Alle inzendingen over Tranendal

Bang dat je onze liefde niet erkent bang, dat dit mooie sprookje eindigt in een waar tranendal. Maar wat indien jij mijn yang bent en ik jouw ying dan wil ik voor je strijden en vergeet ik al die onzin.…

diamant Een traan op weg naar beneden Met daarin het beeld van jou Langzaam uit m'n ziel gegleden Glinsterend vocht op mijn wang Een zee van opgehoopt verdriet Het gemis gevormd in elke druppel Vanaf het moment dat jij me verliet Mijn hart huilt en schreeuwt om jou Maar jij kunt mijn verdriet niet horen Ik verdrink langzaam in mijn tranendal…

Van rot vergeven en van nijd en nood klemt de mens zich vast in eigen val, gefnuikte lusten in een tranendal. Zwart en zacht is de nacht, zonder kabaal: er hoeft dan niet per woord gedacht. Is taal de vriend niet die verraadt, en god vertaalt tot rot dat met zijn woord begon? Zo kaal klinkt ook de code die het hier vermaalt.…

Rode draden banen een weg door tranendal en vreugd gevlochten in een mandje pech een pijnlijk nare jeugd. Versleten door de tijd je sporen achterlaten verleden is ontdaan van spijt nu...hoeft niet meer te haten.…

daartussen de dolenden als dorstigen in een tranendal. zo zoet en schoon alleen dan welke sporen leiden een blinde naar zijn fatamorgana welk orkest speelt voor deze dove dirigent.…

De waarheid ebt weg met de getijden die de bakermat zijn gevoed door zon en maan daartussen de dolenden als dorstigen in een tranendal zo zoet en schoon alleen dan welke sporen leiden een blinde naar zijn Fata Morgana welk orkest speelt voor deze dove dirigent.…

schep vol moed loopt hij de tunnelvisie in als gegrepen door 'n blinde vlek begint hij na honderd stappen met kracht te graven rechtvaardigheid was hij al tegengekomen, en had dit zonder mededogen snel naast zich neergelegd hoorde hij daar een valk of 'n uil het kon hem niet bommen totdat hij de spade in zijn voet boorde en zich een tranendal…

We waren stukken beter dan die moffen Nog nooit was beter voetbal aangetroffen Het doemscenario heeft zich herhaald We kunnen wéér eens collectief gaan rouwen Toch blijf ik van de voetbalvrouwen houwen of Ze hebben het gehaald, de voetbalmeiden Hoe prachtig klaarden ze de Deense klus Geen treurnis meer, dit keer geen dooie mus geen tranendal…

Vergeefs tranendal om aandoenlijk verlangen dat de mondhoeken verzwaart. Maar naar verluidt verwater jij nog niet en ziet alles er nog ‘best goed’ uit.…

De opstanding en het leven Is ons in dit tranendal gegeven Halleluja prijst de Heer der Heerscharen O Godsvolk o blijde-mare Dat moeder Maria uit het Joodse volk Aangekondigd door engel Gabriël Messias Jeshua mocht baren O liefdevol wonder niet te evenaren Wij prijzen u met tamboerijn en snaren In vreugde verdriet en gevaren Wie in hem…

meer konden ze er niet van maken Ik had verwacht een tranendal aan regendruppels maar dat was niet 't geval... Geheel Europa stond te gloeien Overal zo heel erg heet Te warm voor Nederlandse begrippen... Wat zeg ik: Warm? 't was gloeiend heet... Dus, laat die regenbui maar komen Dan slaak ik echt een vreugdekreet.…

Bomen getooid in witte aanschijn Gekleurd door de zon haar tranen Rood haar ogen bij het ontwaken Een keuze is haar rauw ontnomen Roder haar ogen bij de bedgang Hoop is gedrenkt in zwarte inkt Inkt waar haar testament van leeft Rouwen zullen de gekroonde berken En al wenend nemen zij afscheid…

wreed gedrag Polanski’s kijk op eeuwig menselijk tekort en toch zo tijdgebonden onverdraaglijk wee in Warschau gesymboliseerd door het leven van pianist Wladek Szpilman overlevend rücksichtlos beurs geslagen door nazibeulen mensen in wolvengedaante een enkele uitzondering daargelaten de klank van Chopin ontroerend mooi licht getoetst in tranendal…

beetje bij beetje Mezelf hervinden op dit planeetje Langzaam minder steeds iets meer Mijn hart geneest doet minder zeer Langzaam afstand van de liefdes pijn Vind het zelfs fijn soms alleen te zijn Langzaam wennen aan wat niet meer is Soms vergeet ik even dat ik je nog zo mis Langzaam uit de put terug naar het licht Eindpunt tranendal…

teveel dat doordringt tot diep in het hart, hoofd weer laat malen, emoties gaat vertalen in stromend tranendal Pak ik mezelf vast op het randje van de val, trotseer de nieuwe dag spiegel een wrange lach Karikatuur van geluk... niet de spiegel, maar het beeld is stuk…

Het daglicht ontwijkt het tranendal zolang het is wat werd verwacht. Het aan meer dan niets vormgeven en minder dan alles begrijpen duurt een mensenleven, zal door tijd rijpen.…

Behulpzaam helpt ze spanning te bevrijden, ze vecht om de verzuring te bestrijden, ze brengt verlichting in dit tranendal. Al kan haar glans niet iedereen verblijden, vertoont ze zich maar best niet overal, ontsnapt ook zij niet steeds aan wat verval, ze blijft verheugd een warme gloed verspreiden.…

Mijn woorden en zinnen gaan niet voor een volle lach, niet voor een tranendal wellicht wel voor een herkenbaar gevoel. Wellicht ben ik een van die slome vogels, die onbevangen sluiks naar de wereld kijkt, stoot mijn verleidelijke verentooi uiterlijk jou af.…

mijn rapgevelde opperhuid Mijn ladderkous mijn broekspijptrap mijn vleesgeworden fokkersgrap Mijn schoenontbijt mijn kussensloop mijn zevenvoudig slootinloop Mijn lekgebeten waterpret mijn blootgelegde kabelnet Mijn kattenplaag mijn slaapprobleem mijn huidenkras geëntertain Mijn wietproefdier mijn vloerkristal mijn glimgelachen tranendal…

Het leven is een tranendal En in de herfst dan nog het meest.…

wijsgerig als 'hómo universális' ik treed buiten wat binnen perk en paal is, daar waar Petrarca en Da Vinci reizen ik denk, net als Descartes, dus ik besta, al had ik twijfels over grond en reden: besta ik in de toekomst of verleden toen in mijzelf de geest zei 'ik ontsta' sindsdien werd ik wie ik nu ben en zal tot stof weerkeren in dit tranendal…

begaan kan hun woord verstaan en voelt weer de emoties stemmen klinken luid jij laat hun vroeger even uit je handen op het steen hun harteklop is nog te horen in de strijd voor leven hebben zij dit stukje land een eigen zicht gegeven je hebt geluk geproefd in de pijn van overleven de omgeving is intact gebleven weerspiegelt bloed en tranendal…

elkaar wel weer warmen ons aan wat we deelden Later zal lang verlangde troost een lach toveren uit de traan Al dansend brengen we een toast want oude tijden breken aan Later zal ik mogen weten waarom je zo vlug gevlogen was of jouw tijd goed werd gemeten Kon opmaken niet later pas En later eindigt het grote gissen vergeten we dit tranendal…

Weet niet of ik een lach moeten laten vallen in mijn tranendal van diepe stilte wanneer jij er straks niet meer bent ik jouw gedichten niet meer durf te lezen halverwege de vergeten planeet ergens in een trein op weg naar niemand.…

We leven in een sneltreinvaart In de boot ervaring van golfslagen Ontslagen tot oppervlakkig meer Water wordt slechts gevoeld In een natuurlijk tranendal Verdriet oogst in vruchtbare grond Een geweldige bodem potentie De drainage is tijdelijk aangesloten Op de stroming vanuit de goot De één na de andere plant het kruid Schiet…

Ik wil nu plezier in mijn tranendal beleven.…

Damp stijgt op klimt naar omhoog Op deze plaats dit stukje aarde Nat van tranen, groeien witte lelie bloemen Naar de kleuren van de regenboog Damp stijgt op klimt naar omhoog Op deze plaats dit stukje aarde Tranendal, "bloeit de papaver bloem" Haar zwarte hart verspreidt over de aarde Ik zie je weer, liggen tussen witte muren Bleke lippen…

De Hemelen zijn van een andere orde Veel esoterischer dan ooit verwacht Maar ja, er moest een sfeer worden bedacht Aannemelijk en nodig voor de horde Opdat het volk niet ontevreden morde Over het klerikale goud met macht Na ’t aardse tranendal wachtte de pracht Of Hel waar Lucifer het vuur opporde Nu weet ik er zijn vele werkelijkheden…

Zo ver het oog straalt, weg van elke weg, wij als mensheid zoeken hulpeloos een oordeelsvrije, liefdevolle plek aarzelend en gekwetst stromen de sprankelende watervallen als woelige rivieren in tranendalen over onze ziel een constante observatie van de geest onveilig en opgejaagd, met een toenemend gevoel van liefde, verkwikken ze…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…