Alle inzendingen over Verbintenis

Alaila kom, de bloemen bloeien hun geuren drijven door de nacht mystiek en zoet als de stille kracht die jij in je aderen voelt vloeien Alaila hoor, de liefdeszee golft ruisend haar gezangen in een branding van verlangen voor jou, mijn zwarte orchidee Alaila lach, onze verbintenis breekt al de geheimen open die je sluimerend beslopen…

de wereld, de wereld gegoten in beton met hier en daar een perkje voor het altijd aanwezige groen ik zaai maar het oogsten markeert geen zomer op de kaart, het vliedt zoals mijn jaarringen door de tijd waarin ik eens in ‘ verleden mijn naam in had gekerfd viervoeters vissen vogels, het ademt de verbintenis van het begin tot aan…

van 86 Zij heeft al weer 3 jaar een nieuwe vriend Is ondernemend, fietst, rijdt auto Is actueel, sensueel en humoristisch Natuurlijk heeft zij een pijntje, een kwaaltje Maar dat heb ik als haar schoonzoon ook Ook niet meer de jongste met 69 jaar Straks op visite, met taart en bloemen En een verpakt aardigheidje dat ruikt En sinds mijn verbintenis…

Zo sterven hij en ik in innige verbintenis.…

Zeg me dat het waar een contract bij de notaris Zeg me dat het zo is onze liefde als verbintenis Kijk in mijn ogen en zeg: ja ik wil Deze dag die ons betovert vanaf nu delen wij allebei ons deel Zeg me dat het waar is wij voor altijd samen onze relatie niet meer in verborgenheid en zeker de Ambtenaar zal dit beamen Nu pak ik jouw hand…

Haar parelende ogen kijken de mensheid aan Er is van alles wat zij als schepping biedt en waar haar vol treffende blik de oevers van de ziel langsgaan verdrinken vloeiend alle gevoelens in een immens ademend gebied, van kleurrijke tuinen, afgewaaide kruinen van krom gewaaide bomen in verbintenis met de Aarde en het Leven Ze geeft opnieuw…

horizon vervaagde in de zorgen en dagen die voor ons geen perspectief op toekomst gaven maar in de romantiek van morgen huilen tranen van vandaag het verdriet van gisteren is nog niet gedaan en zal zijn tol gaan eisen in het nieuwe jaar toch zullen wij er samen voor zorgen dat weken en maanden zich niet zullen schamen voor deze verbintenis…

landmassa verloor saamhorigheid continenten dreven langzaam uit elkaar onder invloed van de meest verduurde tijd de beweging scheidde onberekenbaar Maar vanuit de ruimte, hoog aan perspectief zagen we een ander, heerlijk hoopvol beeld alle levensvormen groeiden explosief en het nieuwe uitzicht werd ons voorgespeeld Elke ademtocht hergreep verbintenis…

niemand toewensen Geluk bij je geliefde en kinderen die ik kreeg mooie sprankelende jaren dat soms tot enorme hoogte steeg Verdriet om een scheiding en alles wat er het gevolg van is je leven weer moeten oppakken dat is zeker niet mis Geluk van een kleinkind een ongekend mooi mens zo lief en zo onschuldig is alles wat ik wens Een verbintenis…

Je zal gemerkt hebben dat ik toen even bevroor, een moment die onze verbintenis niet zal raken: het is niet dat ik mij niet aan jou wil overgeven, maar in mijn hoofd zijn beelden overgebleven en die raak ik niet zo gauw ooit weer kwijt.…

Het leven als een vogelvlucht Vogels delen het leven enkele weken Na de jongen slaan ze beiden op de vlucht Slechts een enkele soort zal het monogaam zijn niet breken Voor de mens is monogamie een crime gebleken Na het ja-woord een diepe zucht Geen verbintenis tot de laatste lucht Alles opgebouwd om het later af te breken Is de keuze bewust…

kan mijn gevoelens niet eens goed beschrijven wat jij met mij doet ik ween zuivere tranen het overweldigt mij is de top van sereniteit intens wals en schijn jij door mij heen wordt intens gevoed door vrede, dankbaarheid is één lange ademtocht van reinheid zo puur brengt deze éne: “ White Rose” mijn lichaam en geest in balans een verbintenis…

Bijna geen mens weet van onze verbintenis, ons hevig verlangen in dagen van gemis. Als WIJ maar weten wàt we delen wat kan ons dan die anderen schelen? Laat me nooit meer los deel je dromen en je leven dat is 't allermooiste wat je mij kunt geven.…

Verder doet ontwaken Glinstert de hemel zo nu en dan Van lichtflitsen gezien door menselijke gidsen Die in verbinding met zijn met Het groot en klein Bemind of onbemind Het licht Dat uitgaat Daar waar je in het donker blijft Betekent Dat het leven op aarde Zoals het is Niet beklijft het goud heeft geen betekenis daar waar er geen verbintenis…

Sterfdag van een huwelijk Een droom werd bezegeld in solide, schitterend goud de geboorte was geregeld van een verbintenis, van jong tot oud Wij koesterden ons in de warme cocon gesponnen in de heerlijke lente wij investeerden en zagen de zon ontvingen geluk plus rente Samen gingen wij door goede tijden genoten, maar vergaten…

Dan zijn we de oude getrouwden van deze geweldige site, die net als de verhalen-site een verbintenis inhoudt! Een huwelijk zonder ring, zonder boekje eveneens zelfs geen uitbundig huwelijksfeesr! Maar dat is overbodig, bij een goede relatie als deze, immers zit het ‘m in de liefde, waarvan we genoeg hebben te geven!…

Een tijdloze lauwerkrans mag men bieden aan huurlingen, met trouwe verbintenis, die bij dreiging of sneven nooit vlieden.…

Als ik stille dag benader, zie ik de blinde plek van verbintenis..…

Een verbintenis lijkt zich wederom te herstellen. bliksem doorkruist. Onverwachte verstoring; Laat de vrouw grond smakkend naar adem happen. Kinderen gillen dochtertje brult. Het wrattenmisbaksel vies van zijn braaksel sleept moeder richting put zonder end. Peutertje, peutertje. uit zicht verdwenen.…

verband dat jullie hartstocht om, voor, naast en met elkaar gelijk haar oorspronkelijke passie dat pact ook mag suikeren dat jullie liefde om, voor, naast en met elkaar tot wollen sjaal jullie warmen mag totdat klei haar tot aardewerk kneedt dat jullie gehechtheid om, voor, naast en met elkaar zich zo allengs mag verblikken tot tinnen verbintenis…

ik knip een stukje uit mijn dagelijks bestaan speld haar op degene die ik zo graag mag de dagen vervliegen en ik voel ontzag onze handen gaan een verbintenis aan ik ploeter door de lijntjes van haar hand terwijl ze de nacht van mijn gezicht afstrijkt ze voelt nog mijn vele angsten zoals blijkt samen turen we weer naar dezelfde kant mijn…

Heel alleen, sta je daar Ik kan het zien, je hebt het zwaar Niet wetend wat er met je is Voel ik een verbintenis Toch loop ik door, en laat je alleen Totdat de gedachte weer verscheen Ik verstijf, kan niet bewegen Beelden van wanhoop komen tot leven Heel alleen, stond ik daar Wachtend op een klein gebaar Het maakte niet eens uit waar vandaan…

Oh ja ..JIJ , MIJN LEVEN laten we elkaar dankbaar zijn voor deze dans en de JA en JA, aan elkaar gegeven, in deze verbintenis in alle vormen intens beleven ! Ik heb een bruidsboeket gezocht klein, eenvoudig, wit... maar oh zo groots. Mijn lieve lief jouw naam is LEVEN !…

Ik noemde de natuur verbintenis Het heeft zo zijn eigen wetten En rode draden Het kent geen vertakkingen nog Welke rode draden hebben mensen Ik volg de draad achterna Als ik in de knoop uitkom Ontdek zijn oorspronkelijke oorsprong Deze aarde balanceert op een koortje Gelukkig heeft het zijn draai gevonden Tenminste alles om ons heen is…

Bij het raam kennen twee verschoten vitrages plotseling hun vorige bestaan als onderrok of voile, ooit om boezems spelend, of, in hun strenge verbintenis van gat en draad, panty's die vrouwen- kuiten ongenaakbaar maakten. Het woelt zijn lege kamers om, het huis.…

Het laatste woord wilde niet meer alleen, en ging op zoek naar de ware verbintenis, hij kwam haar snel spontaan terug tegen, en wist weer wat ooit essentie was voorheen. Het levensverhaal van twee mooie mensen, dat vaak met onenigheid stil verdwijnt, het eerste woord vloeit in zoete liefde, waar het laatste woord verhinderd in wensen.…

nu gestaag de jaren ons verbond verkleuren van koraal naar smaragd strelen gelijk zonnestralen zacht als mousseline de alinea’s van herinnering die spiegelend ons verhalen van de warmte en de troost de verwondering ook die doorheen de jaren in elkaar wij vonden die vertellen ook van de gouden oogst in het doorgegeven leven die ons de verbintenis…

de toekomst is ons aangekomen toen jij vandaag bij ons kwam een gloednieuw leven om te delen tien kleine vingers tien kleine tenen een neusje ook en een mondje alles zit bij jou erop en eraan kijkend in jouw pasgeboren ogen realiseren wij ons stilletjes weer dat de vreugde van de hartstocht afkomstig uit de tuin van liefde ons de verbintenis…

voor de boekerij van onze memoires zo vond ik oneindige ruimte beschikbaar om elk moment met jou op te slaan om te koesteren en terug te slaan daarom bouw ik ingebed in mijn haart mij onze eigen kleine bibliotheek voor alle poosjes dat wij samen waren ik zal hem openen wanneer ik dat wil kies een gelegenheid en bekijk haar om de verbintenis…

Hoe wolken van verscheidene tinten en tonen worden geschilderd op het canvas, een open hemel waar zij meedansen met de ritmisch in elkaar overlopende melodielijnen van avondwind, interactieve verbintenis vol beleving als het ware.…