Alle inzendingen over Verdriet

Dit meesterwerk van schilder Pablo Picasso kleurt verdriet en pijn…

De maan schijnt verdriet in mij, toch kijk ik ernaar -- door mijn tranen heen.…

De wolken wenen witte tranen waar ik sta, verdriet van alle tijden, tranen en niet te noemen lijden.. Hoelang nog verwelken bloemen op de stenen, eer hun verdriet ook mijn verdriet wordt ooit en dat van "A".…

Waarom moet ik steeds zo huilen kan ik het verdriet geen plekje geven ik wil zo graag gewoon weer ik zijn uitbundig kunnen genieten van het leven Maar als ik dan al die graven zie waaronder mijn familie begraven ligt dan komen heel spontaan de tranen en biggelen zacht over mijn gezicht Verdriet moet je een plekje geven maar dat plekje is…

O meisje, meisje zo klein, zo kwetsbaar en zo teer je hart gekrenkt vol van lijden en verdriet een lijdensweg van dag tot dag en leven doet zo`n pijn emoties overheersten je leven teveel verdriet onder je lieve lach en meisje, mijn respect voor jou eindelijk, uiteindelijk de keuze voor jezelf het einde van je leven dat bepaalde jij…

helemaal niets voor mij fluit liever een liefdesliedje misschien verdrink ik dan niet in mijn verdriet hij twijfelde even bracht zijn noten lippen op haar noten klanken kuste vurig het verdrietig deuntje kleurde rode wangen noten en werd zowaar verliefd…

Wat is het moeilijk om alleen te zijn Als je denkt dat niemand om je geeft Geen mens die echt met je meeleeft Dat veroorzaakt veel verdriet en pijn. Niet even een praatje kunnen maken Je voelt je dan zo eenzaam en alleen Stil verdriet, met niemand om je heen Soms kun je helemaal van streek raken.…

Wat is het moeilijk om alleen te zijn Als je denkt dat niemand om je geeft Geen mens die echt met je meeleeft Dat veroorzaakt veel verdriet en pijn. Niet even een praatje kunnen maken Je voelt je dan zo eenzaam en alleen Stil verdriet, met niemand om je heen Soms kun je helemaal van streek raken.…

ik zorg er voor dat men mijn verdriet niet ziet Het verdriet is groot groter dan men denkt want het gaat met mij alleen maar achteruit maar er is altijd iets dat mij vreugde schenkt Daar hou ik me aan vast want het leven is te mooi en gaat het niet meer zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat…

Zo teder en zo puur Puurheid in het verdriet In verdriet zo alleen Alleenstaande moederziel Moeder zijn is voor altijd En altijd blijft dit gat leeg Leeg is het hart van ons voortaan Vanaf nu is het hart verloren Verloren in verbijstering Verbijstering voor iedere ziel Allen rouwen voor het kindbestaan Door het leven van ons gestolen…

Ze zeggen, dat het slijt Dat je dood bent Ze zeggen dat het verdriet minder wordt omdat je er niet meer bent. Ze zeggen dat ik minder huilen moet omdat je adem stopte maar ze zeggen dingen die niet kloppen want het verdriet is net zo groot als de eerste dag. Ik huil nog evenveel als op de eerste dag.…

Ziet U het verdriet niet dat er nu is. En de tranen van verdriet en onzekerheid blijven komen, omdat het enige wat van boven komt stilte is.…

Verdrietig? Eenzaam? Heb je pijn of verdriet? Lukt het allemaal even niet? Het leven lonkt, maar je moet willen. Steeds weer, wanneer je denkt 't Zien zitten, doe 'k niet meer Schijnt toch, God weet vanwaar het komt, Dat kleine lichtpunt weer. Zie ik een glimlach?…

Eeuwig verdriet probeer Ik onder ogen te zien, Niet weg te duwen, Maar een plaats te geven Waar ik bij moet kunnen Als ik het niet langer Harden kan - zo wil ik Jouw verlies, kind, beschouwen - Aanschouw ik het beeld dat ik Zo hartverscheurend lief had - Ik merk dat het schouwen Alleen al een afstand schept Tot mijn diepste verdriet…

verdriet ontmoet verdriet onze tranen vermengen op schouders die de lasten zullen moeten dragen zo samen maar toch ook alleen ieder zijn eigen treurnis waar geen tijd voor staat noch een recept voor is omarmen zij elkander net zolang totdat het leed gestelpt is al is het maar voor even…

Verdriet is niet alleen toebedeeld aan ons mens- wezens, neen: 'k zag 'n engel echt maar EEN, ze oogde bedroefd, 't was zo triest, dat toen ze me alleen achterliet het regende dat 't goot. Zo komt 't dat verdriet vergoten door onze engelen regelrecht uit de hemel komt.…

Toen waren we je kwijt, Je liet ons plotseling alleen, Geen laatste woorden of een kus, Slechts verdriet en stilte om ons heen. Het afscheid viel me zwaar, Had ik toen maar geweten, Dat het verdriet nog erger werd, Ik kan en wil je niet vergeten!…

Voorbij Op en neer Gevoelens heen en weer Ik raak in de war Verdrietig en dan weer blij Veel gepraat veel gezegd Lachen, verdriet en emoties Kijkend naar jou, verdrinken in je lach Denkend aan alles, Ik hou van jou, dit is wat ik zag Gedachte overal Liefde, passie en hartstocht Tot vroeg in de ochtend Stoppen, nu?…

Allure met grandeur Blok na blok na blok In drie volle lagen Reikend naar de hemel Visie van de meester Aangespoord verdriet Voor de verre toekomst Vastgelegd in heden Terwijl de rivier stroomt Lengte van eeuwen Het verdriet zich koestert In warmte van rotsen Dragen offers 't verdriet Onder traan-gewelf Immer terugkerend Door huilende…

Jij deelt soms in mijn vreugde maar ook in mijn verdriet dat was toen onze papegaai ineens het leven liet. Jij voelde mijn verdriet jij huilde met mij mee zo zaten wij te janken wij samen met zijn twee. Ik had dat even nodig een steuntje in de rug ik zal dit lang onthouden ik vergeet dit niet zo vlug.…

Leven zonder liefde, is leven met verdriet. Leven zonder liefde, is het leven niet. Waarom moet ik steeds zo knokken, en waarom steeds die pijn, alles om bij jou te zijn. Waar gaat onze liefde heen? Leven zonder liefde, is leven met verdriet. Leven zonder liefde, is het leven niet.…

Bang, dat iemand het ziet, het verdriet, waarmee zij mijn oog verliet. Met een laatste zucht verdampt zij in de lucht, verdwijnend in het niet, niemand die haar nog ziet. Weer een traan, die ophoudt te bestaan, maar het verdriet, dat eindigt niet. Vele tranen liggen nog in het verschiet..…

Pijn verdriet Een rotgevoel Zijn of niet Maar met een doel Is de Schepper dat is de vraag Ja, hij troost ook vandaag…

Haar gezicht regent huilt verdriet door de dagen zoekt troost in de nacht…

de bodem bereikt uit vreugde of verdriet verder ga ik niet ik ken mijn limiet…

naar hen wier balans slechts zal doorslaan naar verdriet gaan mijn gedachten…

vergeef me al mijn liefdes ze lagen in het verschiet doch, om hen kon ik niet wenen want om jóu had ik verdriet…

Als vreugde verdriet overwint, stromen tranen het dal der duisternis voorbij.…

als verdriet verdroogt verdampt een zee vol tranen tot een zoutwoestijn senryu…

Even scherp is de pijn, Eindeloos verdriet, Na jaren zou het minder zijn, Maar zo voelt het niet..…