inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.264):

Drie sonnetten voor de maangodin - 1 - Selene

Het donker dekt de dag toe als een deken
de aarde krijgt vannacht een nieuwe maan
zodat de oude pijn van het bestaan
verzacht wordt en verjongt door dit nieuw teken

Tot esbat tel ik nachten twee maal zeven
maar onvermijdelijk breekt de dag steeds aan
meedogenloos, hoe weet ik waar te gaan
en wie te zijn en waarnaar nog te streven

kil daglicht doet mijn lijf en zinnen beven
te scherp zie ik al wat ik heb gedaan
en al wat niet, en al wat is verzwegen

Selene kom, geef mij uw blauwe maan
hoe wens ik enkel ’s nachts te hoeven leven
want slechts door ’t duister kan het licht bestaan

Schrijver: Lizzy, 8 december 2002


Geplaatst in de categorie: vrouwen

3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 1.326

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
jjoe van den berg
Datum:
8 december 2002
Email:
iokaa2zonnet.nl
'Te scherp zie ik al wat ik heb gedaan en al wat niet en wat is verzwegen'
Niets is krachtiger dan het besef van eigen handelen, werkelijk voelen wat de resultaten van gedrag zijn,
vervolgens kan de vraag: ben ik mijn resultaat, het leven nog lang ondragelijk maken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)