265 resultaten.
Kunst
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 138 Het Stedelijk Museum gaat weer dicht
Al eerder was het 7 jaar gesloten
Verbouwinkje, maar niet echt opgeschoten
De opening is mijlenver uit zicht
Er wordt voortdurend maar wat aangeklunsd
Dat blijkt in Amsterdam totaal geen kunst.
----
Na een tijdelijke openstelling voor publiek, gaat het Stedelijk Museum…
Dialoog in Rome
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 276 Volgens Ali is
Europa een museum
volgens Adam is
in een museum wonen
fijner dan museum zijn…
Stedelijk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 891 Nieuwbouw steekt zijn kop
uit de terreinen op.
Wij gaan langs het skelet,
de stalen reigerpoten.
Het land dat wordt ontsloten
begint een stil verzet.
Allerlei groen venijn -
distels en chichorei,
hondroos en varkensgras -
loopt in ruigten te hoop
tegen bouwplan en waterpas,
koop en verkoop.
Het land biedt weerstand
aan de sleutel…
APPEL(TJE VOOR DE DORST )
snelsonnet
2.0 met 19 stemmen 2.000 Rudie Fuchs is slordig omgesprongen
met kunst die hij in bruikleen had gekregen.
Of heeft het aan de kunstenaar gelegen,
dat dit nu tot de pers is doorgedrongen?
Al heeft hij dan de boel niet echt geflest,
Zijn afscheidsfeest is nu wel goed verpest.…
Cathedra
snelsonnet
3.0 met 49 stemmen 2.581 Ik erger mij gewoonlijk niet zo gauw,
Maar omdat ik de schoonheid blijf beminnen
Laat Newmans schilderij, zo'n blauw stuk linnen,
Dat net weer is hersteld, mij niet blauwblauw.
Dat men dat mooi vindt, kan ik niet begrijpen.
Ik ga mijn stanleymes maar weer eens slijpen.…
[ Het museum heet ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11 Het museum heet
Ministerie van de Zee --
Er is geen kust meer.…
Museum
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 51 Een museum
is een gebouw
met een inrichting
als herinnering
aan wat ooit was
en nooit meer mag
een museum zou
zo de herhaling
van die grote fout
moeten voorkomen
nu gebeurt het toch
wie weet ze nog
de namen van
de slachtoffers
en van de daders
van beiden zijn
de namen anders
hoeveel musea
zijn nog nodig
wereldwijd…
Wijk C
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Na de arbeid was het gezellig sfeervol toeven
bij het café van Dikke Dries in de Waterstraat
op de hoek; of één van die andere bruine kroegen,
een welkom thuis voor de koopman na een jaarmarkt,
of iedere andere Utrechter na een stedelijk bezoek.…
Nefertiti
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 370 Vervuld is echter al waar men naar smachtte:
In ’t Stedelijk ziet u de langverwachte…
Het museum
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 201 wensrode strepen als ballast
op het marmeren papier, hier
en daar ontlast door blote
genitaliën, geheel onverwacht
niet dat we schrikken
want dit is wat we willen
geen soberheden in het zwart-wit
maar de schoonheid op het markante
gelaat van zij die op haar hurken zit
het leeft op twee etages, ongemeubileerd
terwijl de lege nis toch vele…
Omarming
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 41 Kom binnen, ik kus jouw ogen
Ik zal je alles laten zien
Neem de tijd, kom zo vaak je wilt
en verzadigd zul je weggaan
Neem een bad
in al mijn kleuren – zacht
als poederkwasten strelen
ze jouw blik
Ik omarm jouw aandacht
met het goud van de geschiedenis
Hier is alles
eeuwig jong
Onvoorwaardelijk plooi ik me
naar jouw behoeften
Ik…
Grote mensen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 46 Hier groeien wij
We voegen verleden toe
aan ons leven, en schoonheid
We brengen oude meesterwerken
tot leven door te kijken
in tijdspiegels
waarin we ook onszelf zien:
grote mensen
met een museum in ons hoofd
stille zalen
waarin we kunnen dwalen
tussen werkelijkheid en idealen
verleden en toekomstdromen
Op elk moment
Grote mensen…
Kunstweb
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 In het museum waait de wind overal
vandaan, overal heen, zoals wij bezoekers
uit heel de wereld komen en gaan
Wij dragen een cultuurweb, voeden het
met de collecties van de musea
die groter zijn dan hun gebouwen
Wij dragen de kunst
met ons mee, ze is groter dan wij
groter dan onze tijd en verblijfplaats
Wij dragen de kunst
uit, de geschiedenis…
Museum
gedicht
2.0 met 45 stemmen 17.822 Alles blijft rustig staan zoals het stond.
Het speelgoed slingert voorbeeldig rond.
Er is geen vaat, geen strijk,
nergens een natte dweil.
Geen kruimels, geen beschimmeld
brood onderaan in de doos.
En ook de suppoost
ademt voorzichtig door z'n neus.
-----------------------------
uit: 'Landlopen', 1995.…
Museum
gedicht
3.0 met 27 stemmen 10.730 Het kinderjurkje dat al is geweven
voor er romaans gedacht werd of gebouwd
bestaat. Het slaapt niet ver in een vitrine.
Veel nachtblauw heeft de stof bewaard.
De mouwen liggen uitgespreid,
zodat het nog gedachten kan omhelzen,
die in dat leven niet zijn uitgesproken
en van dat sterven niet zijn afgeleid.
---------------------------------…
museum
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 270 een fraai gezicht
in ruimtes en in gangen
zorgvuldig uitgelicht en opgehangen
maar lopend langs het kleurgewoel
ervaar ik een beklemd gevoel in deze zalen
want chroomgeel
kobaltblauw
en cadmiumrood
is dat geen gif?
zware metalen?
en zwart uit roet
en wit gemaakt uit lood
hier hangt de ingelijste dood!…
Museum
gedicht
2.0 met 15 stemmen 7.313 Iets van grote zeggingskracht
was op de muur geklonken. Een metalen
stem, verfrommeld van ontroering,
legde uit.
De gouden kamer uit vervlogen tijden
lag één verdieping hoger. Banen glanzend
in het stof getrokken wezen
eerder nagebootste ontucht aan.
Vervormend was de hitte van voltooid verleden niet,
hoewel suppoosten altijd achterbleven…
Het museum
gedicht
3.0 met 21 stemmen 8.388 In het museum der Huiselijke Gezelligheid
zag ik de beroemde scherven.
Maar toen ik naar de Moeder vroeg
keek de suppoost mij ernstig aan.
Die is tijdelijk uitgeleend, zei hij.
Ik kwam in de zaal
van Steeds Dezelfde Dromen.…
Stem lokaal!
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 144 Of op Ons Dorp of Stedelijk Vooruit?
Uit onvree over ‘t politiek geluid
waarmee we op z’n Haags zijn volgeplempt?
Of bent u op 't verkeerde been gezet
en heeft u eventjes niet opgelet?…
wat voorbijging
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 492 zowel de oorvijg
als de muilpeer
liggen inmiddels
al weer jaren
in het museum
van gedane zaken…
Stedelijk nat
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 304 Omringd door de geur
van verse natte straten
verdwijnt de droge blues
van een te vroege zomer
het weinig groen leeft op
door wat het kan absorberen
te midden van het steen
en neergeslagen stof
het is stil in de stad
een eenzame paraplu
haast zich verdwaasd
op weg naar onbekend
twee verslaafden
paffen hun genot
onder de brede luifel…
Het stedelijk landschap
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 73 Bomen en kroegen
zwervers die zwoegen
over straten en pleinen
met soms zelfs konijnen
in groene parken en tuinen
waarboven wolken bazuinen
stenen en beton
een zonnig balkon
oude kerken en nieuwe banken
en een tongval van klanken
tussen huizen en fabrieken
ziekenhuizen voor de zieken
het stedelijk landschap is nooit af.…
R.O.M.P.S.L.O.M.P.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 348 Rechts van het groene weiland
Onder de stedelijke rook
Maait een man de stenen en
Plukt de lantaarnpalen
Sinds woensdag is hij stadstuinman
Lopend en kijkend over zijn gebied
Organiseert hij het leven in zijn tuin
Met een heggeschaar en een hark
Ploegt hij z'n land, knipt hij de dode takken…
stadje aan het Spaarne
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 459 smalle straten en steegjes
verbeelden een sober
en trager verleden
verstilde hofjes binnen
bemoste muren ademen
een wereld van verschil…
Hoera
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 7.948 o wat zijn de rozen mooi
het lijkt wel kunst
uit het museum
de doornen zijn vanonder
afgeschraapt want
de conservator krijgt ze
voor zijn jubileum…
Minimal
gedicht
4.0 met 11 stemmen 3.499 .
-------------------------------------
uit: 'Het museum van de zomer', 1974.…
de zomer komt
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 154 de zomer komt
en gaat de kleur
vertroost
bij ‘Een zomerhaiku’ van Eugène Brands
Dordrechts Museum http://bit.ly/dWo66n…
L' origine du monde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 193 louter invitatie
het erotische werk
dat menig mannelijke
kijker in vervoering bracht
met rode oortjes
in het Museum d' Orsay
het levenswerk van
Gustave Gourbet betasten
met begerige ogen...…
Zoektocht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 273 Zoektocht
Zwervend door het ruige land
met enkel wat bomen aan de kant
van een zandweg loopt hij wat en
hij zwijgt voor zich uit
hij is de beschaving ontvlucht
op zoek naar wat lucht
op zoek naar het hemelsblauw
in plaats van het stedelijk grauw
hij is nu onderweg naar een plaats
waar de zon achter de bomen verdwijnt
en niet achter…
Afscheid
gedicht
3.0 met 47 stemmen 24.507 In het stedelijk duister van de straten
nemen we afscheid - en het drukt als lood,
kijken om en wuiven, reeds verlaten,
slaan de hoek om, en het is de dood.…