren zij het vervolg van deze dag mee maar meer dan ooit zal er een regenboog verschijnen achter dit geschilderd gesluierd weersverschijnsel; een zin nabij.…

Verder biggelen ze in een variërend tempo van waar noten mij laten zinderen tot diep in mijn breekbare-en-kwetsbare Al met al kleuren zij het vervolg van deze dag mee maar meer dan ooit zal er een regenboog verschijnen achter dit geschilderd gesluierd weersverschijnsel; een zin nabij.…

Voorbij de regenboog Staat een schaduw dode rozen In een waanzinnige wereld Vol geweld Op weg naar het noorden Is het doodspel.…

even de bascule onthef van zijn plicht, hem, die ik ben, om de maat te nemen enkel door de aangeleerde gewoonte van het sluiten der ogen hij, die ik ben, neemt bij wijze van spreken de dragende benen die het juk van ademen dragen en van licht, het zuchten van goddelijk gedogen toch vertel ik hem, die ik ben, over de reis langs de kleurige regenboog…

Ingetogen beweegt mijn hand door het striemend oppervlak van duizenden regenbogen, gekleurd door 't felle zonlicht door elke druppel op d'aarde gericht. "Och", mompel ik, en wandel verder door de regen, terugblikkend naar de nachten toen ik mijn naam in de hemel schreef en in kille ijzige stilte lag te wachten.…

Het weermannetje van Ukkel heeft een hele grote pukkel in het midden op zijn rug, vol regenbogen, ijs en blauwe lucht, met regen, sneeuw en hagel, bliksem, wind en donderslagen, orkanen, storm en donderbuien. Soms spat alles ineens naar buiten.…

wingerd hecht groeit en bloeit het nieuwe leven in moeders warme veilige schoot waaraan steeds meer ongeduldig de vader en het broertje luisteren tot op een zomers zonnige julidag het mooiste meisje van de wereld als esmee zich dan tonen laat dit prachtige wonder van het leven sprankelt levenslust en optimisme zoals het voorjaar met regenbogen…

overkant ons eeuwig te vergezellen doorgronden willen wij de diepste betekenis van dat wat ons beschaamt door beter te kijken en te zien in de spiegel van de tijd die niets verhullend tot ons spreekt wat mensen echt verbindt is waardige medemenselijkheid luisteren en horen willen wij het geheim van naastenliefde dat gelijk de schoonste regenboog…

en ik veel gemeen niets is ons menselijk vreemd ook al verschillen we van aard we worden allebei door het sterfelijke allengs ontheemd waarom zou ik nog schrijven of nog sterker, mijn leven met u delen het meeste blijft toch aan onszelf beklijven omdat wij zoeken naar het verlorene, haastig op weg om nog voor ons heengaan de verkleurde regenboog…

Voel jij je wellicht hier ontheemd als tijd toonbeelden van ook doodgewoon verval naast armoede schildert, met alle kleuren van het palet die dan regenboog heet. Al draagt mijn mond onverplicht ook schaduw naast licht, mag ik je toch soms onopvallend onbevangen meetronen, vertellen over het gelukzalige wonen in elke zonsopkomst.…

Wellicht kijk ook ik over een tijd elke avond verliefd omhoog, zwijg ook ik nog stiller bij het zien van een dubbele regenboog.…

Verder biggelen ze in een variërend tempo van waar noten mij laten zinderen tot diep in mijn breekbare-en-kwetsbare Al met al kleuren zij het vervolg van deze dag mee maar meer dan ooit zal er een regenboog verschijnen achter dit geschilderd gesluierd weersverschijnsel; een zin nabij.…

Hoe zij als een wijd openstaande bloem met al haar kleuren in opvallende verpakking, verschillende geuren een grijze vaas versiert of als een heel heldere regenboog aan de hemel verschijnt die iedere donderslag en verdriet verzacht terwijl een lepel zoetigheden de zenuwen en angsten zullen kalmeren.…

Ik wil je altijd blijven vinden al turend over het landschap met mijn ogen verlangend open ga ik jouw vlucht volgen langs dalen, valleien en regenbogen precies of je zelf vleugels hebt en zomaar vrij vliegen mag.…

volle leven bij het glibber van plots ongemak dat met tranen ook glimlach brengt wanneer wij elkaar de hand geven door de in elkaar gevonden liefde stroomt leven ons door de aderen wandelend in de tuin van het zijn vergezelt hechte vriendschap ons bij elke stap die wij samen zetten de regens die ook ons wel treffen maken wij ons heuse regenbogen…

sparen,en verder met mijn leven gaan iedereen is met gedachten,bij zijn eigen leed en pijn lieve god wilt u verzachten,en ook mij ter wille zijn mijn gevoelens en mijn denken,hier op papier gezet zal vrede aan mij schenken,aan mijn woorden in gebed ik geef mijn leven in u handen,in de hemel o zo hoog ik hoop bij u te stranden,aan de top van de regenboog…

Dit is een nachtvlucht zoals toen, in vuur en vlam en hemelhoog - en weer opnieuw lijkt het op toen: stormpas over de regenboog ... maar ik zing niet meer zoals toen - er klinkt in mij een ander lied... 'k zal nooit meer zingen zoals toen, vandaag zing ik een ander lied!…

maakt bitter De sleutelbloemfamilie Laat hoogmoed vallen Verbonden zonder ruzie Vuurwerk moet knallen Een dichter wordt niet gemaakt Een dichter wordt geboren Een dichter staat naakt een dichter heelt wonden Een dichter is een schouwspel Een dichter kent hemel noch hel Een dichter gooit geen zand in ogen Een dichter is gemaakt uit regenbogen…

Ik geef mijn leven in uw handen in de hemel o zo hoog Ik hoop bij u ooit te belanden aan de top van de regenboog.…

Schilderde mij af als witte man op zwarte berg liet mij voorbij glijden over regenboog vol kleuren rijden verfde mij zorgvuldig als groteske dwerg op groene heuvels naar beneden naast de spiegelgalerij schilderde mij terug in dure, fatsoenlijke kleren tussen rijke meneren in hele chique wijk liet mij voorbij flaneren voor vergeten…

zit dus diep van binnen Potentieel in ieder mens Ieder moet zich eens bezinnen Luister naar mijn hartenwens Laat je naasten toch eens weten Hoe het eigenlijk met je gaat Zeg ze: „’k ben je niet vergeten” Sta ze bij met raad en daad Juist je innerlijke schoonheid Te verblindend voor het oog Ongeacht geslacht of leeftijd Mooier dan een regenboog…

De regenboog over de wereld gaat onder in de diepe meren van Nieuw Zeeland. Het is het verste eiland waar wij ooit kunnen komen met de oceaanstomer. Hier in de dampende meren tussen de zeepgroene varens maken de nimfen zich op. Spelen nimfen in roze jurken met de zonnebol en met de regenboog.…

De druppel van gedooide rijp draagt vuurkleur van de regenboog, het diepste geel, haast groem koud blauw, nieuw wit, water dat brandt.…

De druppel van gedooide rijp draagt vuurkleur van de regenboog, het diepste geel, haast groem koud blauw, nieuw wit, water dat brandt.…

paard en brood verwisseld van eigenaar De pret was grenzeloos en ongemoeid En de ogen van allen staarden naar Die mooie meid met lange benen maar geboeid En de sluwen probeerden de boel te klissen Een criminele moordenares kon niet missen Er wordt ingezet en het bod schiet omhoog Hoogste bod met zeven jonge maagden Een ritje onder de regenboog…

Het morgenrood, de regenbogen Een beeld van hoop, en heil, en vree? Aan wie de warme zonnestralen, De wind, de wolken ginds omhoog? Al wat de hand niet kan bereiken, Wat wij bewondren met het oog? Aan wie behoort 't geronk van 't vliegje, Aan wie behoort des leeuwriks lied?…

Je levensboek gaat verder, steeds weer een trede omhoog, en toch bereik je nooit net die regenboog. Het verhaal in je levensboek gaat maar voort en voort, het trouwen en kinderen krijgen is wat nu scoort. Het verhaal in je levensboek lijkt maar verder te gaan, dit gebeurt zonder dat we er even bij stil staan.…

tot bevel van leven waarin alles verrukt van laag in de velden tot hoog in de bergen onderwijl tot ver in de zomer het leven van een kleurrijke herfst de schatten verlokkend belooft als zilver blinkend zich de bladeren kleuren verandert het lot van dwaling de loop van de stroom nestelt zich menselijk verval in het einder van de regenboog…