Alle inzendingen over VERLOREN

er hangt een geur van verloren waar werd gespeeld samen de schoolbanken gedeeld hij koud opgebaard wacht op de stoet die naar warme herinneringen tracht…

los van de basis middelpuntvliedend het centrum uit beeld geen houvast meer biedend op drift door de ruimte de oorsprong verloren samenhang zoekend een mens wordt geboren…

In de bioscoop achter mijn gesloten ogen draaide ik de beelden van mijn dromen uit mijn parallelle wereld van de nacht en vond uiteindelijk terug wat ik verloren dacht.…

Herwonnen gevoel door verloren momenten veranderen mij kameleon zijn steeds weer van kleur verschieten ben ik voorlopig morgen daagt mij uit worden wat ik nog niet was hoop voor de toekomst…

Het kleine verloren ogenblik daarin even stil zitten denken aan God _ tot Hem bidden dat is een krachtpilletje ofwel vitaminedruppel voor heel het mensenleven.…

Ik ken een vrouw, Ik voel veel voor haar, Zij heeft humor, Heeft nooit het kind in zichzelf verloren, En is mooi. Zij is onbereikbaar, Maar ik weet zeker dat ik ooit haar spiegelbeeld ontmoet.…

God, wat haat ik deze wereld die geen sprookje is nooit zal zijn die verwrongen is met pijn Ik hekel het mijn afgrond in met de kinderlijke hoop op beter die niet zal zijn want als hij niet trots is op mij zoals ik op hem wie ben ik dan verloren in mijn zijn…

Dat kreeg ik pas door, Toen ik hierdoor Mijn deel verloor. Ik hoor vaak klagen, Als mensen achter hun voordeel jagen?…

Als mijn leven Niet meer zichtbaar Is, alle richting Heeft verloren, Word ik nog Op koers gehouden Door de betonnen vangrail Naast mij op de linkerbaan En kan ik geen andere Kant meer uit Dan zij mij Dwingend oplegt…

en jij citeerde de wind die zong voor de zee en hield van de deinende meeuwen en in het duin van je woorden verstopte ik mezelf mateloos onvindbaar verloren.…

Maar eens om de zoveel tijd Voelen ze zich verloren, Als ze bij een eclips De zon niet kunnen monitoren.…

De wereld huilt en weet waarom actie is reactie en de cirkel is rond Draadloos verloren groeperen mensen om vooral niet bij een groep te horen…

Tijden van onzekerheid, Verslagenheid, genegenheid Verloren en vergeten Alsof niets en niemand je wat boeit Niemand anders, geen enkele vis Voor wie je hetzelfde voelt…

er wordt gemijmerd over wat verloren ging en bleef hangen in de zeef van ons geheugen ontdaan van elke klank laat de doorkomst nog veel te wensen over…

dit is een waardeloos vers het biedt noch troost noch een verloren stem voor mijn pijn, slechts lege woorden die niet rijmen op betraand papier…

In de loop der jaren Verloor ik bijna al mijn tanden en haren Rond mijn buik zit nu vet Heb meer tijd dan vroeger Ga ook vroeger naar bed.…

Elke seconde van de dag is er wel iemand die zijn baan is verloren Elke seconde van de dag zijn er miljoenen mensen die in rouw zijn omdat ze iemand hebben verloren Elke seconde van de dag hebben miljoenen mensen tranen in hun ogen, tranen die over hun wangen lopen, tranen van verdriet, tranen van verlies, tranen van pijn en zelfs tranen…

Als je iemand uit het oog verloren bent en je ziet hem dan nooit weer, dan durf je niet gaan zoeken dat lef heb je dan niet meer. Toch blijft het aan je knagen en je vraagt je af waar hij nu is, je krijgt geen antwoord op je vragen en steeds groter wordt dan je gemis.…

verloren kwijt Morgen ben ik terug En zal ik je alles geven Maar weg bleef jij..…

Verloor mijn reden al in ratio, mijn ratio ook reddeloos verloren. Mijn ogen storen duisternis. De herrie van mijn naaste buur, heb ik nog het meeste lief. Want hoezeer ik ween, om bloemen in de knop gebroken, ik heb haar zoetheid nooit geroken. De klanken kan ik hier niet horen.…

de overkant van vele dagen verbindt zich vreemd tot zonderling het daglicht dat verloren ging van luid naar stil, op alle wegen verbindt zich vreemd, tot zonderling voor de rurale ogen van de regen (pantoum)…

Niets is voorgoed verloren, al zijn er jaren voorbijgegaan met gemiste kansen, met haast en drukte waardoor het belangrijkste niet belangrijker lijkt dan het alledaagse. Pijn, ziekte, eenzaamheid en onbegrip, ze zijn er ook allemaal, maar niets is voorgoed verloren.…

Tot weerzien zeggen, weten dat aangezichten vervagen als verloren dagen, wissen en stilleggen Vaarwel vrienden: schimmen moet je verjagen, opbergen, vergeten en in kerkers leggen Wees gelukkig en bemin zonder najagen!…

Leven waaraan ik zag geen lange tijd beschoren het daagt uit plotseling ter- neergeslagen belicht de dan nog een'ge straal klein sarcofaag De dood Ingetreden van lieverlee verloren nietszeggend beslist zij o- ver handeling aangaande de knop die beslist zo ook vandaag Ineens vliegt dan de tijd en lijken wij verloren tegendeel…

tranen het eerste maanlicht mild in beschaving van het verlangen naar eenvoud van de dood u brengt het dichtbij uw bruin verdorde gras deprimerende schaamte door u heb ik mijn kompas verloren.…

Wat heeft men toen een geld verloren! maar dat was aan rijke dove mannen oren. Toch ben ik dezelfde, in of uit de mode zal ik ooit nog opstaan uit de dode?…

Genade vraag ik u laat mij niet verdwalen of verloren gaan laat mij gewenst zijn liefde gevend en ontvangend in uw licht verblijven tot in het uur van mijn dood de reis naar uw huis waar het vredig en liefdevol is waar geen duister heerst…

Ik ben verloren zonder de zorgen die ik krijg van jou. Ik hou van de vernedering, de beleving van het verhaal wat verklaart dat alles mijn schuld is. Ik ben het niet waard me in jou leven te begeven kun je het me vergeven?…

De morgen is zojuist geboren en schittert in het ochtendgloren haar pracht en praal nog niet verloren geen mens behoort deze zuiverheid te storen... Het is de glimlach van de schepper en mag ons toebehoren...…

hoop bijna verloren, gejaagd als een hond nu bijna herboren, maar nog niet gezond...…