inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 9.297):

om het verdriet van gisteren

ik heb je vingers vastgepakt
je een hand en arm gegeven
mijn ogen zijn bij jouw gebleven
omdat jij de kleuren terug kon
geven die ik allang vergeten was

we liepen samen in de pas
die voor ons uitgestippeld was
de lichte horizon vervaagde
in de zorgen en dagen die voor ons
geen perspectief op toekomst gaven

maar in de romantiek van morgen
huilen tranen van vandaag
het verdriet van gisteren
is nog niet gedaan en zal zijn
tol gaan eisen in het nieuwe jaar

toch zullen wij
er samen voor zorgen dat
weken en maanden zich niet
zullen schamen voor deze verbintenis
omdat het gewoon weer onze lente is

Schrijver: wil melker, 31 december 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 559

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)