2722 resultaten.
morgenplantjes
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 251 ik ga morgen plantjes kopen
voor mijn lief in de tuin
alles dat groeit en bloeit
maakt de zon in haar wakker
ik ga morgen plantjes kopen
voor mijn lief in de tuin
maar eerst snoei ik haar takken,
zet ik mijn spade in haar aarde,
morgen kust zij zijdezacht
een brekelijke ochtend
neemt het tere groen in haar handen…
Ghostriders
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 170 Als in duistere winternachten
padden zich verschuilen
en honden angstig huilen,
als damp opstijgt uit diepe grachten,
hoed u dan als takken kraken
en schimmen glijden over daken,
denk niet, ach 't is maar een kraai
want terwijl je staat te wachten
sluipen ze met vereende krachten
in je gemoed en je gedachten,
de ghostriders in the sky.…
Zeeslenteren
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 99 mistwaaiers ademen takken vol beweging
zodat ik niet op mijn tenen hoef te staan
om met mijn hoofd in de wolken te lopen
vlindervisjes lokken me naar het strand
waar de ochtend geduldig staat te verzanden
loslippig zonlicht struikelt over loslopende wolken
waterspelend spoelen golven droog op het zand
rust meert aan…
Mont ventoux
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 250 daar ligt de berg
begraven onder
een witte deken, langs
het hobbelige
pad een rij
bomen de stam gehard, takken
verward als haar
lange lokken in de wind, we
verzamelen bij het fontein
in het
pittoreske dorp temidden
van de wijngaarden:
toi toi toi mijn
vrienden de klim is hoog, en
ik, ik kus de regenboog.…
Ultieme vrijheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 179 ik heb nooit
als vogel gevlogen
die ultieme vrijheid gekend
wilde altijd wel
naar boven
beneden was ik gewend
draaien en keren
zweven en scheren
in tijdloze vlucht
duiken en stijgen
landen en krijsen
in koud warme lucht
geen auto of huis
maar een tak in de boom
‘s nachts een zorgeloze droom…
Herfstbladeren.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 382 De zon schijnt door
de kale takken van de bomen.
Ze voelen, dat de
winter gaat komen.
Ik laat het bos alleen
en ga ontroerd weer heen...…
Groeide haar voorbij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 zij had losgelaten
keek vertederd hoe de jonge loot
in nieuwe grond ontsproot
boog haar takken
in verwachten tot zijn kroon
het licht bereikte om samen te gaan kijken
hij groeide haar voorbij
in zijn ontdekken van de hemel
ontplooide frank en vrij
zij ziet hem gaan
ondanks samen wortelen
voelt zij zich verlaten in bestaan…
Het boomt niet zo tussen ons
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 zodra ik een stukje groei
steekt hij zijn takken uit
niet om mij te helpen, nee
hij ziet me liever aan zijn voet
soms hoor ik hem wat kraken
wanneer de wind ons schudt
ik buig dan diep, bemoei
me niet met zijn gemoed
hij kan me raken, zijn kruin
hangt naar onweer en zwiept
en zweept en met heel m’n bast
hou ik me aan de liguster vast…
uit: getuigenis van een vriend
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 156 al wat ik ben blijft deren
ook het breken -God verhoede-
van dorre takken die zich met
niets meer kunnen voeden
koude voert schuldbeladen benen
langs rafels van een versleten nacht
wanneer ben ik gegaan, wanneer
heeft men mij tot zwijgen gebracht
het is in deze donkere tijd
dat al wat sterft, krimpt en kraakt
mij in mijn wezen raakt…
vissen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 eis helderheid
van je taal als water
in die waterstroom
drijven takken en gedachten
ze blijven ergens hangen
na een tijdje gaan ze door
of misschien wel niet
gevangen in
een zijstroom
vol vissen
is het steeds weer
iets over je heimwee
de woorden van gemis
die dat blijven zeggen
zeg het zeg het voort
en kijk naar het…
Permanente wintertijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 Hart in alle
Kleppen en kamers
Verijsd, bevroren
Machinekamer die
Mijn leven op gang
Moet houden -
Want dat is
Immers haar taak -
Dan zie ik mezelf
Weer zitten bij
Muziektherapie,
Aanzwellende muziek
Die doordringt
In het binnenste,
Mijn diepste kern,
Die het ijs van
Binnen smelten laat
En zie dat het voorzichtig…
Zomeravond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 114 De katten slapen in het gras,
Takken bewegen zacht in de wind.
We zwijgen na alle gesprekken,
Laten de gedachten gaan.
De stoelen staan onbeweeglijk in de tuin,
Boven is de heldere lucht.
De beelden van de dag
Gaan over in de zomernacht.…
Nazomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 117 Gouden rijp hangt zwaar aan takken
Kreunend onder gedragen last
Als de oogst weer is geleverd
En de zon verzwakt in glans
Zullen de bladeren verkleuren
Om te sterven in hun herfstdans
Verstild gehouden de belofte
Van na nachtelijk verwijlen
Nieuwe dracht in zacht bekoren
Waarin het nieuwe leven lacht…
nestwarmte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 rond kale takken treurt
nog grijs, de winter versplintert licht
op koude muren zien de buren slechts
een armlengte rood
want binnen huist de broze dag
als kleinood aan de wand
voor deze kant geen kaarsvlam, die
mijn vergezicht vertaalt
het haalt niet, bij de zomer
ach
het haalt niet
bij de liefde, die mijn binnenkant
bepaalt…
Uitvogelen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 239 hoe ervaar ik nu dat stille
in het kwetsbare brons
het druppelt melancholie
laat zich als een glasbel
in wat woorden pakken
spat uiteen op schriele takken
het gezwam rond stammen
en op het oude bankje
ontnemen me voor even
mijn mengelmoes van zorgen
ik weet me te herpakken
want ik zie hoe de vogel
op de bodem voedsel zoekt…
Levensboom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 De liefde groeit tot er sterke takken komen
die worden beloond met twijgen.
Als het meezit, krijgt hij vruchten
waar hij eeuwig zal voor vechten.
Zijn levenselixir deelt hij
met zijn uitgestrekte armen,
tot zijn plantzaad de grond raakt.
Het is de herhaling van zijn bestaan.…
Herfstblues
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 22 Voor mij, in mijn droeve stemming,
lijken hun vooruitgestrekte takken
op gekwelde smekende armen
die om erbarmen vragen
“verlos ons uit dit vagevuur
geef ons vrede en rust
laat ons sterven in de natuur”…
voorbij het blauw en groen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 632 er dwarrelt
bloesem in je ogen
voorbij het blauw en groen
in rood en wit
buigen de takken door
de rijpe oogst van toen
in vlagen wind
proef ik de kersen en wil
het kind wel uit je persen
laat het toch vrij
in zonnestralen, ze kan
nog steeds haar jeugd inhalen
een generatiefeest maakt blij
want zie ze eens ravotten
jouw kind…
Een blauw schaduwspel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 42 En wanneer ik houvast
vind onder een dak van blauwe takken,
slechts voor even een schuilplaats vind
voor een brandende zon, dan kunnen ze
mij niet dwingen.…
landen was me zachter voorgelogen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.341 de zon verschraalde
takken stalen licht
uit ogenblikken
dat ik inzicht had
ze zouden me
de hemel moeten wijzen
maar bogen over mij
en tunnelden mijn pad
ik kon niet verder gaan
het dwarsbomen hield aan
een angstsprong was de eis
ultieme vrijheid als mijn prijs
de vlucht bleef
spoorloos in de lucht
mijn gedachten zijn gevlogen…
Grensverleggend
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 557 Onze zorg die wil dan leven;
het is de taak dan op te geven
en los te laten wat ons tot hinder is,
aan wederzijds respect dan geen gemis.
Het is het begrip dat ons doet groeien,
om onze eigenschap in goede vorm
niet dichtgeklapt,
en als nieuwe mens dan uitgepakt.…
Gedachten avontuur
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.284 Gedachten temidden van een bos
krachtige eiken die knoestige
takken ver in het rond uitbreiden
hier en daar door schaduw van
groene brede kronen
verraste ogen naar een licht-
heldere blauwe hemel leiden
en
lopen langs een smal zandpad
waar doorvallend zonlicht
groene bladeren bespeelt
donkere en felle kleuren
grauwe stammen het rijk…
oude zomers
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 179 als het uit de takken valt
is het de moeite niet waard
maar er zijn van die tuinen
zo van zomer doordrongen
de zon valt in loeiende strepen
takken breken in vlakken van licht
en trekken slepende vierkanten oranje
om me heen de lange tongen
de hitte met haar loden zwepen
zuigt in golvende lijnen vochtige franje
de aarde zengt mee als in…
blaadje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 432 het blaadje hangt hoog aan een tak
wat heen en weer te waaien
en samen met het bladerdak
draait het zich met groot gemak
zodra de wind gaat draaien
het blaadje leeft maar één seizoen
straks waait 'ie naar benee'
dat is gewoon wat blaadjes doen
maar nu is 'ie nog lekker groen
en waait met alle winden mee…
Park in de Winter
gedicht
3.0 met 30 stemmen 14.435 Het park ligt wijd en zijd onder de sneeuw
en rond de zwarte groeve van de takken
zweeft als een lassoworp de vlucht der meeuw.
De kleine vijver is inktzwart en stil,
als hoedde hij een kleinodie, het slijk.…
Weggewaaid
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 520 Als een dor blad
Dat overbodig is
Aan je sterke takken
Dwarrelde ik omlaag
Mijn enige hoop
Was dicht te belanden
Aan je krachtige stam
Totdat ik werd meegevoerd
Door een harteloze
Windvlaag
Over mijn schouder
Wierp ik een laatste blik
Want het hart bleef achter bij jou
Maar jij…jij had je al omgedraaid
Meegevoerd door een harteloze…
Levensboom
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 720 Jaren vergaan
taak volbracht
leven ebt weg
stil als de nacht.
Jongste groeit door
tweede gestorven
oudste die schrijft
haar gedicht voor morgen.…
De herfst
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 394 Bladeren van de bomen
Buiten is het fris
Als de zomer na verloop van tijd weg is
Regendruppels aan de takken
Straten vol met rondvliegende bladeren
Steden met volgelopen putten
Auto’s rijdend in plassen
Kinderen zie je niet meer op straat spelen
Die zitten zich binnen te vervelen
Ze wachten op de winter
Sneeuwballen maken en tegen ruiten…
's Winters tel ik de bomen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 381 's Winters tel ik de bomen
in mijn tuin,
nauwkeurig,
ik doe alsof het belangrijk is
als ik eenentwintig stammen tel
wis ik de namen uit mijn geheugen
ik maak plaats
want de lente komt
met vogels
en scherpe geluiden,
ze zullen de tuin innemen,
hoog en bijna oorverdovend
zullen takken zich opnieuw
in nesten steken.…
HERZIENING
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 287 Volgens staatssecretaris Medy van der Laan is het bieden van amusement geen taak meer van de Publieke Omroep. Dit is vastgelegd in het herziene regeerakkoord...…