Alle inzendingen over Stap voor stap

ze loopt op de rand kijkt angstvallig niet in de afgrond voorzichtig stap voor stap krampachtig kijkend naar het moment de depressie diep beneden grijnzend hopend dat ze valt ze wankelt de depressie houdt haar adem in hoopvol loerend maar ze vindt haar evenwicht terug rechtdoor steeds rechtdoor dan voelt ze vaste…

Daar sta je dan: Achter het witte licht van de dood, het was 'n kwestie van één stap, die stap was groot. Ik ben hier achter gebleven, ik bleef achter... alleen, en Ronald is de naam die gebeiteld staat in wit steen.…

Woorden waren rond verdronken in zichzelf ver buiten elke zinnen luisterend naar raad zinvol in ‘t kwadraat haal je raadsels binnen kus vaarwel je zelfportret dat schaduwrijk de muren vult je aanstaart met die blik - jij komt niet ver- want op de tast van het gevoel stap voor stap zoek je sleutels voor de doolhof in je hoofd…

Voorovergebogen kluizenaar verzonken in gedachten, stap na stap behoedzaam vorderend op de van keien vergeven grond. Onmogelijk was het als kind al de aandacht te trekken van een ijsbeer in een stuiter van glas, onmogelijk is het te vragen wat hij zocht. --------------------------------------- Uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

voor stap…

Langzaam stap ik in het zwembad tree voor tree, stap voor stap Om stuk voor stuk los te laten Het vroegste en recenste lijden Dan laat ik mij voorover glijden Om ‘t lijden in 1 keer af te laten glijden En dat allemaal in m’n blote gat ’t is me wat, ik ga bloot nat Met ook mijn lijdende billen Die het wel uit kunnen gillen Maar bij het afdrogen…

Zijn verleden torst hij al met zich mee hij is nog maar negen erg druk adhd en eigenlijk verlegen De storm drijft hem alsmaar voort kan zich niet concentreren Ook al is hij slim genoeg uit die boekjes kan hij niet leren Hij wil best graag het maakt niet uit alles wel proberen liefst met zijn handen stap voor stap kunnen…

ze loopt op de rand kijkt angstvallig niet in de afgrond voorzichtig stap voor stap krampachtig kijkend naar het moment de depressie diep beneden grijnzend hopend dat ze valt ze wankelt de depressie houdt haar adem in hoopvol loerend maar ze vindt haar evenwicht terug rechtdoor steeds rechtdoor dan voelt ze vaste…

ik dwaal soms stap voor stap op zoek naar verleden verten of betreed de trap waar nog meer doodse vuren wachten; op welke wenk moet ik letten ik schuif muren voor me uit ben gekleed in ijzeren tralies mijn ogen bereiken doven die mijn stijve lippen van geluid beroven; of is het zo dat ik ongevraagd voor onzichtbaarheid…

Ik weet het vaders falen als de grote man die de buitenwereld kent bij wie je veilig bent, en blij wanneer hij trots op je is die je meeneemt en wegwijs maakt in zijn domein, en stap voor stap ga je zien dat het anders is In het begin telt dat niet maar ineens is het over Dan luister je niet meer naar je koosnaam, vecht je krassen…

Leven daar het einde stapsgewijs nadert Stap na stap na stap, maar langzaam maar zeker dichterbij komt Totaal ongeïnteresseerd reageert Het Einde op mijn Schreeuw om Hulp, mijn hartenkreet om te leven en mijn vreedzaam verlangen Naar genezing Maar laat ik, nu ik weet dat ik niet zo lang meer te leven heb Alles op z'n beloop?…

Noem het nevels van de hel waarin ik wandel wat anders kan doordrongen zijn met kreten van verschrikking en geuren van de dood ik ben ermee omgeven sinds de nacht granaten over mijn geliefden braakte en ik bleef schreeuwen tegen laaiend rood het lichaam dat ik sleep van stap naar stap schijnt wel te zijn maar voelt niet meer dan last van…

De dagen van jagen en veranderen zijn stap voor stap voorbijgegaan zo aangedaan ben ik en aangerijpt en tanend als de maand september dat vruchten van de bomen slaan en herfst de eerste kleur bekent waar zomer zich heeft afgewend en straks naar oud verleden geurt en al wat ik heb afgekeurd zal levend zijn en waar gebeurd en soms geschikt…

Zo lang de horizon onzichtbaar is, telt nu alleen het stap voor stap, vooruit op de vertrouwde grond. Bewaart ze deze beeltenis, als het wenkend vergezicht haar wegtrekt van alles wat haar bond?…

voor stap komen we naar je toe met berichten uit het verleden…

voor stap aan het pad naar morgen…

Leesvoer in stapels Mijn god en mijn heer Dat kun je wel zeggen Legt u daar maar neer Doch waar is de gein En de wiets en de jool De mop en de joke Overkill apekool Zijn West-Vlaamse punch Is voor mij slappe hap Het metrum loopt mank Stap voor stap Grap voor grap…

Donkere luchten Zachte rozen Waar menig gans zal vluchten Ruimte zoekend om het leven te verpozen De onzichtbare strijd Het zorgvuldig bewegen Waar zonlicht bevrijdt Verantwoord begeven Voorjaar en sneeuwklokjes Een krokus boven de grond Zonnestralen en soms wat vlokjes Het tegenwicht wat men telkens vond Stap voor stap Met eindeloos…

Stap voor stap zo gaan de peerden, ziende naar hun meester om; stap voor stap, alsof 't hun deerde, traagzaam, treurig, stille... en stom!…

Mijn liefde voor jou is de druppel van een geslaagd huwelijk die stap voor stap door blijft druppelen vol genoegen en geluk. En mijn genot moet je voelen mijn gevoel moet je raken. Elke keer weer een kriebel en gebonk in mijn hart. Als ik denk aan de dag dat ik 'ja' zei tegen mijn geliefde...…

Misschien de zee Een lage maan, een eerste ster hardvochtig zand, koel en fijn stap na stap weer uitgewist alsof wij nimmer ergens zijn Misschien de zee, waar speelse wind de leegte vult, haast zinvol lijkt zelfs zonder jou en al die anderen door tijd vervaagd en mij gemist Ja, aan zee heb ik er soms, twee golven lang een vleugje…

In het prille van de morgen ademde ze rust en vertrouwen het was alsof de berg die voor haar lag steeds minder hoog leek stap voor stap zag ze papavers en prachtige veldboeketten langs de weg ze keek haar ogen uit tussen de wolken door fluisterde de wind een lint van liefde haar handen begonnen te vangen waar wangen bloosden piepte…

Aan de horizon breekt de nevel als in een sprookje Zonnestralen besprenkelen licht als feeënstof over golvend water In de verte verschijnt een loper Stap voor stap betreedt hij dit theater. Het verhaal vertelt zichzelf Van die wonden van de oude boomstronk die zich angstvallig vastgrijpt in moeder aarde.…

Schaf schoenen aan, ga stevig stap voor stap. ------------------------------------------------------------- uit: 'De geur van kruizenmunt slaat over', 1998.…

voor stap verschrikt het fluisterwezen dat elk ogenblik het bos invlucht zodat ikzelf opgelucht heradem…

Hoog en veilig zware sloten blokkeren de deuren Loop langzaam op je tenen houd moed Neem alle treden in je op Rust ontstaat, vertrouwen groeit Stap voor stap ga je een treedje lager warme gevoelens ontstaan Dan siert een lichte kier de donkere deur onwennig bij een nieuwe bezoeker wordt het weer koud en onrustig De deur valt terug in het…

Als ik mijn vleugels uit kon slaan, maar ach wat wens ik nou ik moet lopen telkens weer stap voor stap in regen en kou. Ik kán mijn vleugels niet uitslaan domweg omdat ik die niet heb maar áls ik ze uit kon slaan dan vloog ik heel ver weg.…

sneeuwwit de straten nog maagdelijk blank de vrouw liep voorzichtig onder haar voeten kraakte het stap bij stap de tram voller dan anders mensen spraken met ogen en duwende armen een man uit Amsterdam zette zich neer naast haar er was “die babbel” die je alleen met een echte “Amsterdammer” kunt hebben vond zij, hij hield het op een…

stap voor stap groeien ze groot. van dag tot dag vloeit het één in het ander. wordt eigen domein verkend en afgebakend. van moeders pappot alleen op een kot. 's zondags met lief even aanlopen met een berenhonger voor tien. dagelijkse herinneringen bijkleuren en straks weer terug naar de stad.…

Lief kind zo klein en zo vol liefde op deze wereld nog niet zo lang uit liefde geboren je bent nog van niets en niemand bang Zo onschuldig en vol liefde toevertrouwd aan je mam en pap voortaan mag je bij ons zijn tot je gaat stap voor stap Zo teder en vol liefde eens zal je zijn een grote vent we gaan van je genieten en wordt je dagelijks…