1473 resultaten.
Lente en zomerbruin
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 68 wolken
langs zien razen
het witte boven
om de hemel
te behagen
het donkere
onder door het
frequent gedonder
van ontlading
pas in het
universum
ontdekte ik zon
in leeftijd
en liefde ging
jij voor de
eerste opgang
ik zag jouw
licht voelde
eindelijk warmte
teder heb jij
mijn huid belicht
met lente en
zomerbruin
in jouw seizoen…
In scheppingskwaliteit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 98 kom wandel
met mij mee
de lege bossen in
en vind jezelf terug
fluister met bomen
zie hoe zij hun
plaats verdedigen
naar lichter dromen
proef de
zomergeur die
warm doorstoofd
hangt in donker loof
weet je een
met leven zonder tijd
alleen seizoenen tellen
tot het oogsten is bereikt
dan geeft
de kou respijt
na rust en reparatie…
een zee vol zomerrozen
hartenkreet
4.0 met 43 stemmen 10.549 van de branding
als vluchtige sluiers over het strand
waar zandkorrels jullie harten
in een tintelende beweging
voortdurend omhelzen
verenigen zielen zich op het ritme
van hooggewelfde woorden
en vlechten dagen zich
in een beminde gloed
laat de bindende klank
van eeuwige trouw weerklinken
in de spiegeling van
ieder beloftevol seizoen…
Het diepste zuiden
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 48 ik wist dat
jij zou komen
zag de horizon
oplichtten door
fantastische
bloemen
in je handen en
je lach straalde
al van verre
jouw warmte
in je ogen
sprankelden
ondeugende
beloftes om
ooit in dat
geluk te mogen
spiegelen want
uit het diepste
zuiden komen altijd
de mooiste bruiden
we leven in
seizoenen
vol records de
een nog…
Eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 289 jouw blaadjes fris en appelgroen
beschut door grote sterke takken
blaken nog van levenslust, terwijl
mijn bladeren geel met rood omrand
zich eerdaags zullen voegen bij het bladerdek,
dat als een warme zachte deken nestelt
rondom de witgevlekte stam van mijn ziel
graag zou ik jou beschermen, beschutten
en behoeden voor het wisselen der seizoenen…
Eeuwigheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 388 jouw blaadjes fris en appelgroen
beschut door grote sterke takken
blaken nog van levenslust, terwijl
mijn bladeren geel met rood omrand
zich eerdaags zullen voegen bij het bladerdek,
dat als een warme zachte deken nestelt
rondom de witgevlekte stam van mijn ziel
graag zou ik jou beschermen, beschutten
en behoeden voor het wisselen der seizoenen…
Het wolkje schaduw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 147 was het verwarring
die ik in je ogen zag
licht contrasterend
met je open lach
het wolkje schaduw
dat je blik verwijdde
tot voorbij de horizon
gaf jou wat schrik
een eerst besef
dat liefde ook
seizoenen kent en
niet alleen aan lente went
in perspectief vergroten
hebben we van samen
zomerslang genoten en nu
de eerste oogst misschien…
Geurige stemmen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 498 ik heb de
meeste bloemen
zien groeien ook onder
een minder gunstig getij
in slechte seizoenen
vertraagde het leven
konden zij amper
vruchten en zaden geven
de nazomer
brak alle records
de kleuren bestreken
hemel als nooit te voor
ik mocht vandaag jullie
bloeien aanschouwen
heb de geurige stemmen
van vele harten gehoord
dank…
Zweefde heel even
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 79 ik wilde nog
een keertje dansen
na het groenen van
seizoenen in de boom
lichtte mijn kleuren
droogde het blad
sprak met de wind en
wachtte het gebeuren af
in een heldere hemel
zeilden wolken langs blauw
lucht bood het draagvlak
vlaagde mijn dag
nam losjes afscheid
dwarrelde omlaag
zweefde heel even
voor de landing paraat
ik…
Voelde zijn hart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 ik aaide hem zacht
voelde het hart
keek in zijn ogen maar
wist nooit wat hij dacht
zijn wereld
had ooit vrijheid
planning en bestaan
in iedere dag ervoor gaan
door geur en kleur
volgde hij seizoenen
intuïtief in eten en
het verzamelen van buit
huid en vacht
volledig aangepast
zo ook het paargedrag
met zorg voor de kleinen…
Wintergevoel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 247 het werd ietsjes kouder
de hemel betrok
de herfst werd ouder
hier viel de eerste vlok
een wit tapijt
bedekte de aarde
zonder enig respijt
of de hemel opklaarde
sneeuw bedekt de grond
vriesman houdt de hand
wij gaan de seizoenen rond
biologisch zo gepland
sneeuw zal terug verdwijnen
herhaling valt ons te beurt
de zon zal wederom schijnen…
jij kent de woorden
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 351 jij kent de woorden van seizoenen
in de aardse schoonheid van leven
drijvend als orchideeën op het water
in poeslieve geluiden van speelse echo
kruipend en bewegend in een ragfijn spel
een meesterwerk gevuld met jouw verhaal
overgebleven bladeren ritselen continu
in het binnenste van poëtisch geluk
dromend loop ik onder portieken
tussen…
ode
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 241 van vuur
uit duizend vogelkelen
trilt een ochtendgroet
de zon
is een moeder
zij koestert en warmt
doet leven en groeien
zij voedt en maakt vrolijk
de zon wordt bemind
de zon
kent geen grenzen
geen wetten geen maat
zij brandt ongenadig
schroeit akkers en huid
de zon
is zich bewust
van haar onmisbaarheid
ze bepaalt tijd en seizoenen…
Herfst
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.786 Maar ’t was later seizoen dan ik dacht; de koude
Bergwind trok dampen over de dalen,
Grijs werd alle kleur.
Ik dacht dat ik nooit meer van ene zou houden
En zag beneên door een nevelscheur
Het rood van de laatste mispels vallen.…
Faalangstig bang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 de dagen zijn
voorbijgegaan in
vele lagen van bestaan
natuurlijk was er groei
de grond geploegd
geschoond van stronk en steen
langs elkaar heen
in een verdeling die
seizoen en rol gebonden was
tot eigenheid
wat ruimte kreeg
en verder woekeren bleef
het samen schouwen
leek op houden van
liefde bleef faalangstig bang
tijd rijgt…
De dag deelt prima open
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.608 wat jij van mij weg liet
in draaiende seizoenen
van het levenspad
dat verraste mij nog het meest
jij ging weg in stappen verder
voorbij muren/deuren
toch blijven er raakvlakken bestaan
tussen jou en mij
biedt deze ruimte duidelijkheid
is dit niet het einde
het pad loopt alsmaar verder
de dag deelt prima open
als je ‘s morgens wakker…
poëtisch geluk
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 519 jij kent de woorden van seizoenen
in de aardse schoonheid van leven
drijvend als orchideeën op het water
in suikerzoete geluiden van speelse echo
kruipend en bewegend in een ragfijn spel
een meesterwerk gevuld met jouw verhaal
overgebleven bladeren ritselen continu
in het binnenste van poëtisch geluk
dromend loop ik onder portieken
tussen…
Pasen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 505 morgen,
luttele uren
van heden
zal ik
nieuw licht
ontdekken
is hoop de kleur
van kwetsbare harten
in verwachting
waar eens alles gelijk liep
in evenwicht met de
seizoenen van struiken
en bladeren
en waar de koude dood
sluipend, ondergronds
op weg ging
naar een aardse
wedergeboorte
lijkt alles
omhuld met
de valse zucht…
Vrede, volle befloerste stralen herfst en aardse rust.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 410 Boer en boerin voor dag en dauw bukkend
aarde rakend liefde alom gerespecteerd
deze briljante lieden, doorgeefluiken
en het prachtige van alle seizoenen.
Vrede, vroeger waren er ook claxonnerende
wegen met langszij gietijzeren hekwerken
zonnige fluisteringen van uit het niets liedjes
morgen ook de niet beminden de wel beminden.…
NIEUWJAARSLIEDJE
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 971 Op de dwarse ribben van de aarde
onder de adem van de wind
bloeit een schoot vol vruchten
geen seizoen verbindt
Gedragen op aandachtige handen
onder de klanken van de stad
passeren kleine nieuwe liedjes
op een eigenzinnig pad
Op ribben,adem,schoot
en vruchten
op handen,klanken,liedjes
pad
heft nu het glas
en drinkt tezamen
wat wijngaard…
Bevlogen
gedicht
2.0 met 39 stemmen 15.100 Nu moet ik mij weer met de zon verzoenen
en, nooit meer zo bevlogen, wennen aan
het wassen en het slinken van de maan,
het komen en het gaan van de seizoenen.
-------------------------------
uit: 'Onmogelijk geluk', 1992.…
Hoe lang is onze aarde?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 duizend passen lang
van de wieg tot aan het graf
luwzijde van zon en maan,
op ons levens pad
het verblijf op deze aarde
letters op een steen
in goudgravure
verblekend
door seizoenen
je was…ik was
daarna vergeten
alleen die” booswicht “ was
diens naam
komt voor
in de geschiedenisboeken
waar kinderen leren
Nero Herodes, Karel de…
Hoe lang is onze aarde?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 194 duizend passen lang
van de wieg tot aan het graf
luwzijde van zon en maan,
op ons levens pad
het verblijf op deze aarde
letters op een steen
in goudgravure
verblekend
door seizoenen
je was…ik was
daarna vergeten
alleen die” booswicht “ was
diens naam
komt voor
in de geschiedenisboeken
waar kinderen leren
Nero Herodes, Karel de…
De dauwoedemen leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 285 het strakke blauw van de hemel
trekt sporen over het vlakke land
de dauwoedemen ademen
hun vrijheid om tenslotte
te verdwijnen in het niets
ik ken geen bergen die hoger zijn
luchtkastanjes nog niet gerijpt
in hun stekelige huis vallen te vroeg
blijven ongeraapt kleven
en leiden de herfst
naar weer een ongerept seizoen
het…
Een envelop
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.333 Alle seizoenen heeft doorstaan
en anderen enveloppen heeft zien
sneuvelen. Herinneringen heeft
ontvangen en doorgestuurd.
Regen druppels en zonneschijn
die de envelop deed verkleuren
van zijn originele kleur, maar niet
van zijn context. Maar nu is het tijd om
een nieuw envelop te maken en de
oude op te bergen.…
dromenland
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 645 bereik ik de schutting
van mijn boerenhuis
uit verschillende windstreken
dalen vier seizoenen
uit de hemel naar beneden
blazen mijn naam juist
de lust naar nectar slonk
slechts ik bleef
in weelde van beelden onbekend
kale deuren dichtslibben
ben ik mens vergeten
hoe het licht op palmen danste
wanneer ze muzikaal gestreeld werd…
Ouderdom
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 682 Seizoenen die ongemerkt in elkaar overglijden
wij kunnen ons niet meer voorbereiden
en kopen de wollen trui als het kwik plots daalt
buiten de regen in sneeuw is vertaald
plots wensen wij elkaar
het allerbeste en een gelukkig nieuwjaar
dit alles laten wij ons ondergaan
sneller als wij de ladder langer beklimmen
en gefeliciteerd niet meer…
Tijd van leven
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 1.170 haar hoofd
rust zacht op mijn herfst
droomt van een lange zomer
waar ik nog jaag,
ren langs het strand
en om een glimlach vraag,
zij om een reikende hand
de afstand lijkt steeds groter
het slapen dieper dan ooit
seizoenen nerven mijn vel
jonkheid verdwijnt,
mijn toekomst dooit
haar wang
verraadt verte
de ogen spiegelen
mijn hart…
Winterzon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 370 Vreemd hoe alles wankelt
door de seizoenen van de tijd
maar er nog nooit een vuur is geweest
dat deze warmte heeft gedoofd.…
Domein
gedicht
3.0 met 4 stemmen 4.755 Die hof lijkt
uitgediend; de boom die in het midden
staat, kraakt onder vrucht en blad,
muurvast dringt het seizoen
rond het verleden. Blijf ervan
af. Schaf schoenen aan, ga
stevig stap voor stap.
-------------------------------------------------------------
uit: 'De geur van kruizenmunt slaat over', 1998.…