265 resultaten.
Trance
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 3.029 Op de bodem van het bestaan
De lichaamstaal die spreekt
Zingend en jubelend
De realiteit verbleekt
Alleen nog maar willen dansen
Op de toppen van genot
In trance geraakt
Gestopt
Explosie van gevoel…
tekens
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 349 de vele leestekens
we tellen ze niet langer
vertelden over ons samenzijn
ze zijn vervaagd zoals de namen
op een verweerde, vermoeide grafzerk
van een vergeten rustplaats
zo nu en dan probeert een van hen
verbleekt en haperig
onze levens te verlichten
de vele leestekens
ze tellen niet langer
we zijn samen…
Deze eeuw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 243 Deze eeuw wordt de langste WO2
Het is voor de Vrijheid, ook uw belang
Dat Jezus terugkomt met zang en wang
Vóór uw geweten aan het kruis verbleekt
Dus weert de profeten ter land op zee
Zeg nee tegen de lucht in de kotskeet
Zie ook: http://www.vlaamsbelang.org:80/0/5863…
Almost there
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 2.717 Te midden van verbleekte kerstversiering
Klinkt bij de Top 2000-show op 2
Het goede voornemen van Barry Hay
De meestersnuiver van de Golden Earring
Hij zingt van "No more speed", en ik zing mee
Want speedsonnetten zijn voor mij passé
________________________________________________
de redactie van Nederlands.nl bedankt je hartelijk
voor…
denkwereld
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 390 vaak loop ik achter
mijn gedachten aan
alsof dat de wereld is
waarin ik leef
het is niet als een
geestelijk bestaan
daarvoor zijn mijn hersenen ,
voor zover aanwezig,
te veel op dreef
ja, wel is het zo
dat ik door al dat denken
er soms uitzie als een geest
verbleekt turend achter mijn bril
maar ik heb nog nooit
een engel zien…
verval
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 224 vandaag zag ik het blad
terugkeren naar de aarde
frivool dwarrelend
speelde het met de wind
alsof het even nog
het leven vierde
vandaag zag ik het blad
hoe het neer lag op de aarde
de kleur verbleekt
de randen door verlaten vocht
verbrokkeld en al bijna stof
de teloorgang al omarmd…
Die dag.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 218 De dag toen stilte schreeuwde
alles om mij heen verbleekte
ik alleen maar de schemer zag.
Na lange tijd langzaam het licht
zag klimmen, vogels hoorde zingen
weer de glimlach zag van een kind.
Toen voelde ik heel diep in mij
ik heb jou niet voorgoed verloren
mijn hart zal je altijd toebehoren.…
Kerstbomenlot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Daar sta je
in een sitl overwegen
zonder bewegen
het lichtje in de top
is gedoofd
de batterij is op
jouw charme
is tanende,
zo ook jouw kracht
jouw kleur verbleekt
je hebt jouw taak
in alle glorie volbracht
geen geluksgroet voor jou
in dit nieuwe jaar
want jij wordt naar
de branstapel gebracht…
Achter gesloten deuren
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 746 schreiend
naast lijken
en gebeente
leg ik woorden
in de kast
blaas het stof
uit zinnen
van verhalen
en gebeden
de echo raapt
een holle schaduw
in de hoeken
van de kamer
schraapt
verbleekte
maar nog nooit
begraven schedels
vingers verstijven
gegil verstomt
geschreven is
de onvoltooide
grafrede…
dementie
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.629 Je geheugen laat je in de steek
de dag van gisteren is verbleekt
maar je ogen gaan weer stralen
als je begint aan je verhalen
verhalen uit je jeugd
het geeft je zoveel vreugd
wij hebben ze al zo vaak gehoord
maar er is niemand die zich er aan stoort
wij zijn blij dat jij je jeugd nog herkent
en daarin nog jezelf bent...…
Pa
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 758 soms hoor ik nog het zachte
ploffen van je dobber alsof
ik jou tussen 't riet ontwaar
terwijl het beeld verbleekt
de zon hier warmer schijnt
weemoediger ondergaat
waar je verstrooide lichaam
met de tijd verzonk, je ziel
voorgoed met je oude stek
verweven blijft…
Licht ontwaken
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 97 de nacht is af
de lucht verbleekt al
de maan legt zich ten ruste
ik ontwaak in een zee van gedachten
hijs mezelf in een bootje vol koffie
zeil het licht tegemoet
er is immers beweging genoeg
in mijn gedachten
ze wegen ook bijna niets
het varen door de dag
gaat dus behoorlijk vlot…
Het een na het ander
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 Het een na het ander verbleekt,
De man, de vrouw, het kind,
Hun dromen, wensen,
Daden en verlangens
Verbleken, net als
De maan en de zon -
Het enige dat blijft
Is een restje hoop
In het licht van
De ondergaande zon -
Zo leven man, vrouw en kind
Alsof elke dag het leven
Overnieuw begon…
herfstmiddag
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 7.633 Nu het stortregent
en ieder ding verdwijnt,
in ‘t overwegend en onbelijnd
geweld van overvloed,
wordt mij bewuster
wat ik geloven moet:
men kan geruster
zijn als de ramp losbreekt
over het leven,
dan waar de lamp verbleekt
in angst en beven,
want in de overmacht
van ’t reppend oerbegin
zet God weer onverwacht
herscheppend in.…
weet je ...
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.683 beetje bij beetje
vervalen de dagen
verkleuren mijn woorden
verbleekt het gezicht
verlies ik geheugen
door veelvuldig schrapen
vervliegt de herkenning
in schemerend licht
verzwak ik mijn geest
door langdurig dwalen
in wit zwarte dromen
en beelden van toen
herinner ik zinnen
uit zwijgende talen
weet ik te zeggen
vergeet ik te doen…
Legende
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.689 En op haar tillende handen
trillen de edelgesteenten,
van het verbleekte gebeente
der godin afgeroofd.…
Fluistergras
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 390 Duinen dansen in de wind
zeewierharen golven onder
een purperen hemel
en zij
zij zwijgt in al haar verlatenheid
als een verzwegen herinnering
in een verbleekte droom.
De nacht spookt
de zee kleurt donker
en weer wist het water haar sporen uit.…
De oude kerk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 177 De oude Ierse kerk
op de oever langs de rivier
onder een donkere wolken hemel
is in het verstrijken
van de uren
vervallen
tot spinrag
en stof
van het mediteren
van de monniken
resten nog
verbleekte gebeden
Eeuwen geleden gesproken gebeden
om het verdeelde leven
dat aldoor één is
te helen
Een zonnestraal golft door het raam…
Suikerspin ?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 Anderzijds als het handvat breekt
en het genot in de werkelijkheid
verbleekt, wat kan ik verwachten
in de sluwe ironie van spot
door de schaduw van gedachten
in de morgendauw gekweekt?…
verlies
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 871 zo stil was je nooit
als in de blankhouten kist
verstoken van elk levensteken
nog net herkenbaar
alsof er iets is weggegrist
waarop je niet raakt uitgekeken
verbleekt tot marmer
bekende trekken uitgewist
elke kans op terugkeer geweken
onomkeerbaar dood
alsof God zich heeft vergist
en je zo weer zult gaan spreken…
Schipbreuk
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.407 Aan de hals van glas, gebarsten en
door zoute dampen nog omfloerst
en aangetast, een stuk papier,
een vaag verbleekte konde.
De boodschap sloeg me van mijn ankers:
Woont er....
Woont er in jou nog iets dat liefde heet?…
Geént
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Rotsvaste muurbloem
bloeiend hout aan de zon verbrand
breed omstrengeld verwarmd het goed
bloemkelk in kleur geschoond
aan de schaduwkant vals herinnerd
mijn gebrekkig loopvermogen
stampvoetend
verschijnt een blos op verbleekte wangen
nieuwe geur verspreid zich
als stuifmeel door de lucht
loopvermogen kentert
in een laatste vlucht.…
Een al bloedende stad
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 98 nog wilde
de ontspanning
niet komen
trilde de aarde
onder onmenselijke
oorlogsgnomen
verbleekte licht
van de lentezon
de felste inslagen
gaf geluid van
de oorlogstrom
doffe dreunen dom
wit wolkten in een
gierend uithalen
de mortieren
na het openrijtend
treffen van een
al bloedende stad
waarvan schade
rood neersloeg…
HET IS TIJD
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 2.732 het grijze ledikant verbleekt
twee ogen turen van verleden
vragen niets dan stervend keren
van de tijd
tijd, verloochent tijd;
bedekt het gaan van ‘t leven
ontbindt verdoken onder dekens
eenzaamheid
het blanke ledikant verstijft
tien ogen turen van verlaten
zeggen niets dan lekkend staren
naar de tijd…
Black Widow (Een lied voor Thomas Pasatieri)
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 570 Het publiek verbleekt
wanneer de nacht zich als een
zwarte weduwe op hen stort.…
HERINNERINGEN
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 416 Stapels foto's uit een ver verleden
Iets tastbaars in het heden
Een foto van een prachtig strand
De kinderen spelend in het zand
Aan de achterkant, de inkt verbleekt,
in zijn vrouw haar prachtige hand,
een beschrijving van het land
Dan een foto van haar graf
Van de vrouw die hem
haar beste krachten gaf
Zacht streelde hij met handen
bedekt…
LENTE
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.379 Verbleekt heb ik de chaos ingeblikt.
Boven de oergrond hang ik ijl te bloeien.…
in zonnestralen
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.143 Naar jou, die altijd voor me klaarstond,
Naar jou, waar ik het meest om gaf,
Naar jou, die er altijd weer voor me was,
Naar jou, verbleekt in schitterend zonneschijn.
En ik, nog niet beseffend,
Dat ik als enige die figuur kon zijn……
Eeuwig zullen we fluisteren
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 23 Je verbleekt, kruipt langzaam
weg uit de anekdotes
en de foto's die overblijven
voor vreemden, later
ook nog ontdaan
van onze herinneringen
alles verteerd
tot iets anders
jij en wij opgelost
in nieuwe levens
met hun eigen verhalen
waarin wij zachtjes fluisteren
eeuwig zullen we fluisteren
in het voorouderlijke koor
van de menselijke…
opkomende vloed
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 252 in nog koele ochtend
toebereidselen op komst
traag verbleekt de maan
als ceremoniemeester
als waren zij kantjes
van het bruiloftskleed
verkennen witte golfjes
aarzelend het zand
lichtruisend het bruiloftslied
kakofonisch begeleid
door talrijke meeuwen
als de getuigen
gereed ligt
nog maagdelijk strand
uitnodigend
voor de bruiloftsdans…