385 resultaten.
Hou je fatsoen
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 213 mijn zinnen zijn te grof
ik wil ze niet stileren
ik zuig ze uit en hits ze op
ze zijn mijn kleine dood
jij onthoudt je van de jouwe
levenslang geconstipeerd
ik lik de woorden uit je reet
en laat hen schreeuwen van genot
dit nerveus vlees bevalt je niet
je vrome gruwen raakt me niet
ik vind genoegen in het wild
rij zonder gordel door het…
Geest van as
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 321 Boogschutter met bliksempijlen
Schiet asjeblieft dat kreng uit mijn kop
Zwevend lichaam
Geest van as
Ik wil de eeuwigheid
Vroom en vergeven
Ik wil de wijn smaken
Tot het einde der dagen
De adem ruiken
De levenskracht voelen
De engelen horen
De goden zien
Ja, ik wil de onvergankelijkheid
Maar ik hoef er niet bij te zijn
Zwevend…
Hemelse klanken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 18 Muzieknoten op een balk
begrepen en gezongen
door sopranen en alten
alsook bassen en tenoren
Gezongen Latijnse composities
vormen een meerstemmig geheel
aangetrokken door de harmonie
dalen de engelen van boven neer
Deze wachters van de hemel
knikken elkaar goedkeurend toe
ja, aan hen is toegang verzekerd
want dit is wat vrome…
Ik laat mij opluchten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 377 nee, ik sla niet op mijn borst
dat ik niet vloek
maar het geeft bevrijding
rotte tijding vraagt erom
rond en krachtig allemachtig
hoor ik wat ik zeg
ik pak denkbeeldig in
afzien van geveinsde vroom
wals mooie woorden plat
terug wil ik realiteit
onderweg blijf ik toch
waarschijnlijk
moedwillig steken bij
mensen die mij lief zijn…
Take it easy
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 63 We doen
het even heel erg kallem aan
Zo rustig
dat je bijna niks meer voelt
Van koude
oorlog raak je onderkoeld
De wereld
brandt - laat haar haar gang
maar gaan
We
doen alsof en poetsen onze glazen
Doen
elke dag een wens als vroom gebed
Alsof
een vrome wens ons heeft gered
En
stilte ons meer waard is dan oekazen
Poetsen…
ongeloof
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.186 een vlinder vroom en bijbelvast
stond in de vlinder-zondagklas
bekend als vliegende fantast
zo sprak hij bijna ongepast
dat hij de here Jezus was
vaak als ‘de heer’ was opgekrast
klonk luid het ‘deo gratias’
toen vlindervanger Benedict
hem met zijn vlugge vlindernet
uit hemelvaart had opgepikt
en met een speld als bajonet
zo spijkerhard…
Opvliegers
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 455 Maar de non, vroom en devoot
en voor dokters als de dood
had geen enkel woord begrepen
van dit nieuwe fenomeen.
'Ben ik werkelijk zo veranderd',
vroeg ze aan de arts bedeesd,
'want ik ben in heel m'n leven
nog nooit opvliegend geweest.…
Tegenpolen ?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 187 Adem het uit of in,
dat laatste woord
is een begin van een
regel of zin, dat
allemaal vormt de
zekerheid in taal,
resoneert de tekst,
verbaal in de tegen –
polen in een ware
zegetocht in de
ringen van de ‘nibelungen’
en de poëzie en op‘ de
schaal van richter’, in
de dingen die zijn vergaan,
blijft een mens een vrome
dichter…
Als kleuren sterven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 335 ik was gegrepen
door het orgelspel
liet me zweven
op donkere bassen
langs pilaren
waar heiligen al
decennia lang sokkelden
in vrome gebaren
klom met hoge tonen
naar boven waar
licht en lucht elkaar raakten
in gebrandschilderde ramen
als kleuren sterven
vult muziek de gewelven
gaat het finalegeluid al
voor het zingen de kerk uit…
De bedelaar
poëzie
3.0 met 49 stemmen 9.381 Een vroom en eerlijk mens draagt dikwijls slechte kleren,
Ik wil dan ook de deugd in arme mensen eren.
Die met verachting op hem ziet,
Doet naar ‘t bevel van Jesus niet.…
LEVENSLES
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 957 Zij behoorden
tot de vromen.
Gewond en radeloos wachtte ik af,
wie er op mijn weg zou gaan.
De hulp en steun
kreeg ik van een Sameritaan.
Wars van kerk en christendom
verzorgde hij mijn wonden.
Ik ben verheugd en blij
dat er zoiets buiten kerkmuren wordt gevonden.
De les, die Jezus ons wilde leren,
is nog steeds actueel.…
De valse
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 340 schrijf me levend
schrijf me sprekend
van de dode die ik niet ben
noch dat vroom gebeiteld beeld
met ogen vol chagrijn
houw me vrij
uit grauwe kerken
hak mijn valse ego om
boetseer mijn wezen en mijn woorden
naar de ware die ik ben
want ik walg van religieuze pap
met brokken waan
en klodders schijn
ken mijn vuur en mijn…
VRIJ VERSTAAN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 155 De sterke gelovigen
van vierduizend jaren terug
kenden geen geschriften
der godgeleerdheid
of vrome geschiedenis
maar aanvaardden met ruime geest
het bestaan van 't Opperwezen
en Diens heerschappij
aangezien zij zich niet
de kern der Schepping voelden
maar hun nietigheid
als mens beseften
een kleine vonk
die vluchtig door het heelal zweeft…
Boeket!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 207 Het klink zo vroom en zo spontaan
laat alle neuzen één kant op staan!
Waar komt die wijsheid toch vandaan?
Ik denk dan hoe zou dat verder gaan?
Want dan kijk je niemand meer aan!
De kerk geeft kleur dat maakt me blij!
Als één boeket zijn we, maar toch vrij!
Niet gekneed als een bonk grijze klei!
Maar in pluriforme harmonie zijn wij!…
DOMINEE ZONDER GOD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 Ergens leeft een brenger van het Woord
die hardnekkig loochent
dat het goede Opperwezen bestaat
deze hoogst zeldzame raaf brengt vrees
onder de vrome postduiven
van evangelische uitspraken
maar laten de vlijtige boodschappers
zich somtijds gewillig pikken
door die eigenzinnige vogel
dan zullen ze pijnlijk maar wijs denkend
hun eigen…
BUIGEN, BACH, GOD EN IK, MENSEN
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 207 Ik buig niet meer
voor mensen
misschien nog
wel voor God
want mensen
missen het goede
wat ik wel kan
vinden bij God
Maar Hij voelt
ook vaak als fictie
en soms als een
fractie van geluk
dat heeft Hij
aan Bach te danken
dienend doorgevend
zijn eigen klanken
Dan ga ik knielend janken
dan bid ik vroom gebukt
maar voor kleinerende mensen…
Geboden
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.480 Vroom geboren
Verlost van erfzonde
Voorkwam ontsporen
Geboorteoorkonde.
Communiekantje
Blank en rein
Kaars in handje
Onschuldig klein.…
Bede boven Wierum
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 508 Binnen klinkt het gezang devoot
over zee, aarde en de wolken
buiten zwerven als zigeunervolken
de zwermen over plas en sloot
Onder de gouden haan galmt het gebed
‘Uw wil geschiede en geef ons heden’
de vogels vluchten naar het verleden
over hoeves, kerken en een torenflat
Een dijk waakt over Wierums weiden
God over mensen, vogels, vroom…
Verknoeide kindertijd
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 190 kinderterreur veel
te hard
werken dreigend
met een
isoleercel
kortom enorme
kommer en
kwel
de kinderen
kwamen al
uit probleemgezinnen
incest en
van alles
wat
achter dikke
gesloten deuren
hoe akelig
was dat
terecht schadefondsen
en monument
hiervoor opgericht
diverse vrouwen
in dienst
van de
Heer verliezen
hun zogenaamd
vrome…
elspeet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 377 ‘maar ’t vrome volk
in u verheugd
zal huppelen van zielevreugd’
stampend zingt de zwetende
in het zwart gehesen gemeente
in dreunend en slepend walstempo
blijde en hemelse verzen
lange noten hangen onder de gewelven
ontsnappen door een openstaand bovenraam
in blij zonlicht en onder witblauwe luchten
zingen lijsters hun hoogste lied…
Weer iets anders
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 Lekker alle remmen los
want seks kan toch niet vroom.
Ik heb het heus gedaan
even zoenen, seks en gaan.
Maar die fase is voorbij
blijf je vannacht misschien bij mij?…
De nieuwe farizeeër
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 117 Wat sta je daar
Vroom te zijn
Schuin voor het
Pand van Gucci,
Naast dat van Versace,
Strak in je Armani pak,
Zwarte baard onder
Je classy zonnebril,
Strakke blik op
Het scherm van
Je smartphone,
Doen alsof je
Heel druk bent,
De indruk wekt
Dat jij een man
Van de wereld
Bent - gebeden
Prevelend in
De naam van
Versace…
Eenkennig?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 63 Zomaar op een morgen als alle
andere in het vrome licht,
aandoenlijk zonder stekeligheid
van de nacht en nevel, waarin de
dagen hun bitsheid hebben afgelegd
het duister zichzelf met zwart
fluweel heeft gedrapeerd, waarin
een minstreel zijn fluisterwoorden
onbelemmerd uit het hart en luit
laat stromen en in alle toonaarden
na jaren…
Dal van de manen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 250 de alles verhullende uren
tussen twee zonnen
spelen onder schuilnaam
manen op het water
onder de nachtbedekking
is de beweging van de wind
gestreken en gesteven
het kristal is klaargelegd
voor een verse morgen
de eerste menselijke karkassen
doemen uit de ruimte op
langzaam zwelt het natuurleger aan
iedereen spreekt gladjes en vroom…
eigengereid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 292 ’s morgens ontwaakte ze
met een helder inzicht
ze trok finaal haar roots uit
legde ze omzichtig maar
doelbewust in de pompsteen
en waste ze quasi vroom
met religieuze gebaren
ze schilde ze nauwgezet
op het huilen af en
deed ze bij de soep
later die dag
kwamen haar ouders
op visite en serveerde ze soep
de vlam sloeg in de pan
met…
Zwarte lente
gedicht
3.0 met 49 stemmen 21.943 Wij lopen nu met vrome voeten over naakte wegen
en zijn van zijne majesteit doorzegen.
Ergens is er een onderspit gedolven.
En iedere vrouw is ons genegen
haar bloed te mengen met de zwarte zonnen,
die van de zomen van ons bloed zijn opgestegen.…
Graal Ridder
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 401 Ik was vroom en kuis
En hoopte niet te vergaan.
Mijn weg was wild en doornvol
En ik werd uitgeput.
Maar ik bleef maar hoopvol
Ook al was ik ver van mijn hut.
De Graal was mijn doel en moeten,
Ik wist dat Hij bestond.
Da Vinci Codes routen,
Dan Browns wereld rond.…
Portret van een dode
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 2.568 Naast de kist prijkt
een oude foto
welke lijkt;
voor altijd
levendiger
dan de dode,
van wie de vingers,
blauw,
gebogen zijn
tot een misleidend
vredig tafereel
van vroom
gevouwen handen
die de dood omvatten
alsof niet elke
laatste ademtocht
een hijgend hangen
aan het leven is.
De dood
gevangen
in gestolde tijd.…
Het zichtbaar zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 al zou ik willen mijmeren
dan nog zou mijn tongbeen
zich vergruizen en me verstikken
daar de wereld niet meer ademt, zelfs
niet meer ontplooit en haar blaas
leegt in mijn hand
ik als figuurlijk en mijn evenbeeld
de liturgie van vrome schapen
zalven de wetenschap dat het bebouwde,
het ongenuanceerde zich telkens vergrijpt
aan halve waarheden…
Stof van duizend jaren vroom
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 178 donker klinken
bassen in gewelven
een bariton licht op
raakt namen van
de graven in muren
van spelonken verderop
alten mengen
zonlicht met gebeden
kleuren glas in lood
een enkele sopraan
klimt toon voor toon
langs bogen en pilaren
veegt stof van
duizend jaren vroom
in een ijle solo schoon
ik ben een bas
er is gereserveerd…