Alle inzendingen over VOORGROND

Het was in ons verledentijd de gewoonte: slechte gewoonte dat vaders hun steun en toeverlaat met breiwerk achter de kachel verwezen de voorgrond het bed en fornuis de kinderen en alles dat er aanhing behoorde bij moeder bijzonder dat werkezels langer leven blijkbaar kunnen mannen die druk niet aan vertrekken eerder naar de eeuwigheid dan…

de zon aait het aardewerk van waaruit de bloemen gretig bloeien de collines in gindse verte strelen elkaar met tedere tinten de lucht hemelsblauw zoals het moet en het gestapelde muurtje op de voorgrond maakt het plaatje bijna af…

door onze haren streelt de wind die pijnlijke plekken laat voor wat ze zijn voel de kracht groeien vanuit je hart het kost bloed, zweet en tranen om te kloppen een schittering van zonlicht treft jou de voorgrond ligt voor je open maak je passen rap voor de schaduw komt en je wachten moet op nieuwe kansen normaal een kus, dan weet je dat…

het raam verdeelt de jaren in uitzicht en kamer ondertussen speelt alles zich af in de schaduw van de plant haar licht soms op de voorgrond en zelden afwezig blinken sterren nog steeds in hun uithoeken al fluistert men dat de tijd zich verwijdert staat op elk moment een woordenboek klaar om de bladeren in de tuin te achterhalen die lagen…

het schilderij is klaar een droom in perspectief de verte ingekleurd met wensen en verlangens je domineert de voorgrond en drapeert je schaduw in de rafels aan de horizon alsof ik ooit met jou begon, een grof penseel vol lusten, in streken die niet rusten je stapte plotseling in vertrapte de structuren en verbleekte toen de achtergrond…

Op de voorgrond een verzamelplaats van lege jassen, een teruggekeerd plein waar in het weekend weer allerhande hartelijkheden kunnen worden uitgewisseld iemand kijkt naar wat hij waarschijnlijk de best gelukte benen vindt, iemand al plannen aan het smeden slaat maar de eerste stap nog moet zetten, iemand even een paar passende woorden…

Kan ook ik even zacht spreken met eigen stem hoe bijvoorbeeld iets openblonk die groet nog klonk, de donkere voorgrond mij werkelijk niet kan boeien mijn gedachten liever met wat nu speelt stoeien. Uren ja zelf maanden en jaren mogen mystificeren kunnen ons verrassend over andere zaken iets leren.…

In een voor mij zo roerige tijd Waarin emoties om de voorgrond strijden Waarin alles nog onzeker is En ik mij af en toe weg voel glijden Vind ik bij jullie kalmte en rust Creëren jullie voor mij een eigen plek Een waar alles veilig is En rust als ik mij even terugtrek Kan niet omschrijven wat ik voel Zelfs niet als ik het probeer in dicht…

liggend op de voorgrond het ontzielde lichaam van een zekere Adriaen het Kint doch van de dode niets dan goeds zijn misdaden zijn inmiddels toch al ruim verjaard alleen de groengele teint bezorgt mij nog altijd kippenvel... het lijk als lijdend voorwerp gereed voor een lesje in 't ontleden door dr.…

boom die mijn huid tot bloedens toe doorboorde in een rode vloeiende stroom intense pijn die het lichaam laat schreeuwen het onrecht keert zich telkens weer herinneringen die nooit meer verdwijnen omdat ik aan het einde ben van mijn verweer dromen die uiteen zijn gewaaid door stromingen die ik niet kon temmen eenzaamheid op de voorgrond…

Steeds meer moet losgelaten worden en wordt de vriendschap met jou een achtergrondgebeuren, een stille melodie die er wel is, maar niet meer op de voorgrond zingt. Wie weet wat echt in eigen hart weerklinkt en wat er is aan liefde en verlangen? Wie kent de diepste roerselen die blijven hangen nog lang nadat de rozen zijn verwelkt?…

Dán gaat het over echte liefde die nimmer op de voorgrond treedt maar in geval van haat en wraak dan is de wind witheet dan rukt hij hele takken af ontwortelt dikke bomen geeft de mensen zorg en angst en alleen maar boze dromen.…

Sommige mensen voelen zich klein en hebben geen durf of willen zich niet op de voorgrond laten zien. Dat mag natuurlijk, daar is niets op tegen, maar ieder mens heeft zijn capaciteiten. Houd je talenten niet verborgen, want je hebt maar één kans in je leven om je te laten zien.…

Dit tot grote radeloosheid van een fotograaf, die bezig was zijn bruidspaar op de voorgrond en de smetteloos witte beesten daar achter saamhorig te vereeuwigen, alsof ze iets met elkaar te maken hadden. Als enige buitenstaander voelde ik de omvang van dit moment en schreef het op. Maar misschien niet vloekend genoeg ...…

De donkre rand Van den en loofhout die hem schuilplaats bood Scheidde mijn berg en voorgrond van de schoot Van 't volle en tintenrijke en golvend land: Akkers, veld, dorpen met geboomte omplant; En kim blauwde achter kim, die 'k diep genoot. Toen kwam een nevel en die pracht verdween.…

Ik plaats jou op de voorgrond in gedachte, in daad en werk. Jij, je wilt altijd zo op de achtergrond blijven in leven en sterven. Maar ik, ik hield je bij me al die tijd. Ik houd je dichtbij me en draag je in mijn hart. In stilte dacht en bedacht ik over jij en ik. In stilte werkte ik hard aan jou en ik...…

afgerond vol verbazing Zie Ik hoe haar Ontdekkingen Eigenschappen die Anders onderbelicht Waren gebleven Nu het beeld Completeren uit Het gevoel van Gemis waar het Incomplete nog gist Pas in de totaal Versie springt het Persoonlijke er uit met lach en ogen de warme kleur van haar en huid in welgevallen poses waar op de voorgrond…

Een prinses Is perfect Statig Gedistingeerd Vlekkeloos Gedisciplineerd Spreekt zij alle talen Aan de zijlijn Van haar man Een prinses Doet goed werk Heeft een gezin Is een goede gemalin Schudt handen Kent haar plek Staat nooit helemaal op de voorgrond Knikt bescheiden en beleefd Met een glimlach Doch met een zeker gezag…

Aandachtig sta je niet op de voorgrond Voorop sta je wel voor mij Zal je altijd als eerste kiezen Je maakt de platte wereld rond Je scherpte zal je nooit verliezen Maak graag tijd voor je vrij Mijn aandacht is nooit afgerond Laat te laat weten hoe het er voorstond Mijn blik wordt zonder te blozen gelezen Ontkenning geeft geen zin Je…

liggen en waken en liggen en dromen en kijken naar de maan die traag, langzaam beweegt door de ruimte heen en de geur van gras inademen, de hemel als een duis- tere rivier zien en de halmen langs de sloot horen ruisen en hand in hand in slaap vallen en morgen door een haan worden gewekt en anders door de torenklok die geluiden lekt op de voorgrond…

Het helder vermiljoen van klaprozen tussen het koren; de druivenplukkers voorover gebukt in de 'rode wijngaard', werkend na het ochtendgloren; een stilleven van rode rozen in een vaas; of een rood-oranjeachtige zon, groot op de achtergrond tijdens een bloedhete zomerwaas; blauwe korenbloemen tussen het groen accentuerend op de voorgrond tegen…

het tot mezelf beperken, dat is wel zo respectvol naar de organist en facebooker Geert Bierling die met enige schroom schreef over het Corona-Narcisme (zie toelichting) en dat heeft ie geweten aan de reacties te zien het was niet te stoppen en heeft mij ook zo geintrigeerd en tot nadenken en schrijven gezet de organist wiens geluid op de voorgrond…

oranje gerbera op mijn revers gespeld op een feestelijk versierd bordes stond ik voor de Majesteit Gereed mijn mooiste gedicht namens mijzelf aan te reiken waarop zij haar bril afnam behalve vanwege de hangende pootjes ook om hoogst gefaciliteerd te kijken Op een klapje met Haar handen kwam schielijk een lakei met oranje tressen op de voorgrond…

En die lange op de voorgrond, genadeloos gepest heb ik haar! Schoot zandkluiten op haar af, wild, zodat ze - anders dan thuis - niet raakten. Ik speelde het na. Leraar Jan was modern toen. Maakte grapjes omdat hij, als enige ooit, me geloofde. Het meisje met de blauwe plekken, waar is ze toch?…

woede is niet opportuun emotie compliceert een fijnmazig proces van denken en doordacht handelen stappen verpakt in voortschrijdend inzicht met rationeel verwachtingspatroon perspectief door karig woordgebruik expressieloos gelaat en gortdroge uitspraak advocaat op voorgrond en achterhand troeven achteloos op tafel gegooid haast nonchalant…

Dat ik daarom niet de enige ben Is voor mij een schrale troost De zon staat morgen weer aan de hemel Herinnert mij opnieuw aan die vrouw Hoe verliefd ze me aankijkt, stralend bloost Een spiegelbeeld van een open wond Het gevoel nog dagelijks Brandend op de voorgrond...…

Op het doosje een berglandschap een houten huis rook uit de schoorsteen en op de voorgrond een man die een pad bewandelt naar ons toe. Mijn broer bespeelde The Echo Harp La Paloma of schoot met het pistool wanneer hij niet tekende, schaakte, las of al het andere waar hij goed in was.…

Dat deze nooit eerder vertoonde verschijning met inspirerend, ondeugend karakter altijd op de voorgrond treedt tegelijk wordt het omliggende landschap gedecoreerd met nuances die absoluut niet somber smaken zodat ik me laat meestromen met hun onvolmaaktheid.…

Sneeuw dwarrelt neer loopt menig stad en land af stilte hoopt zich op Wanneer in de vroegte van morgen verschillende wolken samenkomen om de hemel te bedekken waar vale zon zich niet laat zien terwijl een brede waaier aan grijstinten en monochroom steeds meer op de voorgrond treedt.…

Op welke wijze het imposant stukje natuurgeweld met een inspirerend, ondeugend karakter telkens weer op de voorgrond treedt tegelijk wordt het prachtig achterliggende landschap omhuld met donkere nuances die absoluut niet somber smaken en mij laten meestromen met een kracht en pracht.…