Alle inzendingen over Selene

Selene, de maangodin, kwam met haar glanzende strijdwagen uit de zee omhooggerezen met blanke armen als maanstralen verhuld door een zilverwitte mantel Selene, de volle maan, daalt elke nacht met haar zilveren hemelwagen uit de hemel getrokken door twee witte ossen geeft sfeerverlichting in romantische ambiance Selene, eens verleid door…

de paarse vogel vliegt op van het water en de zittende zon eva is een serpent in de tuin der lusten welt adam's appel dille is dille een kaaiman is een krokodil een lachebek sliep uit spinazie uit mijn reet selderij is sel geworden zuurkool wederom rad van avontuur de molenwieken draaien gemarmerd papier…

De nacht is duister donker gefluister De nacht is stilte geluidloze kilte De nacht is maanlijk lichtpuntig bekijk De nacht is zwart kleurloos hard De nacht is Ongeloofelijk Werelds koninkrijk Maar dat maakt allicht niet uit Want de nacht is slechts een plek waar De morgen weer kan komen…

Hosz pitá Aggou jehosz pitá Dikkesgommelmettuntoet Hosz pitá Tibesz tehosz pitá Di debedde vóron sdoet Segge seffe, worruwáck kurdán Mottu nogwa tvan debáck kurdán Mottu melluk, mottekág gullán El ke óg tente sél lufte dön.…

Het watervolkje dut in vroege weiden Uit lentegroen lawaait de puberteit In mij verpopt de lotsverbondenheid Zich jaarlijks samen met de tijd van lijden Tot wederopstanding en het verspreiden Van denkbeelden beïnvloed door habijt Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid Teneinde moord en doodslag te vermijden Het valt niet mee te gaan van…

Het watervolkje dut in vroege weiden Uit lentegroen lawaait de puberteit In mij verpopt de lotsverbondenheid Zich jaarlijks samen met de tijd van lijden Tot wederopstanding en het verspreiden Van denkbeelden beïnvloed door habijt Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid Teneinde moord en doodslag te vermijden Het valt niet mee te gaan van…

hij ziet hoe prominenten door het prominentenpoortje bij hun kuipje en katharsis komen euer grab und leichenstein soll dem ängstlichen gewissen ein bequemes ruhekissen und der seelen ruhstatt sein en hij mag naamloos in de rij voetje voor voetje naar het loket schuifelen om daar te horen dat zijn passie helaas is uitverkocht…

"Ja, ja," zegt ze, "dat weet ik wel: De mip-sel-boom." En ze verdwijnt onder de dichte bladerkroon.…

Ich hab' dich geliebt 'danach bin ich vergangen mein' Herz sucht den Tod Ich kann nicht mehr verlangen meine Seele ist im Not gestorben bin ich ins Abendrot. * NL * Ik heb je liefgehad sindsdien ben ik verloren zoekt mijn hart de dood Ik wil niet meer verlangen mijn ziel schreit in nood gestorven ben ik in het avondrood.…

verzacht wordt en verjongt door dit nieuw teken Tot esbat tel ik nachten twee maal zeven maar onvermijdelijk breekt de dag steeds aan meedogenloos, hoe weet ik waar te gaan en wie te zijn en waarnaar nog te streven kil daglicht doet mijn lijf en zinnen beven te scherp zie ik al wat ik heb gedaan en al wat niet, en al wat is verzwegen Selene…

Maar zie, daar laat Seléne de ogen even Weer weiden langs de wolkenlijnen, Doch om weer even haastig te verdwijnen : Zij mijdt de blik van wie op aarde leven: Zó, schuw voor 't schijnsel van uw eigen glans, Omhult ook gij u met een nevelkrans, Wanneer ik even in uw oog mocht staren...…

................ueber den fluch der liebe was kann ich noch nachtragen alles klingt wie dumpf hallende schritte und noch mehr verschwiegen auch soviel scheint schon gesagt .....................................................ueber den fluss der liebe dichtest du mich dann an, fluester dasjenige was ich noch nicht in deine seele…

sliepe sil ik joun boppe dyn stêd ne te sjin bin ik oanwêzich ik dream mei yn dyn lea skriuw fersen yn dyn binnenst weachen fan leafde yn romte fan dyn bistean en sjuch troch in wale fan ferwachting of ik dei al sjuch it tsjuster is krekt sa opljeppend as ik sels Vertaling: slapen zal ik vanavond boven je stad ongezien ben ik…

mooie ronde vorm aan de donkere sterrenhemel boven het ondermaans gewemel het initieert de getijden het bloed en de vloed die de vrucht in de zee ontmoet het weerspiegelt de zon in aardse duisternis en verlicht de liefdesnacht ik luister naar je naam in maanloze stilte met strelende woorden jij draaiend om mij heen ik dans met jou Selene…

Het wordt nu even veel subtieler en door mijn oproepingen, poëtische seance, ook al leeft zij nog, sta ik weer dicht tegen haar aan, terwijl onze zwemkleding druipt van de zee. Haar zwarte badpak lijkt wel de huid van een tedere walvis, waarover ik met mijn handen streel, terwijl zij haar ogen sluit en ik haar mond beroer met mijn onhoudbare…

Und meine Seele spannte Weit ihre Flügel aus, Flog durch die stillen Lande, Als flöge sie nach Haus. Joseph von Eichendorff (1788 – 1857) 1835…

Wie wieder meine Seele leitet Mein' Hände zittern, Augen schreien So hier zu liegen, ganz allein' Nur von Stille noch begleitet Tropft trag der Schmerz auf mich hier nieder Der Zeit des Sonnengottes reitet Hinwegs, der Nacht kommt immer wieder.…

hy kin springe as in liuw, slûpe as in gleone boarre, him wrakselje út in aai, beammen befrisselje en faaks sels lôgje as in nije leafde do soest him delhuffe kinne mei ien poat, of him fûl tebek sifelje, ferdiggelje litte mei ien eachopslach, of oprôlje as in slange. Ja, en ek wol sêft útdôvje litte, mar fêsthâlde?…

meine gedanken sind so oft durch erwarten befangen ob du ob du noch kommen wirst warum bleibt doch meine seele so fortwährend nach seinem ideal verlangen warum bleib, ich, mensch träume will ich so gern vergessen was immer gewesen ist und durch meinen verdruss schon viele male ist aufgegessen damit ich flüchte vor dem was gewesen ist…

wieder genau wie ich auf nackte Träume starre; und ich nur durch das Sterben zu dir, dem unsichtbaren anderen Mensch kommen kann daß ich die Morgenröte wieder erben und sprießende Hoffnung auf’s neu bei mir wohne darf * ich rieche dann deinen Duft und schmecke die Lippen des weichen Wortes sehe mich in meiner eigenen Farbe: die Seele…

Niemand der die Sprache noch spricht, das was verschwiegen An den Gewinnern an - Friede den armen Seelen - den besiegten Hunden hält kein losgelassen Wort. Denn nie ist alles rund, der Vernichtungsumfang ist zu groß. ------------- (De vertaling is van de hand van Fred Schywek. Ik voel me bijzonder vereerd.)…

de la vie me mène aux étoiles Ne laisse pas l’obscurité te freiner Parce que l’espoir renaît toujours Le jour est venu où ma voix s’éteint Parce que la corde de la mort étouffe les mots Ne laisse pas le silence te déranger Mais écoute l’écho de l’autre rive Le jour est venu où je ne peux plus être Où et chez qui je souhaite Laisse le sel…

Licht vor und hinter mir, der Atem, der mich betreut erlaubt eine klare Sicht aber auch die Schwere wovor ein Mensch fast weicht ich möchte so gerne, auch durch michselbst verstummend, dich erlösen von schweigender, quälender Last die das Herz erkaltet und die Sonne in Schmerz ich sehe mein Lächeln durch den Nebel und meine Seele…

Die fiere, die daer toe sijn ghedeghen Datsi onghecuster minnen pleghen, Si selen in allen weghen daer jeghen Stout sijn ende coene, Ende al ghereet te ontfaen Si troest, si slaen, Van minnen doene. Der minnen pleghen es onghehoert, Alse hi wel kint dies hevet becoert, Want si in midden den troest te stoert.…

Mijn hoghe moet Es dies wel vroet: Dat minne met minnen orsaten sele. Ic hebbe der hoghere minnen al Opghegheven dat ic ben. Verliesic ocht winne, si al Hare scout noch meer no min. Wat es mi ghesciet? Ic ben mine niet, Si hevet verswolghen al minen sin.…