Alle inzendingen over Toekomst;dood;leven;aarde

er hangt toekomst in de lucht gesponnen door vandaag een web verleidelijkheid en schone schijn die vlieger gaat weer op duikelt soms of struikelt ik spin met zoete woorden lange koorden tot cocon trek met draden dood uit leven smul heel even spin de gaten dicht en hang weer vlug toekomst in de lucht…

die enkel op toekomst is gericht…

op je graf plaats ik een pompoen met waxinelichtje ik drink met jou op leven en dood scheiding is nu ijl ik neem een slok de andere giet ik uit op de aarde…

wat is onze toekomst in apart heden? komt er ons op een keer een nieuw verleden toe? beëindigt dat ons dan ook vroegtijdig? wat is onze toekomst? zijn het smeekbeden voor de herrijzenis van overleden nu? zijn dood en leven toch tegenstrijdig?…

het leven heeft ijzeren knuisten de zon speelt en draait een koperen melodie over de aarde waar mens en dier vechten voor hun leven.…

Hier was gehoest, hier gebloed, daar geroest voor onze aarde de vrede verklaarde. Waar vroeger de muren van steden stonden, verstomd zijn de monden, verstomd hun culturen, worden figuren van bloemen gevonden.…

Zo steil is de woestijn zelden terwijl aan de neergang de oase kleeft en daar waar het licht het landschap raakt wordt het vastgeklonken door gewassen zonder vrees Onvindbaar voor smalle briesjes of brede stormen wast - nog onzichtbaar - de toekomst de aarde kiert en dreigt zonder inhoud zoals dood lava doet de horizon reist hier…

Te jong nog en al veel te vroeg, kreeg je van het leven al genoeg. Met een triest gevoel op dood spoor, kreeg je bij "vrienden" geen gehoor. Blind voor de toekomst, doof voor de reden, besloot je toen maar uit het leven te treden. Het was je teveel, te zwaar, het was genoeg! Je koos voor de dood, al was het te vroeg.…

een toekomst te geven…

Ik heb besloten Om maar te accepteren Dat mensen dood gaan Ik heb besloten Om zelfs te accepteren Dat dieren dood gaan Maar ik verdom het Om ooit te accepteren Dat de aarde sterft Moeder Aarde zal Steeds opnieuw leven baren Mens, dier, boom en plant Want er is een wet Van behoud van energie Van oneindigheid Die ons…

als de dood sterft en aarde leven erft kent geen ziel enige smart dan ademt immers een eeuwig hart (zie ook link)…

Zielen om mij heen ter aarde gestort. Wie mag er dood, Er is ruimte tekort, En wie blijft leven, Veroordeelt u zelf.…

Gebroken glas Bloemknop geknakt Ik ben, jij was Je bent niet meer Ik dertig, jij vier Toekomst afgepakt Jij daar, ik hier Leven doet zeer Je leven liep dood Voetstapjes uitgevlakt Je zusje op mijn schoot Haalde jouw adem weer Gaf leven nieuwe zin Zij is, jij bent Daar geloof ik in…

wit een dode woestijn…

ik ben te arm om dood te gaan geen nagel om aan m’n kont te krabben balancerend op één been, om mee in ’t leven te staan teer ik op vetgemeste kwabben ik ben te arm om dood te gaan geen kist geen koffie noch de cake leef op crackers met wat kaas amper wat te spenderen in de week ik ben te arm om dood te gaan de toekomst kan me gestolen…

De hemel raakt de aarde, gelukkig wie Hem vindt.…

aan tafel gaan om zichzelf terug te eten naar het leven ik zou het liefst bij een begraafplaats willen wonen omdat het daar nooit een dooie boel is!!…

De dood klopt aan de deur van het leven Het eind van het aardse het begin van het vervolg wordt prijsgegeven De eeuwigheid klopt aan de deur van het tijdelijke en confronteert stervelingen met het onvermijdelijke…

Plaatsen die we ooit hebben bezocht worden in onze ziel verankerd. Mensen waarmee we ons verbonden voelen blijven ademen in onze herinnering. Mensen waaien waarnaar de wind het wil. Omdat momenten tijdloos zijn. Onmogelijkheden mogelijk. Ruimte grenzenloos. Stilte stil.…

Zonder water is er geen leven Zonder water gaan we dood Zonder water sterven planten Zonder water word je niet groot... Daarom kunnen wij niet leven op een andere planeet Daarom kunnen wij op Aarde leven Zonder water kunnen wij niet leven daarom leven wij op deze planeet...…

Het kwam veel te vroeg kwam zo onverwacht zonder het te merken zomaar, midden in de nacht Zo plots is het einde er komt geen nieuw begin het leven bevat veel en ook de dood is helaas all-in als je van te voren weet wat de toekomst je brengen zal dan komt de dood niet aan als een enorme knal maar alles weten maakt niet gelukkig veel…

Na het vonnis ‘kanker’ Werd het een gevecht op leven en dood Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots, ambitie, zekerheden, idealen, zelfs mantelzorgers werden geofferd Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar; gehavend in een nieuwe strijd: Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…

Leven niet meer zichtbaar, Verzonken in verdorde aarde, Oppervlak alleen nog dor en doods - Slaapt ongezien nog in de diepte, Waakzaam tot het uit de dood Weer op zal staan - opstanding Die immers mogelijk blijkt Als grote volle druppels Vallen op het verschroeide land En het nieuwe leven ontkiemen zal Vanuit het allerdiepste dal…

De tranen zullen paden kerven In het gezicht van de liefde In mijn huid, het brandende gevoel De hel schroeit mijn zondes op aarde Gezondigd zijt gij Die lieft maar niet trouwt Een doods gevoel bekruipt mij En maakt zich meester De pijn wordt een gewoonte En de tranen een gezicht Ik zie mijn tranen terug Op mijn linker onderarm…

Het aardse leven een andere boodschap verdient We kunnen immers niet zo door blijven gaan Aanmodderen met het werelds bestaan Inzicht in het toekomst leven Waar we meer om het aardse zullen moeten geven Net zoals het schimmelleven onder de grond zal gaan Voeding geven aan een aards bestaan Roel van Ekeris©…

Een ongelofelijke toekomst zien, in het heden van het nu. Leven in de dood. In liefde.…

Alles leeft telkens weer in een voortdurende golf slaat het tegen klippen hemelbestormend driest een toekomst tegemoet die onvervulbaar blijkt. Ik vergeet mezelf te zijn te rusten in het weten dat alle tijden omvat zonder uitweg verlost van zoveel aards streven en nood breekt in de dood.…

zijn voor de dood heeft geen waarde valt steeds in het niet het is de angst voor het leven die steeds tot het bot toe raakt…

zijn voor de dood heeft geen waarde valt steeds in het niet het is de angst voor het leven die steeds tot het bot toe raakt…

Hier, waar oude boeken wachten, op toekomstig leven. Boeken, waaruit dode schrijvers, spontaan weer op gaan staan. Temidden van boeken luister ik, naar Wolfgang Amadeus Mozart, die nooit is doodgegaan. Temidden van vervlogen eeuwen, verlangen boeken naar mensen.…