Alle inzendingen over Stap voorwaarts%3F

Hij werkt waar het water laag staat Een dagelijkse inloop van honger en dorst In zijn boot, staat het water hoog Al zijn paarden heb ik bereden: De vurige, de snelle, de krachtige Er staat water in de boot En terwijl híj zorgt voor water en brood Stap ik in de jol met overtollig nat Schep schep voor schep Een bodem in het vaartuig Het…

ik heb dit nieuwe huis gezegend mijn naakte borsten vol vertrouwen aan de lege kamers laten zien nu durf ik naar binnen schroomloos bovendien de drempels zonder hink-stap-sprong te nemen buiten in de grote tuin verraadt een rijke bloei dat heden in verleden heeft gesnoeid ik gooi niets weg de opstap naar opnieuw verraadt…

De stap kon ik niet zetten. Mijn angst werd bedolven. Door de belofte aan mezelf kon ik toch duidelijk de kloof benaderen zonder uit te schuiven in mijn geschreven lijnen. De tekst werd begrepen, de woorden bleven staan. Gelukkig ik had het beloofd!…

langzaam om jou heen dans ik dwars door de laserstralen heen mijn ogen laten je niet los Ik dring ver genoeg in jou door om niet meteen met je mee te gaan We spreken af voor morgen en daarna over een week Thuis wachten mijn ouders met hun dromen over mij In de stad wacht een carrière en in mijn lichaam wacht alles op de volgende stap…

Kleine belletjes van lucht Vragen eigenwijs om aandacht En dan spoelt de zee Met één groot gebaar Alles glad Vele natte voeten in het zand Terwijl hij, zonder een stap te zetten Blijft komen en gaan En blijft geven…

. ________________________________ Ze zei me nog, wat let je En stap eens uit je bedje Voor 'n zonsopkomst verzetje Al is 't maar één coupletje Voor mijn part een filètje Américain van Jetje Het maakt niet uit, je red je Ook zonder je jacqetje Op bike of autopedje Of scootermobyletje Dan neem ik vast m'n petje Af voor…

Tederheid in je handen lieflijk gezicht Stralend witte tanden eindelijk gezwicht Goedheid is je streven vriendelijk van aard alles kan je vergeven eindelijk bedaard De twinkels in je ogen de lach om je mond Ik heb tegen je gelogen de cirkel is weer rond Probeer te vergeven een verkeerde stap Een fout voor het leven niet eens voor…

ik naar beneden zoek een goede reden voel me als een krant met mijn tenen over de rand zie ik honderd mieren lopen ben ik zenuwen aan ‘t slopen heb mezelf niet in de hand met mijn tenen over de rand dwing ik mij opzij te kijken zal wel op een angsthaas lijken val behoorlijk door de mand met mijn tenen over de rand durf ik niet de stap…

Uitzicht, kort als een kamer, dat, praktisch tegelijk, terugwijkt met elke stap. Krap licht. Een schutting, langs een wei, die ik bedacht, sluit alles nog meer af, vergroot intimiteit. De kleur raakt al nuances kwijt. Een tak is evengoed een hand, die, als ik stilsta, naar mij grijpt. Schemering die het toevouwt, boom, weg, bos.…

in een groeiende maatschappij wie is de volgende staat voor in de rij verzekeren is geen optie niemand gaat voor wie wacht er af mag er door garantie voor iedereen arm of rijk wie trekt het langste eind breekt door de dijk de lijst kent geen tijd vraag blijft: hoe en wanneer wie is de sterkste maakt de ommekeer een simpele stap…

Nog liever ga ik onbegane wegen, zwervend zoeken naar mijn pad, Vantevoren niet kunnen weten, Onzekerheid bij elke stap. Maar ik moet mijn vaders tuinpad gaan: begin en eind van mijn bestaan.…

Zij trekt het licht als een mantel aan zo gracieus en met een vanzelfsprekendheid van het ‘s morgens opstaan met een grandeur gevangen in verlegenheid onbekend met de glans van het ritueel laat ze niets van de verbeelding heel Elke stap straalt verstrooiend zicht op de gestolde beweging die haar deinen schalks verlicht vergeten of ze kwam…

Niet omkijken, niet denken over, vooruit kijken, en door, zie mooie dingen in de toekomst, grijp vast,en ga ervoor Niet aarzelen, geen twijfel, sta achter mijn besluit, zet door, hoofd omhoog, en loop zijn wereld uit Onhouden hoe vaak dat ik, de stap heb gezet, alles opzij, weten met verstand en gevoel, mijn beurt is ruim voorbij Mijn…

winter helderde hoog in het diepe blauw waar kou nog amper condenseerde het wit van wolkjes verdween en in de legitieme uitstraling verscheen de eerste vorst hij ijsde zijn doorzichtigheid dicht bij de grond waar dauw zijn druppels vond nu kraakt en krast het als een lieve lust in ochtendmist van de grote mensen stap…

zelfs haar blote voeten smaakten subtiele succesjes in het raken van moeder aarde iedere stap ontbond een stukje contact herstelde dat snel in de volgende trede ritmisch dansten ogen en lach in het zwierig passeren van zoveel vitaliteit met alle gemak zelfs de choreograaf applaudisseerde voor de kunstzinnige interpretatie…

Vlammen dansen in jouw ogen verlichten donker bruine diepten waarin ik een lome tederheid ontwaar Ik stap in jou tongen omstrengelen elkaar tedere warmte omarmt vingers strelen jouw gedachten lippen spreken zonder woorden een onvertaalbaar verhaal Jij vlindert in mijn buik Jij tintelt in mijn lippen Jij slentert in mijn hoofd Jij woont in…

vlammen dansen in jouw ogen verlichten donker bruine diepten waarin ik een lome tederheid ontwaar ik stap in jou tongen omstrengelen elkaar tedere warmte omarmt vingers strelen jouw gedachten lippen spreken zonder woorden een onvertaalbaar verhaal jij vlindert in mijn buik jij tintelt in mijn lippen jij slentert in mijn hoofd jij woont…

Vanzelf doe je een stap achteruit. En voelt toch even iets van spijt want dit is ook een eigen herfst. Boombladeren zijn al vodden geworden. Kerstboomversiering hangt onder het nest.…

Op mijn zoektocht naar het heden dwaal ik af in het verleden naar die ene stap die onverlet mij op een dwaalspoor heeft gezet Zoveel paden en zoveel wegen Zoveel kruisingen kom ik tegen En alles schijnt mij onbekend 'Van waar kwam ik toen toch aangerend' Omzwervingen waren er velen die nu wéér mijn oogmerk stelen om het voor elkaar te…

Stap opgewekt voort al weet je niet zeker waar naar toe. Vooruit over het glimmende asfalt tussen de kale bomen hoofd scheef, wuivend naar het huis dat al in de mist is verdwenen en straks vergeten. Je zet een voet vooruit en dan een andere.…

. --------------------------------------------------------------- ...Thom de Graaf slaagt er niet in de grondwetswijziging, als eerste stap naar de gekozen burgemeester, door de Eerste Kamer te loodsen, en treedt af... en: Das kleine Krokodil van Schnappi staat al weken hoog in de Nederlandse hitlijsten...…

Hoewel het kabinet zegt: ''t Is een zegen, die grondwet is alweer een stap vooruit', wil Nederland niet zo goedkoop zijn huid verkopen, want een meerderheid is tegen. Voor drie miljoen komt er een stemadvies, uit eigen zak betaald, is dat wel 'kies'?…

waar mijn pad altijd begaanbaar was scherpen nu keien de rest is spiegelglad sporen van mijn lange leven zijn verdwenen angst bepaalt de stap dikke mist omringt mij met stilte het diffuse licht maakt iedere richting ongewis ik mis je hand de compromissen die wij altijd sloten als we weer waren gestrand zonder schaduw zal…

ik treed uit je ogen en ga wat dichter naar de verte elke stap opent de einder waar schreeuwende vogels beuken tegen de branding van barstend zelfbedrog wanneer dagen korten en zich losrukken van wat ooit vleugels waren over een vlakke zee van meisjesjaren die ik meedroeg op mijn heupen voor jij in mijn tepels beet en het naïeve…

Stap over haar schreef. Zij blijft de welkriekende dreef in jouw verwoeste gewesten. ---------------------------------- uit: 'Ik schrijf je neer', 2002.…

De zomer is rijp klaar om te oogsten vruchten hangen zwaar aan de knoestige tak het zonlicht komt later gefilterd naar binnen en buiten geurt de lelie onder 't warme rieten dak mijn hart wordt onrustig alsof je zult komen brood en wijn, de tafel gedekt maar je stap zal niet klinken achterom tussen de rozen je glas voor vanavond maar…

Een nevelend waas voor mijn ogen Ik zie door een vliezig grijzige mist Loop struikelkrom half gebogen Botsend, als een blinde toerist Toch…Ik ken de weg, ik weet waarheen Hier naar links, dan naar voor Twee stappen om de tafel heen Ehhhh…. onder die plantenbak door Drie stap rechtuit tot bij de kast Trek de middenla open, zoek het hoekje Even…

Faillissement In dit huis voel ik mij gevangen; heb het tot een bouwval laten verworden,levend van de wind; wind is gratis,weggestuurd door eindeloze velden,doods en desolaat: wat wil ik nog meer;de garantie voor geluk,is bevrijding uit de ijzeren greep van een onrustig leven;een stap verder dan zelfdestructie.Er komt altijd wel iemand…

Ik ren weg van mijn verleden Maar het verleden haalt me in De toekomst nog ver voor me Ik ren er tussenin Durf niet meer achterom te kijken Wat geweest is, is voorbij Maar het blijft me achtervolgen Het houdt zich vast aan mij Ik zet elke dag de stap Mijn verleden te laten gaan Maar het verleden biedt mij veiligheid Want waar…

kale bomen een hond blaft achter de deur door de hoge ramen valt het licht op twee rode uien en wat roestige spijkers geleefd stilleven met een mesje krabt hij een dun laagje van de aangebrachte verf weg de poes tilt traag een ooglid op hij struint wat door de tuin kijkt naar de gevel, de lucht, een boom de liefde komt met langzame stap…