Alle inzendingen over Tijd OR Hoop OR Vrees

Op de vloer vermengen zich de stromen tot een branding van verdriet, vrees en hoop waar herinneringen ongedeeld samenkomen, als een tsunami in de straat waarin ik loop.…

zó kleurloos dikwijls als ook leemte kan zijn met melancholie op de loer en ginds het verdriet oprukkend als een groots vijandelijke leger zó voel ik me soms op verveloze dagen als het bladdert dan verlang ik hevig naar grondverf aangebracht met zachte kwast…

Hoe ver moet je gaan een twee drie maal Hoe vaak niet zo bedoeld het een gezegd, het ander gedaan Hoe vaak beloofd om het weer niet na te komen Hoe lang laat ik met me sollen Ben ik nou echt zo dom…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

en hoe kort is de tijd, hoe kort is de tijd dat ik als een bevende voorjaarswingerd tegen de machtige muur van het leven hang! waarvoor ben ik bang? ik ben bang voor het uur dat de dood mijn lichaam ontbinden zal en mijn ziel wordt gezet in het vuur. ik ben bang dat ik staan zal tegen de muur en dat de kogel niet missen zal.…

Vrees niet, die boodschap blijft weerklinken en zelf ben j'in die roep gaan staan, al voel je ooit je moed verzinken, al zie je soms het duister aan, al kan je voet alleen nog hinken - dàt woord van Hem draagt jouw bestaan.…

Soms als het nacht is de straten verlaten Alle lichten gedoofd niemand om te praten Dan vrees ik wel eens dat er geen morgen is De lucht zwart blijft gehuld in droefenis Mensen blijven slapen en vogels sterven uit Blauwe wolken verdwenen in een stad zonder geluid Planten staken hun zuurstof geen passie meer geen lust Een Spookstad…

Woedende wolken scheuren kleuren uit een sprookjesboek terwijl het zand roerloos rust in aanzwellende zuidenwind trekken dennen kragen op weldra barst de toorn los het land zet zich schrap verankert de karige boedel de zachte glooiing biedt ruimte voor hemelse cascades en duivels vuurwerk het gewest kent de kuren en grillen van…

Petra, loskomend van al dat lastig belemmerende, verwacht niet meer dat alle mussen, roodborsten en mezen dezelfde richting als deze adelaar kijken. Ze kruipen weg op de grond, onder bomen of in open veld angstig omhoog kijkend.. naar de roofvogel met scherpe, genadeloze klauwen die op zoek was wat te reiken, alvorens te verdwijnen met prooi…

gedwongen gedachten vertroebeld bloed angst in de aderen aanvaarden moet knikkende knieën trillende vingers borrelende buik verwerken moet bevende benen verrimpeld vel ontredderde ogen het leven een tel broze botten uitgevallen haar ingevallen wangen pas dertig jaar verslappende spieren haat in het hart onrustige geest…

God zegt: “Vrees niet, geloof alleen in mij Ik ben jouw God en zal je kracht geven En je altijd tot steun zijn in dit leven”. God zegt: “Vrees niet, want ik ben met jou Niet alleen vandaag, maar altijd Weet, Ik blijf je steeds toegewijd”.…

Vrees niet. Uw woord is mijn kracht, omdat het mijne het uwe is. Vrees niet. Uw woord is zonder kracht, omdat het uwe het mijne niet is.…

‘Wat zijn we sterk!,’ sprak Poetin uitgelaten ‘Ze hebben antidepressiva nodig ’t Raketschild is volkomen overbodig Een lachertje, een paraplu met gaten’ Wij plaatsen echter tegen die raketten De altijd dodelijke snelsonnetten…

grave en deponeer wat zachte mos over de streken die me raken in de schermutseling met tijd en onraad maar ik wacht met hese stem op het moment dat de verstilling van het rumoer mijn schuilhut voorgoed zal verlaten…

Ik voel me na die tijd niet zoveel jaren verder. Ik ben nog steeds wie ik toen was. Ik vrees: zo is het ook met deze wereld. Als ik voor haar spreken mag: ze komt niet verder, geen trap.…

Ook straks houd ik als ieder Het aardse voor gezien Geen keus Het is een moeten Een noodzaak bovendien ’k Zal huilen, janken, schreeuwen Al is het ook mijn tijd Het vele dat ik liefheb Raak ik ten volle kwijt Of zal er in wat komen gaat Ook plaats voor liefde zijn Als dat zo is heb ik geen angst Ik vrees dan niet de pijn Mijn hoop bewaar…

op afstand beklijft de tijd een droom die toekomst heeft een duldzaam wakende ster straalt hoop en licht, schenkt verborgen werelden leven, loutert de ziel tot bestaan.…

herinneringen zijn geworden er was zoveel mis omdat tranen zouden drogen vanzelf alles weer zou helen want beter tevreden en alleen dan ongelukkig samen liet ik je gaan daarvan kreeg ik geen spijt mijn hart opende zich voor een nieuw begin er woont opnieuw een ander in liefde kleurt mijn wangen weer met een zachte blos en zie… tijd…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Mama Biba beslecht een verleden tijd. Aan haar borst zoekt een ieder een moeder. Vechten, vechten voor gezond verstand. Mama Biba die zo lang op vrijheid wachtte; Mama Biba voert nu aan haar hand, haar kinderen naar rechtvaardiger krachten. Mama Biba blijmoedige baarmoeder van ieder leven. Zij wekt hoop op uit iedere vrees.…

Gevangen tussen ijle hoop en vrees Waar Europese macht de kelen dicht knijpt De crisis als een bosbrand om zich heen grijpt Leeft middenin het vuur: de Portugees Een ober in Coimbra telt de flessen Van zeven dronken Fado-zangeressen…

Haar zoon en vele anderen Vermist Ze weet, gist Laveert Haar tranen tussen hoop en vrees Diep is de wanhoop die ik in haar gebroken ogen lees Verdriet om het wrede lot en angst is elke minuut wachten 't zwartste langst…

De vrees voor het daglicht. De vrees voor de straat. De vrees voor het leven in het donker 's avonds laat. De vrees voor de muren. De vrees voor de claustrofobie. De vrees voor het inwaarts gluren van al die angst die ik niet voorzie.…

Ik ben een fantast Met veel contrast. Mijn ideeën doen anderen geeuwen. Morgen beter De moppen die ik vertel worden voor anderen een hel ze zouden moeten lachen maar hun ogen bloeden. Morgen beter De fantast in mij zoekt het goede het gerichte tot in het hart. Het splijt en valt uiteen als een afbrokkelende steen. Vandaag Beter…

Ik weet ze geel en rood en wit en zoveel andere kleuren; ze kunnen naar het sterven geuren maar er is méér dan dit: er is het beeld van levenskracht, van hoop en van vertrouwen; durf naar chrysanten schouwen en vrees niet voor de nacht.…

en in het kolkende water naar lucht happend hangend tussen hoop en vrees naar beneden stort en daar geen rotsen vind maar waterlelies en in serene stilte blijf drijven…

- 'k Vrees, zo sprak ze, geen gevaar, want ik heb nog tijd. Hij was struis, gezond en kloek, rein van ziel en lijf; nooit liet hij zich op de zoek voor een vroom bedrijf. Neem een liefke, zet ik hem, die uw hert verblijdt. - 'k Vrees, sprak hij, de huwlijksklem, en... ik heb nog tijd.…