5174 resultaten.
Pleinstaren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 96 Al maanden voel ik me niet fijn
als ik alleen ben of als er anderen bij zijn
Zelfs in gezelschap voel ik van binnen een pijn
besef ik nu, terwijl ik staar over dit plein
Zo fijn om niets uit te hoeven te leggen
aan de pleintegels, die toch niets zeggen
Geluk, verdriet: van alles gaat er door mij heen
en het enige antwoord is: steen…
suites voor Annemieke LI -levendaal-
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 167 te vroeg gestorven
tongkanker in de stilte
van je broertje
liederlijk gezang
bushokje op levendaal
voetbal bij de vleet
ook zo nieuwsgierig
naar het sop van vissen -
neerslag van de geest
een teen in opstand
omgaan met minderheden
je past je maar aan
langs levendaal
weerklinkt olijke rosé
luid kermiskabaal…
Ongezochte vondst
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 123 Jij, die weet dat ik geen onbeschreven blad ben
maar getekend door woorden
mij kunt lezen nu ik naakt voor je lig
en ik mijn ziel in je lichaam schrijf
Jij, die behoedzaam de blaadjes van mijn hart
omdraait als ik er hardop uit voorlees
ezelsoren vouwt in mijn kwetsbaarheid
zodat ik weet waar ik gebleven ben
Jij, die weet hoe je onderhuids…
Fossil Rose
netgedicht
2.0 met 30 stemmen 1.893 Monddood voorbij
Versteende tranen
Op wangen
Gebeeldhouwd
Gevangen
Fossiele roos. Te be- en
in te ademen
Ten diepste
Tot zij zich
Openbaart*
Roos op termijn. Tenslotte
Gruistranen. Wind. Weg
Tranen. Nat
Herboren
Heerlijk bad
Napijn.…
Aan Jacob Cats
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.589 Welk land, welk volk, op heel deez' aard,
Heeft ooit een tweede Cats gebaard?
Dat kon ons land alleen.
Rust, dichter-pensionaris, warm
In 't Hemelrijk, in Godes arm,
Wiens naam gij altoos preest;
De laatste Nederlander sterft,
Eer Jacob Cats zijn glorie derft
En Nederland zijn geest!…
Een oude sproke
poëzie
2.0 met 10 stemmen 491 Daar is een oude sproke, van een roos
Die eenmaal in de duizend jaren bloeit;
Maar die in wildernis van dorens groeit
En die daar leeft een al te korte poos.
Daar is een oude sproke, van een man
En van een vrouw die bij de dorens staan;
Wanneer hun hand ten plukken uit wil gaan
Is die geboeid in angst van toverban.…
EEN VROUWENHAAR
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 312 MARSZEIL
De wind in de zeilen
Om Baltische granen
Met Fisherman’s tranen
Nog honderden mijlen
Schrobben en dweilen
Blakte, orkanen
Schuim, oceanen
En koortsachtig ijlen
Dan iedere gedachte
Aan huiselijke nachten
Wegspoelen in kroegen
Met willige wijven
‘t Verlangen verdrijven
Om dan weer te zwoegen
Het fluijtjen weer op
Naar Cats…
De roos
hartenkreet
4.0 met 67 stemmen 3.448 De roos, als symboliek
De roos, als lach en traan
De roos, symbool voor de tragiek
De roos, waart je in een vrolijke waan
Een roos, staat synoniem voor hartstocht
Een roos, die jouw liefde symboliseert
Een roos, voor de jongen om wiens gunsten je zo vocht
Een roos, voor de jongen die jij zo adoreert
Een roos staat ook synoniem voor verdriet…
'n Roos
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 525 'n Roos voor elk woord van liefde
'n roos voor elk mooi gebaar
'n roos voor aandacht voor een ander
'n roos voor klaarstaan voor elkaar
'n roos voor elke heftige discussie
'n roos voor elke lach in een verhaal
'n roos voor soms een pittige ruzie
'n roos voor het spreken van dezelfde taal
'n roos voor alle mooie momenten
Een heel boeket…
IK STUUR JE BLOEMEN
gedicht
3.0 met 19 stemmen 782 een roos voor de zon die door kale takken schijnt
een roos voor twee vogeltjes in de boom
een roos voor de chrysanten die in bloei staan
een roos voor alle wolken in de lucht
een roos voor de liefde dat die blijft bestaan
een roos voor volharding in alle strijd
een roos voor de warmte die jij me geeft
een roos voor alle gedachten die ik met…
Ten onder
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 272 Tergend, einderloos
Verdwijnt de zon
Kleurt onverwacht hemelpracht
Noordzee verschiet nuances blauw
Golven, oplichtend groen
Kussen strand
Doorwolkt, grijs gestreept
Bloedrood, zon, bloedmooi
Scheveningen, avondzand
Golft stuk in deze brand
Vlammend rood, immense stilte…
Ten onder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 2.093 mijn dood karkas
rust mijlen diep
waar het voorgoed
vergaan insliep
tijdloosheid spon
zijn kluwig garen
streelde mijn lichaam
tot bedaren
hoog boven mij
woedt nog de storm
waartegen ik
nooit meer optorn
eeuwig heugt mij
die agonie
en doemt eind’loos
de lethargie…
Tenen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 447 Mijn grote teen is de aller Grootste teen,
Die kijkt boven alles uit,
Daardoor ziet hij alles.
Meer dan de andere tenen.
Dan hebben we de Wijs teen
Die is zo verschrikkelijk wijs,
Als je iets niet weet,
Vraag het hem en je krijgt antwoord.…
Roos
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 120 Waar je een roos plant
kan geen distel groeien.
Maar als je een roos plant,
plant je ook de doornen.
Net zo stekelig en pijnlijk
als een distel, zeer waarschijnlijk.
Maar een roos is mooier,
denk je bij jezelf.
Dan maar wat hinder.
Maar hoe zit het met de distel?
Die heeft weer…
een prachtige vlinder.…
Mijn gouden roos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 332 Mijlen terug
achter vele zomers
golft langs afgelegen weg
over stille meersen
een zachte melodie
In het Huis ten Halve
net op de equinox
speelt de juke-box
wenkend naar de
Indian summer
"Mijn gouden roos september
een laatste zonnezoen-BB"
In klatergoud verloren
ga ik langzaam
de einder
tegemoet…
Rozen...
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.057 Als ik dood ben, breng een roos mee
Een roos staat voor liefde, kleur en vreugde
Dus als je van me hield, breng een roos mee
Ken je me goed, dan weet je dat hij rood moet zijn
Heb ik ooit maar iets betekend, breng een roos mee
Kun je om me lachen...dan heb ik het goed gedaan
Dus...als ik dood ben, breng een roos mee…
grindpad
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 113 grindpad
achter het hek
aan het eind van
het grindpad vraagt
de stilte om aandacht
geen geruis in bomen
geen bewegend gras
de vogel zingt geen lied
de dood maakt me hier wakker
ik wist nooit goed
wie je was en waar
kon je moeilijk volgen op
je zelfgemaakt kompas
je achterstevoren denken
je eindeloze fantasie
je knikkeren met…
Ten hemel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 937 Ik verklein, in minima gehuld
ik zinspeel op zilte lucht
waar het treft in zaligheid
waar handen raken, in geduld
En ieder lam gaat tot zijn slachting
het raakt mij nu, die zwaveldamp
blaas mijn déjà vu vol nieuwe dichtsels
als plaksels op mijn nieuw behang
Naast mij ligt de dwangsom
in voleinding zinnen slepend
waar niemand teder op de…
koude tenen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 401 je stilt dagen van winter
en geeft me onwennige
kinderogen
bindt bitterheid
aan alle lege uren
nu dood sneeuwt
op koude voeten
de meisjesjurken, de lippen
gedragen, ongelezen
bij iedere gebroken vinger
en nu het donkere huis
de verte meet
zie ik door muren heen
de oude stenen in
mijn te kleine bouwdoos
jij kust me
maar maakt…
op tenen gemaakt
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 284 ik
kijk
omhoog
en omlaag
om de leugen te vinden,
de ontrouw die de waarheid draagt
boven de deur en zo naar je voeten
maar de afstand, uitgestrekt
in een huis vol gangen,
gooit woorden
vele malen
los
elke vlakte
wordt vochtig en ruw
uitgesproken, de onomkeerbaarheid
ik kan falen
en uit het raam springen
maar het noodlot is…
de geringste
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 947 zie mijn pink
aangevoerd door
de kleine nagel
als schild
terwijl mijn
geringste teen,
in deze, ter
rechter zijde,
ook wel de
minste vinger
aan mijn voet,
kneuterig is te noemen
en door verwijdering
van een eksteroog
genadeloos gevild…
Draaien
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 399 de waarheid draait en vraagt
kromme tenen naar een reden
maar stomme tenen zwijgen
een steen ligt zelden alleen
en net als een stomme teen
kan hij geen reden bedenken
de waarheid als een kromme
op zoek naar bestaansrecht
in een voortschrijdende
waarschijnlijkheid van
stenen en tenen…
Ge-wet-en
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 109 We hebben altijd al geweten
dat de wet niet mag overschreden
We hebben altijd wel gezegd:
bij wet verboden, zogezegd.
Je geweten, is iets anders
heeft met wetten niks van doen
toch zouden er wetten moeten wezen
die zouden zeggen: naar eer en geweten:
Heb ik de wet nooit overtreden,
maar:
mijn geweten, daar weet geen mens iets van,
vandaar…
Waar ik was
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 jullie heb ik niet gezien
daar diep in het zuiden
wel heb ik lang in de oude wereld
als verdwaasd vertoefd
werd zogezegd gedwongen
om veel in mij uit te luiden
dat vroeg om actief verzuimen
in het heersende ritme
van de verslavende gewoonte
het was de overdadigheid
opgeslagen in hoofd, hart en ziel
die mij verplichtte te ordenen;
de…
In dubio
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 88 "why are you worrying
said the cat on my lap
you should be writing poetry instead"
in dubio zakte ik
langzaam af
naar de krolse krochten
van mijn ziel.…
Komt goed
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 477 Blootvoets over de rijp op het groen
worstel ik me door een gordijn van mist
beseffend hoe ik muren metsel
en struikel over lange tenen van ijs
Door een facade van omhoog gekrulde mondhoeken
doorspekt van cynisme
rennend langs lege populieren
hijg ik wolkjes in cirkels
In 't hoekje van jouw schaduw
zie ik tinten, rose, wit, purper
zeg…
Geen ster...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 Geen ster hoog aan de hemel,
terwijl de lach verzinkt in
weemoedige klanken.
De aarde fragiel als een vlinder...
Mensen beven tussen grauwe wolken
en dor gras.
In het park geen rode rozen,
alleen dode gele.
En in vele ogen tranen zichtbaar
of verborgen in een tijd van wanhoop
en zorgen.…
HERFSTBOS.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 325 Hij is ten dood gewond, maar nag weerklinkt
Zijn wakk're strijdroep, en op steig'rend ros
Rent hij ten aanval aan; en tot den kamp
Zijn krachten strekkend in een laatste vlaag,
Zijgt hij ter aard en spilt zijn schoon rood bloed.…
Wat mij beweegt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 de dood staat aan de deur
dichterbij dan ooit
nog net niet postgevat
vraagt hij wat mij beweegt
om mij hier op te houden
mezelf uit evenwicht te schrijven
de nacht hangt stil tussen ons in
boven slaapt alles wat ik liefheb
maar de tijd loopt steeds verder leeg
hoe moet ik mezelf vergrendelen?
zodat hij geen beslag op mij kan leggen…
Zinloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 in een met tranen gevulde inktpot
doop ik mijn vulpen
in de hoop woorden te vinden
voor een engel zoals jij
op een doodgewone dag in maart
zit je toevallig in de tram
tot de wereld ineens stil staat
jouw wereld
er wordt geschoten
juist op dat moment
zit jij
op de verkeerde plek
door niet te vatten redenen
word jij uit ons leven gerukt…