Alle inzendingen over Samen gebonden

tussen mijn handen voel ik moeders gezicht waar de dood pas nog op heeft geschreven zijn signatuur is op de huid achtergebleven waarna hij zich verschool in gedempt licht haar lichaam wordt nu in linnen gedragen met namen erop van hen die haar mogen in haar leven had ze maar zelden gelogen alleen op de antwoorden van wat vragen in haar besluiten…

Ergens davert de trein In rechte lijn naar het doel Naar het eind van ’t zicht Verdwijnend over verre horizon Vast aan rails gebonden Noch links noch rechts Die ene voorbestemd weg Van vastgesteld station Zonder keerpunt op z’n reis En ik reis mee Gebonden aan trein en rails Tot over ‘t einder van ’t zicht.…

Samen de dagen met elkander zo te leven de regen en stormen te willen doorstaan nee, niemand zal me ooit meer kunnen geven zoals jij zal er niemand op aarde bestaan.…

we varen op een zee van tijd het strenge vaderland ligt achter ons we zijn ervan bevrijd de kinderen met goede wind verzeild gekoesterd en geklonken en waar de diepte is gepeild de bittere herinneringen in zee gezonken ik heb je in de bloei gekend jij zag mijn wilde streken en gaandeweg werd onze horizon vanaf dezelfde plaats bekeken…

Ik heb er velen lang zonder zonde los en/of gebonden volstrekt onoverdacht verleid en genomen in slaap vannacht…

Loop door eindeloos denk door doordenk het gaat door eindeloos ondoordacht zinloos fysiek en mentaal gebonden.…

eenzaam en alleen gekooide mens gebonden aan handen en voeten vechtend voor de vrijheid mond gesnoerd…

een enkele traan drupt bezeerde de ziel handen gebonden waar woorden sluimeren zonder toekomst…

in zijn eenzaamheid voelt hij zich slechts gebonden door andermans schijn zie verstarring posteren in broze onwetendheid…

Met mijn takken zoek ik de vrijheid, alleen of samen met andere bomen reis ik door de tijd, zonder ooit ergens aan te komen. Met de aarde ben ik door taal en cultuur verbonden mijn wortels hebben hun eigen verhaal, aan geen enkele traditie of geloof ben ik gebonden toch zit ik met plezier aan een feestmaal.…

Gelijk de zon straks de wolken verdrijft, bereidt zij "autonoom" een warm afscheid, is het "samen" wat de boventoon krijt, ofschoon een drang naar vrijheid mij beklijft. Hoe vrees ik te grote gebondenheid als zij de regels onzer taal herschrijft!…

hoe vrij zijn wij ach zelfs water is gebonden aan stroming en getij bergen blijven staan waar ze stonden nooit verkassen zij planeten en manen verslingert aan banen de zon op haar vaste plaats van waarde met haar warmte voedt ze moeder aarde wij gebonden aan werk relaties aan huis wanneer zij we vrij diepzinnige teksten veronderstelde dichterij…

Ik zou me zo graag Gebonden willen weten In jouw omslag Niet als notities op een schouw Of als brieven in een la Zelfs niet als de bladzijden Van een paperback Die zo gemakkelijk los En dus verloren kunnen raken Maar gebonden, jij en ik Voor ik mezelf verliezen zal Uit droefenis om jou Daarom wil ik bij je zijn Om te voorkomen dat…

ik ben het meisje in de hoek besmeurd, verwond en ongeboren handen gebonden tot tegen de borst mijn mond en ogen met kwaad gehecht dat me doet huilen in de kamer om al het bloed dat het mijne is strak gebonden nooit ontsnapt aan die nauwelijks zichtbare haken ik ben de vrouw alleen maar mezelf in leven nog minder dan in…

pijnlijk verleden herinnering gebonden weefsel verleden litteken een momentenspoor onderbroken door gave momenten.... wordt bindweefsel.…

Ik rustte met wie liefde hield gebonden, De groten die in glorierijke stonden De dood zich mengelden met minnens wijn. Maar ik moet levend duizend doden sterven, En nimmer kan ik ‘t duizlend heil verwerven Van stil en donker en mét u te zijn.…

Gelukkig heb je matrozen die de zeilen strijken jouw helpen met het leven zo samen aan boord al zal niet alles even makkelijk voor je lijken niemand die zich dan aan je foutjes stoort.…

Rodica en Dodica waren aan elkaar gebonden zo heeft de vroedvrouw ze gevonden Rodica en Dodica de ooievaar speelt trekharmonika Op de trekharmonika schilderde de schilder Rodica en Dodica Rodica was net zo groot als Dodica op die trekharmonika Op de trekharmonika speelt het liedje van Rodica en Dodica Dodica had een vrijer en Rodica had…

alles voelde anders in raken het deed onverwacht nieuwe energieën ontwaken het was geen stoffig verschijnen na decennialang verdwijnen maar een herboren in nieuwe gloren spanning voelen in een warm contact waar delen heel intens zijn unieke info overbracht de wereld bekijken met een nieuw ontzag omdat alles blijkbaar een eigen…

De polsen gebonden aan pannen en emmers, de mond aan een mond, het hart aan twee poppen. In de verte de pen. Splinter in het lampgeel van de kamer. Tussen haar en daar een web van stemmen dat haar stopt. Als een dolle bal. ------------------------------------- uit: 'Pritt.stift.lippe', 2004…

Soms zou jij je hart graag delen En is het zo moeilijk te kiezen Je weet wat je ermee zou winnen Maar tevens wat je zal verliezen Soms heb ik slapeloze nachten Gedachten zweven in mijn hoofd Twijfel gezaaid in mn vlindertuin Beloftes die je mij hebt beloofd Soms lijkt mijn wereld zo mooi Je stem zo warm en even dichtbij De passie die dan…

heb eindelijk mijn stuurloos schip bevaar wereldzeeën in een wip was altijd al het ketelbinkie met de hik alleen in het vooronder in mijn schik de kapitein is bezig met zichzelf te begrijpen voor bestwil opgesloten in zijn hut hij was tijdelijk even stuk maar lijkt weer op zijn spiegelbeeld alleen de naam ontschiet hem steeds de…

mijn geest is vrij maar kerkert in de ketens van mijn lijf naadloos aangesloten op het protocol van leven waarin de lentebloei is vergeten in schuren en dwingen proberen we meer eigen invloed af te dingen losgelaten blijkt dat vrijheid is begrenst geen nieuwe horizonnen kent godzijdank is er verlangen zijn er dromen in ontsnappen…

venijn met het inzichtelijker worden van het leven bleken de gegevens niet meer de basis te zijn voor het bestaan het strijden is gedaan de verlokkingen zijn in mijn geest gelegd door opvoeding en gemanipuleerd maatschappelijk besef nu straalt ultieme vrijheid in haar transparante pracht maar de wereld aan mijn voeten kent de gebondenheid…

zonnige zitkamer met Open haard omlijst door een witte schouw Met sierlijke krullen Het vuur in de ogen kijken Schuifelende voeten over de houten vloer Rood gekleurd Zij staat stil bij haar rijglaarzen Haar vingertoppen beroeren het zachte leder De verkleurde veters bijna versleten Van links naar rechts gevlochten Kruislings Tezamen gebonden…

Waar vrijheid is daar groeit geen roos want enkel in 't beperken, het snoeien kan ze groeien. Waar vrijheid is daar zingt geen lied want enkel in 't beperken, het zwijgen kan het klinken. Waar vrijheid is daar is geen beeld want enkel in 't beperken, het kappen kan het leven. Waar vrijheid is daar is geen licht want enkel in 't beperken…

Ik heb een rood lint om de boom gebonden. Die iets verbindt wat alleen met liefde kan worden verbonden.…

Zijn kop: een Tibetaanse boer die hoopvol naar de berg kijkt. Binnen handbereik de top, het eindeloze blauw. Niet kunnen gaan. De grijnslach uit berusting en daarna alles vreten, behalve touw. ----------------------------------------------------------- uit: 'De vijftig beste gedichten van Wim Brands', 2012.…

Op aarde is zwaartekracht, die houdt ons hier gebonden. Het kostte niet veel tijd om van jou te houden. Maar om je te vergeten duurt een eeuwigheid. In de stroom van de tijd hebben wij samen geleefd. Een moment in het bestaan van het universum. Kijkend op de eeuwigheid was het niet meer dan een zucht.…

Leentje ons kind had rode rozen gekozen gebonden met wit/goud lint toen rende zij, zo snel als zij kon naar het marmeren steentje in de zon…