Netgedichten

netgedicht (nr. 81.299):

Een gebed in moeilijke tijden

God

Ik voel mij schuldig
ik voel mij klein
het is of niemand bij mij wil zijn
hoe is dat toch gekomen
dat ik mij zo zonder
u en de mensen
verloren waan?

Er huist onrust
en ook pijn
van het gevoel
niet gewenst te zijn
Wie houdt mij vast
omarmt mij met liefde
en staat mij bij?

Ben ik het zelf die niet ontvangt,
die de liefde niet voelen kan
of speelt er meer?

Genade vraag ik u
laat mij niet verdwalen
of verloren gaan
laat mij gewenst zijn
liefde gevend en ontvangend
in uw licht verblijven
tot in het uur van mijn dood
de reis naar uw huis
waar het vredig en liefdevol is
waar geen duister heerst