29 resultaten.
Wat ze denken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 een vogel brak uit zijn lijst
plots was het uitzicht helder
geen wolk sprak hem aan
geen deur geen raam
in het grote gebergte
er was nooit één verhaal
wel een eeuwig verlangen
naar schitterende zinnen
dansend op wankele schouders
het ontginnen van de mijn
de omweg naar de waarheid
met vingertoppen betast
uit vitale wanhoop…
Uitbreken.
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 706 Geen theater is zo groot
als de bol waarop wij leven.
Ik wou dat ik naar buiten kon
…al is het maar voor even.…
Invidia
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 345 In een stug rieten mand
is mijn leed geweven
tot breekbare materie
Terwijl ik in stilzwijgen
verga, tot de steen
die mij openen zal
Nimmer ging ik tot donkere nachten
doch tot tere tranen
die uitbreken als Invidia…
Verweesd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 nog altijd slaat ze haar
vuisten kapot op muren
die haar gevangen houden
uitbreken dat is wat ze wil
thuishoren, ze wil zo graag
thuishoren, waar dan ook
ergens bij horen
is niet voor haar weggelegd
hoezeer ze het probeert
zelfs in deze druk bevolkte wereld
knaagt eenzaamheid nog altijd
rondom haar hart…
Symbolisch
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 67 Zeg maar gerust dat zij nu
bijna in juichen uitbreken!
Ik heb een symbool geplant.
Een dikke reden om te leven.…
Pechvogel
snelsonnet
3.0 met 35 stemmen 2.325 Ik kan niet zingen, ik zeg enkel tok
En nooit heb ik mijn vleugels uitgeslagen:
Ik scharrel op het erf rond alle dagen
Of zit gekortwiekt in een donker hok.
Het enige wat mij als vogel rest
Is doodgaan aan klassieke vogelpest.…
Dood en leven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 262 Het is veelal niet de angst voor de dood
maar de intrinsieke angst voor het sterven
voor de pijn, de pijntjes, het lichaamsverval
daar kunnen mensen echt doodsbang voor zijn
het zweet kan ze uitbreken de flauwte nabij
het zou flauw zijn dat te ontkennen ook voor mij
na deze gedachten aan hartenkreten te hebben toevertrouwd
ga ik weer aan…
geesten
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 209 geesten die in knopen waaien
en uitbreken uit de gevangenis
van huid en haar
zichzelf tekort doen
slingeren tussen de klippen
van liefde en dood
struinen knarsetandend straten af
reizend in verloren tijd
al tastend en roerend
als dirigent in hun verleden
troost vinden in
de ogen van eeuwen…
Plichtsbesef
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 942 Ik stond gezellig op de lange latten,
Een weekje welverdiende wintersport,
Al is één week natuurlijk veel te kort,
Maar ja, ik moet vandaag mijn werk hervatten.
Er wachten mij als leerkracht tal van taken.
Zo moet ik al meteen weer druk gaan staken.…
Waarom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 380 (aanleiding: uitbreken van de oorlog in Georgïe)…
IK
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.081 Uitbreken is
wat jij wil.
Om je heen
blijft het stil.
Stimulans is
wat je nodig hebt.
Met geen woord
wordt er over gerept.
Maar eens
zal jouw ziel vrij zijn.
En kan jij
ook weer blij zijn.
Als je ware ik
naar buiten mag.
Gun je zelf die ruimte
En verwelkom deze dag.…
Februarivers
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 217 Straks zal er weer een lach uitbreken:
de aarde is ook een aardige mop!…
Stromende energie
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 343 Onzekerheid die doet uitbreken
tot ver voorbij de grenzen van het weten
tot waar zien begint en ervaren dat
nooit en nergens alles gezegd is,
alles berekend en ervaren,
alles benoemd en voltooid.
Is leven leven of nog maar
een klein begin van zijn
dat naar veel verder leidt,
naar ex-isteren?…
donkere dagen voor kerst
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.980 donkere dagen
nu de dagen
amper licht door laten
de boom haar sap
in de binnenkring roept
en wij kleumerig
op zoek naar warmte
onderdak vinden
in huis en herberg
thuis mogen komen
bij ons zelf
verwachten wij U
in
het uitbrekende ochtendlicht
waarlangs onze hoop
in diepte verscholen
oplicht
en onze levensstroom
opnieuw…
Voor Jan Willem
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 1.703 LANGSTE DAG
Drie maal zeven
In de zesde maand
Van het jaar
Langste dag,
Zomer die op
Uitbreken staat
Vierentachtig schrijven
We als jij op deze
Bijzondere dag
Geboren wordt
Jonge ouders die
Verrast zijn met
Hun eerste kind -
Een zoon, ja, u heeft
Een zoon, en jij
Verdwijnt meteen de
Couveuse in ver weg
Van hen…
KREDIET, JAN JACOB
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 525 Ik heb wat gestoeid met mezelf
over m'n ontstaan
over m'n gaan en komen
over er steeds weer uitkomen
Ik heb wat gestoeid met m'n naam
na het uitbreken van de crisis
een failliet voor de familienaam Krediet
en dat Jan, dat werd altijd Jantje of Janneman
Maar nu noemt iedereen me 'Jan Jacob'
m'n gegeven geboorte en doopnamen
en dat…
Wachtend op
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.662 Angstzweet staat op uitbreken,
zelfs mijn handen voelen klef.
Twijfel maalt door mijn hoofd
waarvoor ik altijd heb gevreesd.
Kreeg ik van boven maar een teken,
een beetje hulp, wat meer besef,
dat men nog steeds in me gelooft,
dat het nooit anders is geweest.…
De kloosterling
gedicht
3.0 met 9 stemmen 8.696 Mij is in 't bloed
Eén uwer ranken dringend en uitlopend,
Die, als uw lente eenmaal mijn zijden opent,
In duizend bloemen mij uitbreken doet -
Een vreemdling stond in de tuin en groette.…
Aan lust overgeven
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 4.217 hele nacht de liefde te bedrijven
Om twee personen tot één te krijgen
Door samen wilde seks te bedrijven
Ongeremd niet te temmen
Zo dat het beest de overhand neemt
En je je aan lust over geeft
Dat je de wildste nacht uit je leven zal beleven
En gebruik maken van de kracht des levens
De kracht door lust aan ons gegeven
Zo dat het beest kan uitbreken…
GRETA AAN HUGO OVER FRANS
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 101 Plots wist ik wat of houden van betekent
In de ander vinden wat het beste is
Liefde, wijsheid, passie, droefenis
Je ware zelf het spiegelglas uitbrekend
Latent aanwezig, nu scherp afgetekend
Je diepste wezen en geschiedenis
Waarin nabijheid naast benauwenis
Pulserend licht en alles vanzelfsprekend
Besef dat ik mijn lief gewoonweg bén
Hoe…
ze was een ééndimentionaal ford van schoonheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 186 Ze was een ééndimentionaal fort
van schoonheid
uitgelijnd tot in perfecte sferen
de gearticuleerde wind
uit haar mond echter
wasemde een gruis van baksteen
het uitbreken van de wandeugden
construkties van vormloos lood
die zwaar op het hart vielen
of was ze slechts
de poort
boven een stinkende slotgracht
Haar schitterend
blinkende…
ANGST
gedicht
3.0 met 7 stemmen 4.731 rechtschapen,
Zachtmoedige mensen
Ze zorgen voor hem als een moeder voor haar kind
Hij krijgt twee keer per dag een warme maaltijd
En alle vruchten van de streek
Ze komen langs om met hem te schaken en te praten
Hij mag alleen niet naar buiten
Want, zo zeggen de mensen
We wonen in een vergeten hoekje van de wereld
Maar mocht hier ooit het onheil uitbreken…
Oplevende natuur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 117 Lucht bezwangerd van licht
in stralende ochtendkleuren
waar duister der nacht zwicht
tussen droom en dagelijks gebeuren.
Nevel over vergezicht tot wouden
parelen over velden van smaragd
landerijen die daglicht trouwden
zon als bruid die vriendelijk lacht.
Langzaam tooit zij in bloemgewaad
haar bruidsboeket geurige rozen
terwijl haar bruidegom…
Verloren in behagen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 93 Iets in haar wilde uitbreken,
stampvoetend ketenen breken,
maar bedeesd bleef het weggeduwd in het hoekje gezeten,
verlamd en door woorden ineengeslagen,
stille leegte,
geen antwoorden op onuitgesproken vragen ...
Ze had alleen geleerd zichzelf te vergeten
om anderen te behagen!…
Eindproduct
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Ei
nieuw leven
vrucht van een schoot
versnipperd
Kip
krachtvoer
ploft in no time
avondmaal
Gemolken koe
eenzaam
haar kalf
weggenomen
Stier
onrendabel
half om half
gehakt
Varken
megastal
geen lebensraum
geroosterd…
vergeten en Rust Zacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 hoe een zonderling zich
verplaatst bij het uitbreken
van weer een nieuwe dag
schoorvoetend en met de pijn
van vele dagen voor gisteren
benader ik het parkje en verwonder
me dat er nog vogels zijn
die willen zingen
de dagen kleuren tóch zwart?…
Leerzaam
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 1.165 De blauwtong brengt na al die griep en pest
Alweer verbod van export, ophokplichten
(En wat zo'n virus verder aan kan richten)
Het is voortdurend drama op z'n best
Veel leerzaams over ziektes dan wel wetten
Brengt ons de zieke-dieren-estafette…
Ik geef het toe, ik ben manisch
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 190 Ik moet het gaan bekennen, toegeven
Ik ben een manisch persoon
Maar niet manisch depressief
Wel zeer, zeer af en toe
Manisch panisch zoals nu
Dan heb ik teveel hooi op m’n vork
Dan weet ik niet van ophouden
Dan ben ik de vriendelijkheid zelve
Dan heb ik teveel toegezegd
Dan laat ik wat ik doen moet
Dan doe ik ook te veel
Teveel door…
De Jaar-Wende
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 208 Watervlakten in een jaarkeerkring
Donkere dagen waar het licht wil uitbreken
Het waterzonnetje zit te bleken
Het lengen van dagen
Het klokje dat tikt
Tegendraads in een Tegen-wijzer-zin.…