Alle inzendingen over Uitkijken

Ouder worden komt met gebreken maar dat geldt doorgaans het fysieke het geestelijke kan blijven groeien van Beurden's lichaam brokkelde af maar zijn geest beurde steeds weer op tot bloeiend ogende muziekcomposities zijn geest bleef uitkijken naar uitdaging vernieuwing, verjonging, conceptueel verrassend als een frisse jonge man zijn…

Na maanden van lezen zou ik uitkijken naar deel twee en de foto's die erin staan uren lang bekijken. De vlinders willen vangen de muurtjes willen breken de klanken willen horen en de verf laten drogen. Lezen is alleen niet mijn ding wel de rest erom heen dat wil ik dan ook wel delen maar dit boekje liever niet.…

Gezichten die dromerig doch hoopvol uitkijken naar een tijd die nog niet is maar die hopelijk komen gaat terecht gekomen in de sluizen van de tijd het oude achter zich gelaten, het nieuwe binnengevaren, niet wetend wat er komen gaat - onwetend van de liefde en het leven dat hen overkomen gaat en van de dood die -nog - niet…

Wel kan men daar gaan staan uitkijken over het eeuwig veranderlijk zichzelf blijvende water, ervaren dat tussen benauwenis en ruimtezucht een afgepaald maar onbeklemd domein kan liggen: dit met een dagmars af te ronden eiland. ------------------------------------------------------- Uit: 'Heden voelen mijn voeten zich goed', 2002.…

Een boom met een uitkijk, Over een grootschalig bos, Op zoek naar de hoogste top Gestuurd door de wind, Drijvend door de wolken, Maar, naar beneden kijkend. Uiteindelijk mijn boom, Met mijn vleugels flapperend, Strijk ik neer.…

In het eeuwig groene seizoen ga ik wonen in een boomhut hangen tussen hemel en aarde bij bolle bries deinen als in een kraaienest nest om nooit weer uit te vliegen roerloos meeruisen met de diepgroene branding wachttoren uitkijkend over de vrijheid observatorium voor ongekende constellaties verrukkelijk liggen stilzittend…

zucht is niet genoeg om het gevoel weg te laten waaien geen gedicht is goed genoeg om de grootste kracht van de liefde te beschrijven om het afscheid normaal te laten verlopen het is moeilijk om je na al die tijd los te laten om nooit meer dichtbij je te kunnen zijn nooit meer van je aanwezigheid te kunnen genieten maar ik zal altijd uitkijken…

Het is het durven weer verliefd zijn het opnieuw wagen van die sprong Het is de nieuwsgierigheid naar je kleine kantjes en het uitkijken naar meer Het is het dromen bij een glas wijn het liedje dat ik voor je zong Het speelse van je kinderen hun handjes waartegen ik niks heb van verweer Maar ook de ongerustheid vanbinnen dat ik dingen weer…

verschroeid gras ligt loom het iele hoofd op dorre akkers waar het zwoegend wacht op wat regen in de nacht lacht een blinkend blik op uitkijk voor wat roest die ook zij weldra verwacht een beetje kleur in elk bestaan ruist het in de verte zacht en vochtig zonder wroeging over buiten nat en zo weer droog van straffe ritmes zonder betoog…

Wel kan men daar gaan staan uitkijken over het eeuwig veranderlijk zichzelf blijvende water, ervaren dat tussen benauwenis en ruimtezucht een afgepaald maar onbeklemd domein kan liggen: dit me één dagmars af te ronden eiland. ----------------------------------------------- uit: 'Heden voelen mijn voeten zich goed', 2002.…

Sellinger Bossen alle remmen los en je e-bike vliegt, zweeft Bont Zandoogje als had je als vlinder geleefd Groot Koolwitje op dat fietspad zit je Oranje Zandoogje waar fietspaden kwamen kregen ze vlindernamen Bruin Zandoogje in versnelling vloog je helling af helling op in de bocht noodstop tegenliggers die niet wijken laten ze verdomme uitkijken…

Ik zou dolgraag weer eens gaan varen en dan uitkijken over de immense zee, de wind weer vrij spel door mijn haren, neemt al mijn droefheid met zich mee. De grote leegte van de grauwgroene oceaan reduceert je leven tot alleen dat moment, dat je op de brug als ijswacht moet staan, je plots zonder familie of vrienden bent.…

dit vormt mijn uitkijk over gedachten, aldoor in wazige beelden die om aandacht vragen en wel zo dat zij herinneringen zullen verzachten ik zie ze in schemerig groen, in wezen doorheen de brede hoge heg, waarin ik het verhaal kan lezen vaak nog door een rozenboog onderbroken alwaar het niets een blinde ruimte schept die mij verstilt, of…

Ik was moe en liep naar de zee toe, vermoeid sloffend door de duinen waar de wind het zand deed opstuiven en het helmgras waaide onrustig, hard heen en weer, de hemel en de zee waren een verbond aangegaan en straks zal de maan mij doen huiveren wanneer ik aan de rand van het water zal uitkijken en wachten op de sloep die me mee zal ne-…

het zakdoek grijpen voor verslikkers is niet overbodig overal staan venster op de uitkijk beeldschermen trekken wereldwijd de nacht in knettergekke monden kauwen alsmaar valken zijn binnen met hun zware haaksnavel en gekromde, sterke klauwen klimmen ze uit het beeld op het voetpad zijn ze virtuoos in hun moedertaal roepen…

Heisa trakteert een hoop vers bloed Neen, serieus Ik lach niet groot genoeg Serie met bubbels Geen nood, opgelost met je ogen Waar we naar uitkijken Ik kan slechts liegen tegen mezelf Al gaat het sindsdien merkbaar beter Deze keer hangen de groepen Wel zeer goed aan elkaar en verder Een mooie bloemlezing van over de plas Dicht bij het verre…

Samen kijken we naar de lucht, de zee, de vogels golven beuken op ons in voeten worden nat de wind blaast jouw sjaaltje op Het zand zo heet onder ons de zetel uitgeplooid de parasol open gevouwen boven jouw hoofd Ogen vallen dicht armen voelen licht benen gevlekt voeten gezwollen uitkijkend naar elke straal De goden zijn met ons vandaag…

Nu ik gestaag een hogere leeftijd heb bereikt in mijn stoel uitkijk over het talud en zwijg neig een projectiel te gaan worden voor een moment weet ik ook dat ik beter een schuur kan zijn. Een plaats waar opslag een plek heeft al mijn goede bedoelingen te bewaren, inspanningen voor goede dingen te sparen.…

Zwakste stuk in het spel der schaak Van oudsher van oneindige waarde Glanzend met zijn donkere kroon Waar de schaakspeler overheen staarde Tegen de witte koning elke strijd begonnen In overvloed verloren Doch menigmaal de slag overwonnen Nu uitkijkend over wuivend koren Hoog daar op de vensterbank Op opa’s stoffige oude zolder Met zijn…

Uitkijken over bloeiende akkervelden Vlinders die zich aan je voorstelden Lammetjes dartelen in de wei Dit maakt je gevoel weer vrij !…

steeds boenen, wassen en soppen de kinderen achter de rokken dagen, soms weken achtereen een vissersvrouw is vaak alleen al turend op de uitkijk staan hoe vaak heb ik dat al gedaan zal de donkere lucht gaan klaren en je schip gauw binnen varen het ergste is voor mij de angst jij maakt je zorgen om de vangst de netten, de mannen en de…

ontredderd staan stedelingen gewend op de baan pootje over bochten te nemen om technisch vaart te maken het rechte stuk tempo te rijden nu in de problemen Op echt ijs van meren sloten kom je er niet met rondjes rijden je moet hard en stevig aanpoten recht tussen de punten a en b met zelden echt eens wind mee Doorgaan en voor wakken uitkijken…

Gelukkig maar want we zijn toch mensen onderweg, steeds weer uitkijkend naar vrede. Rorate, open u hemel, voor ons diepe verlangen.…

Ik ben in de put van de nazomer en mijn hart aan het uitkijken naar de komst van mijn held de enige echte veel gedupliceerde Gevelkerstman De wereld is één grote toep met vanille, mokka, banaan en nootjes Ik voel mij een vibrerende garnaal in het zonneke van de schaduw van mijn communiebank die ik afgeluisd heb op de vogelmarkt…

Vakantietijd is pik tijd is uitkijk tijd is wees op je hoede tijd is altijd op je qui vive zijn, want er zullen altijd zakkenrollers zakkenvullers, zakkenlopers en zakken die dit al van orgine zijn je pad kruisen, dus wees beducht en wees alert, wees juist bij die behulpzame hand altijd op je hoede.…

Uitkijkend, fantaserend naar het eerste moment van samenzijn. Gesprekken over dagelijkse zaken en innerlijke wensen. Juist normale dingen uitgelicht, simpelheid, het leven gewone mensen. Het voelt vertrouwd, doch mijlenver verwijderd, toch al erg fijn.…

Tijdens de puzzelrit met een pestgang Via meanderende steile landwegen Langs uit leem opgetrokken hutten Slaan onfluitbare krekelsymphonieën In het gouden middaglicht rumoerig Op het prutten van de motor aan Blijven kinderen uitbundig Mij naroepend of wuivend staan Of rennen de brommertaxi achterna En bij het liefelijke logies wat later Uitkijkend…

je speelt gevaarlijke spelletjes ik sla mijn hand uit vervaarlijk als een kattenklauw ik vind het nu wel welletjes maar jou vangen steekt heel nauw vlak onder mijn neus kijk je me nog even aan je zult uitkijken moeten en weten tot hoever je kunt gaan ga toch voor je eigen bestwil kiezen nog eenmaal sla ik toe onverwacht vanuit je rug…

nacht de maan vol, er koerden duiven er was sprake van een onstuitbaar beven Beneden op het kanaal bij het San Marcoplein verstoorde een gondel het trage golven de gondelier roerde zich vooruit Het opende een rij van vragen van waarom nu en waarvoor Een boodschap van de goden van de oude dagen Waarom juist ik hiervoor wakker geworden was uitkijkend…

Heb lange tijd op de uitkijk gestaan, stond er niet alleen. Allerlei dwazen die staren in zichzelf en in de verte naar woorden zoeken, taal, om maar te begrijpen waar gedachten vandaan komen en waar ze heen gaan. Huis, kind, weemoed. Boom, vuur, vis ogen, lief, gemis.…