Alle inzendingen over Tevredenheid

Bij het ouder worden denkt men vaak aan het verleden We praten heel graag over die goede oude tijd Die tijd van saamhorigheid en tevredenheid Niet te vergelijken met de moderne tijd van het heden.…

Ik stap naar binnen het is druk hijs me tevreden op mijn kruk maar na een tijdje kletsen, dansen en een biertje of... ach, weet ik veel hou ik het voor gezien fiets weer naar huis de kat is weg dus kan ik eindelijk gaan slapen.…

Dus ben ik best tevreden met mezelf, kan nee zeggen, als ik ja zou willen, kan voorbijlopen aan de best wel aantrekkelijke dingen, ben ik staat meer te doen met minder en ondervindt daarvan totaal geen hinder! En wie me zegt, je bent niet wijs, zeg ik, ach aldoende leert men, toch?…

Zo maar een dag als in een droom waar sterven mooier lijkt gemis voor heel even op afstand blijft ik gloei tevreden na als het donker wordt……

werpen met een hoofse neiging in hun kale kruinen elkaar de zwarte jassen van de kraaien toe boven de daken in een verbale dramatiek schildert een zilveren vogel zijn pirouettes heldere witte sjablonen op de marmeren portieken van de horizon de waterzon speelt met mijn blote voeten op het koude beton, een uitnodigend spel als een tevreden…

Oortjes wijd open en het levende wezen laten luchten Des avonds in-tevreden inslapen, prachtige vruchten. Huisdier het onvermogen te delen, geloof dat nooit Ze hebben beslist ook pijn en nood. Vleugellamme ademende elementen, doorgaans heeft het een oorzaak Beetje empathie en kozend liefhebben, dood in de kiem gesmoord.…

Langzaam te steken Knaagt er al schuld Door eenzaam te zijn Naar het laat aanzien Nu is gebleken Is dit jouw kruis Jouw giftige beker Een gepast einde In jouw rode lijn Nu weet je ook Wat het is Hoe het voelt Dat schrijnend gevoel Ervaar je de pijn Dit is de prijs Die ik jou gunde Jij echt verdiende Door altijd maar weer Niet tevreden…

Weet je dat je een geweldige vriendin kwaliteit en langdurige tevredenheid de lach om ernstige dwaasheden bent. Zonder vermomming een zonsopgang een open wereld oogt en bent zonder lawaai.…

maar bekwaam schuifelen eenden over het bevroren parelmoer van de vijver in het kleine park, gewoon plat op hun gemak, zonder behoefte aan gesnater of luid klapperen van vleugels, ingedommeld en tevreden op een overschot van de natuur, buiten een gevaar voortgegleden niet in besef van tijd en duur.…

Dromerige koeien kijken tevreden rond. Vogels zoeken naar eten, hippend op de grond. Een vlindertje fladdert en kust voorzichtig een bloem. Een bij vliegt erheen met een heel zacht gezoem. De weidebloemen met hun heerlijke geur spelen een wedstrijdje: Wie heeft de mooiste kleur? Het koren deint heel zachtjes mee met de wind.…

vier de uren de maanden jaren elke minuut het hele jaar door je kunt het leven niet bewaren als sneeuw immers is onze tijd tijdelijk en vergankelijk vooral vier dus vandaag wie je lief hebt de vergaarde herinneringen ook in de ontmoetingen met anderen die jouw geluk en verdriet delen als echte vrienden voor het leven ontdek hoe geluk tevreden…

Voorspelbaar, mits ook relevant zodra Je brein zich uitput in de kennisleer Dat is, ik geef het toe, orakeltaal De pythia kan weer tevreden zijn Zij dankt de dampen voor hun schone schijn In cryptogrammen als die van Van Gaal…

Waarom komt de regen niet gewoon uit een kraan en zit de zon niet in een doosje samen met de maan Waarom kan je de wind niet in een zegelboekje plakken en kan je niet zomaar sterren uit de hemel pakken Waarom kan je de wolken niet in een kastje leggen en kan je de storm niet leren ‘sorry’ te zeggen Waarom zijn de mensen nooit tevreden…

echt bijna klaar Je wrijft in je oogjes, je bent echt moe ik geef je nog een kusje heel zacht dan leg ik je in je bedje en dek je toe ik zie hoe je nog even lief naar me lacht Stilletjes dim ik dan het lichtje en nog eventjes kijk ik je aan ik zie je mooie vertederende gezichtje in diepe slaap, heel tevreden…

Moeder is het best tevreden, als zij iets voor vader doet. Vader poogt altoos te weten, wat de wens van moeder is, En hetgeen haar moet vervelen, geeft aan vader droefenis. Vader gaf de beste perzik laatst aan Moeder met een zoen; Hij wou zelf er niet van eten: Klaartje, zouden wij dit doen? Liefste zusje!…

En hun leiders knikken volgevreten maar tevreden, spreken hun blijdschap uit op radio en op de tv. Blind en doof voor hoe er werkelijk is geleden, zij zitten er, ver .. heel ver weg .., niet mee. Soldaten marcheren langs hen onbekende grenzen, "Bevel is bevel", dat wordt hen hard meegegeven.…

maar wat volg mij, pak mijn hand ik maak je weer gelukkig verlies je eigenwijs verstand nee, vluchten doe ik niet ik spring weer over hekjes die daar in het groene veld of huppel langs de vliet alles kan ik bedenken ik ben zo vrolijk vandaag en wil niemand krenken ik zing over de witte wolken de vogels in de lucht o, wat ben ik tevreden…

Hieruit maak ik op, dat jullie altijd aanwezig zijn dus steeds in mijn omgeving verblijven mijn gedachtewereld als maar bevolken hier kan ik van medemens spreken leef ik dan met jullie in die grote kille wereld waarin ik geen afstand wil doen van mijn gevoelens is alleen de tevredenheid ons grootste goed om te overleven in onze confronterende…

Ik kijk je aan En zie je mooie ogen Ze kijken tevreden En zijn alles zeggend Ik loop op je af En kom dichterbij Je zit op de bank Met je armen langs je zij Ik ga naast je zitten Je lippen zitten op elkaar Trillend om open te gaan Je beweegt je hoofd naar voren Ik voel je lippen op de mijne Ze zijn zacht en teder Je hand voel ik…

voelt zijn zilver zwarte wingen onkunstzinnig swingen onbestemd, vaag en zweverig danst mijn adem haast etherisch zwervend lijk de adelaar hoger, verder dan enkel het ogenblik vliegen kan opgeborgen zwevend per definitie.. duizelig jonger op de vleugels van de adelaar dromen durven in dit leven mijn intellectuele ziel, ze zucht tevredenheid…

Tevreden zijn met wat je hebt, is toch wat lastig als je net als ik bent behept met Een ouder wordend lijf!…

Ik ben ik, ik ben mezelf, ik zal mezelf blijven want ik ben tevreden met mijn eigen ik. Ik ben eerlijk, trouw en vastberaden, ik vertel altijd de waarheid om mijn eigen eer te bewaren. Ik zeg wat ik denk, ik draai er niet omheen, het maakt me niet uit hoe een ander er over denkt. Mensen moeten me nemen voor wie ik ben.…

dan zal 'k met u in 't schaars verlichte treden, voor 't zien van uw zwartwit x-ray grafiek - in vredesnaam, wanneer bent u tevreden?... uw zenuwstelsel laat zich niet verbreden - 'k verwijs u vast naar een zenuwkliniek...…

Misschien weefde in hun kast een muziek met kort tromgeroffel en rinkelende bellen, teer in zich zelf voldaan en voor hen uniek tevreden schommelend op de eigen schellen. Ze hoefden deze nacht niemand te wekken uit de terecht verzonken slaap. Maar morgen zouden ze de stad versieren met akkoorden luchtig levendig en raak.…

"Het bulder vrij op 't woeste meer Ik kijk eens buiten naar 't weer En ga dan thuis wat slapen " Tollens 'Tevredenheid' Ach! waartoe dat eeuwig klagen, Ontevreden, onvernoegd; God geeft niemand meer te dragen, Dan juist voor zijn krachten voegt.…

Het was al meer dan vier maanden geleden dat wij met twee rugzakken naar het zuiden waren gegaan dat we natdoorweekt, bibberend maar tevreden Voor ons tentje bij een zwitsers meer hadden gestaan. Al was er een hoop gebeurd, we waren niet vergeten.…

Ondanks vele nare momenten ben ik tevreden. Ik ben positief dankzij mij. Ben gericht op een goede toekomst ondanks het verleden. Waarom kan ik nu wel accepteren en overzien Waarom niet toen hij nog in leven was? Omdat ik nu geen keus heb misschien? Of door die ene droom van pas? Ik zal het nooit echt zeker weten.…

Uit de schaduw van mijn stille leven, Over de onrust van mijn blinde zorgen, Heb ik mij naar de eindeloze verte Met een glimlach weder heengebukt, - En tevreden bij haar heldre gaven, Heb ik met mijn beide dankbre handen Weer een groene tak vol zoete vruchten Van de boom des levens afgeplukt.…

Ik kijk tevreden naar mijn zonen, alledrie met een hengel in de weer, ze proberen karpers te vangen, en het lukt ze keer op keer. Ineens hoor ik een plons, en zie zijn hoofd boven water komen, "hij liep daar net toch nog, of ben ik aan het dromen!" Ik sprong op uit de stoel, rende naar hem toe, "jochie wat doe je nou?…

Daar werd met slaan uit volle kracht, een fikse herrie voortgebracht, maar Pythje riep tevreden: 'Dit klinkt uniek en wonderschoon want elke hamer heeft zijn toon. Ik ga ze even wegen.' En die gewichten, als verwacht verhielden zich als 6 en 8 en 12 en ook nog 9. Die 9 is - blijf bij de les - 't gemiddelde van 12 en 6.…