2724 resultaten.
groengele rover.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 372 Kruipt en sluipt heel langzaam in heggen over takken.
Rode tong schiet met korte tussenpozen uit de mond.
Haar half gesloten ogen opent ze echter terstond.
Als ze vliegensvlug een prooi moet pakken.
Dit specimen kan men soms tegenkomen in de Franse natuur.
Vaak is 't in de campagne je altijd aanwezige buur.…
peppe
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 midden mijn alleen zijn
heeft ’t verleden
me bij de arm gegrepen
bracht me naar de bank
achterin de tuin
bedacht hoe hij een tak
zoetigheid afbrak en sprak
huil maar mijn stekelbeeske
ik droog je tranen wel
nu en later
zal nooit overgaan
maar in je hart verblijven
één en al aanwezigheid
samen zijn we naar binnen gegaan…
Gezanten... van kleur en licht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 Nog fladdert
kleur
tussen bloem en blad
blad en tak
Door een wak
in de wolkenlucht
schijnt mager
de zon
Valt
het schamel licht
op een spin
die z'n web spon
aan de rand
van het dak
met de regenpijp
verbonden
Vlinders?
ze zijn naar
elders gezonden
gezanten zijn 't
van kleur en licht.…
meervoudig sterven
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 197 gejammer van stervende takken
nachten vol regen
spiegels en luchten
niets ontsnapt aan
het geluid
het tast zintuigen aan
het slokt wolken op en het levende
zie ik verdwijnen
zal een vogel nog zingen
tussen schaduw en schors?
ik treur om gehavende nerven
het breken door ongevraagde winters
en van daaruit in eigen handen…
Fotonen klonen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 137 De boom ontdaan van blad
strekt de magere takken uit
hemelwaarts omhoog, veelarmig
tot rust gekomen in de nacht
een kleed van sterren aan
Jij wil niet horen van een maan
gevangen in de kale, schurende vlakken
alleen maar omdat jijzelf beweegt
verdwijnt, verschijnt, verdunt
verdicht op elk niveau van bestaan…
Uit dood hout
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 509 waai maar wind
takken vliegen van de bomen
zij breken eigen winterdromen
ik zie ze vallen
hun herfst is gestorven
de oogst al lang geborgen
zij knapten in gebreken
de kou had hen geen
nieuwe buigzaamheid gegeven
waai maar wind en schift
de bomen uit dood hout
zal nooit meer de lente komen…
Reikhalzen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 160 de mooie lichtstralen
als plooien gestreken
bijzondere kleuren
op een fluisterstil veld
o, wat kan ik verlangen
naar het lentefeest
de knoppen aan de
nu nog schrale takken
naar het Kiewiet-Kiewiet
luid en duidelijk
het uitgestrooide zaad in
de vorens van de akker
-
ik zou de warmte willen
meenemen onder mijn jas
de kou laten…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 343 Jij hebt je taak
volbracht.
Sterf in vrede.
Wij blijven
voor altijd verbonden.
De liefde van jou en mij
zijn onherroepelijk met
elkaar verbonden.…
lichtpunt
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 106 lieve dichters mensen uitgeverij
kunnen er
wat minder
kerstboomballen aan
de takken
bedenk
gemartelde geredde
beren dit
uitgespaarde geldsom
dat is
wat ik
hen schenk
als donateur
bijna 25
jaar
verontrust dit
mij het
gaat maar
door deze
misdaad bizar
naar
2021 houd
u flink
redding voor
BEER hier
de link
wederom…
Het huwelijk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 233 Er zit een blote man
op een tak in de perenboom
Ik zie hem door het keukenraam
Onder hem, in het gras
ligt zijn decorum
Op de tafel waaraan ik zit
staat een kinderloze foto
Ik ruik de strijkbout
die zich door een overhemd brandt
In de huiskamer, in zijn kooi
fluit de kanarie en ik denk:
"van het concert des levens
krijgt niemand een program…
goud
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 dwalend door het bos van mijn gedachten
zie ik ogen open door de bomen licht
hoor ik oren open in een luisterend wachten
woorden komen fluisterend op zicht
voel ik aan een tak vol bladeren van ontluikend groen
zinnen groeien tot een nieuw gedicht
zwijgen is zilver schrijven is goud…
Boom in de ochtend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 Ach, kon ik maar voorgoed wonen in dit moment,
met bladeren nog vochtig van de ochtenddauw,
wortels, vrij kronkelend in de koele aarde,
en takken, zich strekkend naar het hoge blauw.…
een aanhoudend koeren
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 103 de witte duif
vliegt niet meer
stille apostel van vrede
liefde en hoop wacht
vleugellam op een tak
van de oude boom
wie hoort de aanhoudende
mantra’s van zijn droeve koeren
hoort iemand de schreeuw
verbijsterend jankend gehuil
in vermoeide vleugelslag verlaat
de vredesduif zijn oude boom
zal iemand hem zien
iemand hem horen…
Breekt toch de betovering
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 335 in de stilte
van de morgen
als de zwaarte
nog aan bomen hangt
het zwart van nacht
zich lichtend keert
in weer verwachten
van een zonnedag
voel ik de spanning
die het onweer bracht
beladen dragen bladeren
nog hun regenlast
pas als een lichte wind
de takken suizelt breekt
toch de betovering lost
magie in nieuw beginnen op…
Stel vier bomen
gedicht
2.0 met 26 stemmen 25.292 Eén speler in het midden
wiens taak het is
eerder bij een boom
te zijn dan de andere
spelers die rennen
van stam tot stam
en wisselen van plaats.
Lukt het -
een ander komt
in het midden.
Lukt het niet -
hij mag het
nog eens proberen.…
Als de winter
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 433 Trektochten achter blad stengel lege tak en ijs
sterven kris kras door elkaar geweven uit
als ze wapperwindsgewijs verdrongen worden
door sarcastisch vrolijke merels
en een laagopgeschoten hemellamp
Ja dan kraakt een voetzool of vier over
rillend loomgereanimeerde woudhuiden
en kijkt men weer over de toppen van de duisternis
maar vooral…
Winter
gedicht
3.0 met 48 stemmen 17.196 Hoe winter waakzaam is
voor alles wat beweegt
en keerpunt is:
de aanslag van een karabijn,
het knappen van een tak,
de hoefslag van het everzwijn.
Hoe winter weerloos is
voor alles wat verdwijnt
en zichtbaar blijft:
de voetstap van de jager,
de stervende sneeuw,
het eeuwig brekende water.…
Het overwinningslied
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 98 ik heb
vanmorgen vroeg
met mijn merel gesproken
hij is van zijn
hoge tak af gedoken
kwam goed in zicht
zag zijn wakkere
ogen vol blijdschap
over het eerste licht
begon mij omstandig
uit te leggen hoe hij zich
tegen indringers verzette
het territorium was
van hem en zijn griet
hun nestje en liefdesgebied
ik begreep hem
draaide…
ontmoetingen bis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 641 het uur tikt tak
hij zit daar maar
hij luistert geboeid
de seconden weg
stilte prevelt iets
hij luistert niet
hij is geluid
waarom ook niet
zijn canon ongehoord
een gebroken gerucht
in een meer van stilte
deze wereld herkent hem niet
hij grijnst - en doe het goed
want morgen ben ik daar
ik mijn grijns, jij jouw hoed
wij samen, de…
Midwinter
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 263 traag rolt de mystiek
van een verre hoorn
door de melkige nevel
bomen met hun kanten takken
zweven boven het witte niets
tegen vervagende bosranden
oergeluid tot de onzichtbare einder
de weemoedige roep
van bezinning op deze verre heide
herinneringen aan een ver verleden
gedachten komen tot rust
in de intimiteit van de sluimerende…
beukenboom
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 706 de wind speelt
een symfonie
met de bladeren
in rake noten
de wind raakt
de boom zichtbaar
zodat ze plots
huilt van het lachen
de wind wiegt
als een moeder
takken in slaap
totdat de boom droomt
de wind staakt
haar wilde bui
de boom komt tot rust
de laatste noot valt…
herfstwind
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 604 Herfstwind
ruist door de bomen
die de takken wiegt
als een moeder met haar
pasgeboren kind
blaadjes koesteren zich nog even
knus bij elkaar
aan de gouden zon
om straks als tranen
te vallen
en de aarde bedekt met
een dik bladertapijt
waarmee de wind zal spelen
in de reflectie van de tijd
wachten we op de winter
die vanzelf zal komen…
Drie van Lesbos
gedicht
2.0 met 49 stemmen 15.490 Hagedis, kleine sauriër,
met jou is het hollen of stilstaan
als een dode tak. Beweegt je oog?
Inslag! Daar spat de cipres omhoog.
De olijfboom schiet vol uitroeptekens.
Alles komt goed, sust de vijgenboom.…
rookgordijn
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 508 geen mens die de wanhoop
in je wezen vermoedt
wie telt de tranen in de nacht
van een wereld
onder een wolk
zwart van het verdriet
van miljoenen, miljarden
zolang je functioneert
fabriceert
taken vervult
en verwachte antwoorden geeft
kraait geen haan
naar het gat in je hart
blijft het verborgen
achter het rookgordijn
dat je optrekt…
Verjaren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.238 de kalender was al vele jaren niet afgestoft
vergeling sloeg toe, niet alleen op het behang
op het raam tikte de tijd, een te lange tak
die had weten te ontsnappen probeerde het
steeds opnieuw
uiteindelijk opende ze de ramen waardoor de zon
haar ten dans vroeg
stilletjes kroop de prille lente naar binnen…
dankjulliewel!
netgedicht
3.0 met 50 stemmen 7.884 er zat een merel
op een tak van een boom
en ik wenste dat hij de duizend stemmen
in woorden en aan het dichtersglas
naar mij zou kunnen brengen
zodat ik de bloemen kon horen
in iedere letterademhaling
en in iedere stap naar
een open deur
-het plukken van rozen
en witte zwanen-
en op dat moment
verdween de boom en de merel
in…
op weg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 171 langs de rand van het park
schijnt de zon, gebroken door takken,
schitterend de nevel
zilveren snelwegen tussen de bomen,
waar elfen dansen in het ochtendlicht
en kleine wezens met puntmutsjes
wroeten in de aarde
op weg naar mijn werk
fiets ik door een sprookje
zijdelings zie ik stuurse auto's,
koninkrijken zonder doel…
Niemandsland
netgedicht
4.0 met 61 stemmen 521 Nu jullie gans zijn uitgedoofd
zet ik de bijl in alle takken
van de stamboom in mijn hoofd
om het leven te herpakken
moet ik de verwachting doden
en in oude wortels hakken
zelfs het mooiste mij geboden
heeft nu alle vrucht verloren
van geloof in jullie goden
niemandsland zal mij bekoren
tot ik uit de laatste strohalm
als eerste nazaat…
Coïncidentie
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 166 muisgrijs het asfalt
dat aan de horizon
samensmelt met donkere wolken
hoge bomen staan
levenloos langs de kant
kale takken grijpen naar de wind
zwerfvuil draait rond
de as van het onzichtbare
en baant zich 'n weg naar boven
er valt 'n onhoorbare stilte
die nog lang na zal
echoën in de schemering…
Ontluiken
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 309 ontluiken bloeit
uit haast dode takken,
nog in donkere kamers
met beschimmelde ramen
daar schuilen
tere knoppen in
schuldloos schamen
de adem van buiten
zuigt aan wanden
die zijn opgebouwd uit
dichtgetimmerde ruiten
en waar licht botst
om dan in het niets
te verzanden
totdat mijn vogels roepen
en ik ze verder draag
in mijn…