Drie sonnetten voor de maangodin - 1 - Selene
Het donker dekt de dag toe als een deken
de aarde krijgt vannacht een nieuwe maan
zodat de oude pijn van het bestaan
verzacht wordt en verjongt door dit nieuw teken
Tot esbat tel ik nachten twee maal zeven
maar onvermijdelijk breekt de dag steeds aan
meedogenloos, hoe weet ik waar te gaan
en wie te zijn en waarnaar nog te streven
kil daglicht doet mijn lijf en zinnen beven
te scherp zie ik al wat ik heb gedaan
en al wat niet, en al wat is verzwegen
Selene kom, geef mij uw blauwe maan
hoe wens ik enkel ’s nachts te hoeven leven
want slechts door ’t duister kan het licht bestaan
Geplaatst in de categorie: vrouwen
Niets is krachtiger dan het besef van eigen handelen, werkelijk voelen wat de resultaten van gedrag zijn,
vervolgens kan de vraag: ben ik mijn resultaat, het leven nog lang ondragelijk maken.