227 resultaten.
Binnen!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 De kruk van de deur
bepaalt mijn slechte humeur
als onderdrukking…
Perplex
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 48 Dat doet de deur dicht
dacht hij toen de tijd daar was
dit is het einde.…
Hoe het draait.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 40 Eenmaal binnenshuis
draaide de deurknop niet meer..
bewegingloosheid,
twijfelde oprecht,
de balans in het donker..
deed stapje opzij.
Ik zal niet spreken
over dwaas richtingsgevoel
ver van openheid
zoals vergeten
hoe ik door de voordeur kwam
lichtvoetig dansend ..
de vloer, het behang
de vaat op het keukenblad..
moet niet meer…
MEIDAG IN MAART
poëzie
4.0 met 7 stemmen 992 De Zon vond bij zijn binnenkomst
de meisjes kant en klaar:
de meisjes zonder manteltjes, -
en met de blonde kleuren van
die Ridder in het haar.…
Verdringen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 350 Kerstballen van geluk.
Slingers van een belofte.
Denken en drinken waar geen
stemmen zijn
die luisteren of vragen.
Weten wat weten
niets meer schenkt.
Eenzaam is je lach
geluk dat hangt
in de
boom van medelijden
die je niet wenst
omdat je weer ziet
wat je niet bereikt
en ontdekt hebt
toen het kerstfeest
en de dood…
Verdringing
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 988 Wie zijn verdriet
verdringt
zal het nooit
verwerken…
oud zeer
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 432 een paar flitsen
vormen de leegte
van morgen
ik had het diep
verborgen
je kent dat wel,
ooit als verloren
aan het daglicht
onttrokken
mijn gevoelens zouden
vervreemden
opdat alleen het verleden
mij zou lokken…
Verdrongen boodschap
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 De boodschap is te hard
gedachten te verward
niet te weten
niet te voelen
realiteit vervangen
door vergetelheid
verdrinken in de roes
van zware rode wijn
alleen maar drijven
onwetend blijven
tot het verdringen
begint te wringen
met elke werkelijkheid…
[ Een gast: voorzichtig ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Een gast: voorzichtig
gaat ze zitten op een stoel –
die ze nog niet kent.…
clockwise
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 517 bij binnenkomst
te Rijssen
blijken
de stationsklokken
slechts zeventig minuten
achter te lopen
heb ik in m'n onschuld
altijd gedacht dat men hier
verder achter liep...
zo gaat de tijd
mijn vooroordeel te lijf…
Joe Biden's spiekbriefje
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 127 “Bij binnenkomst moet je een groet uitspreken,
Vervolgens ga je zitten op jóuw stoel,
Er zullen mensen zijn, een heleboel,
Dat is het teken om van wal te steken.
En weet je niet meer waar het over gaat?
Dan is het tijd dat je de zaal verlaat.”…
Lapjesmoeder
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 479 gevlekte kopjes
verdringen zich melklustig
rond haar tepelhof…
Oh My God
snelsonnet
2.0 met 17 stemmen 1.560 Met z'n duizenden uit Azië vertrokken
En hier als een bedreiging aangemerkt
De zevenstip is 'r haast uit gewerkt
Ze moeten om hun bladbezit gaan knokken
De kostgangers van Onze Lieve Heer
Zijn ze hier voor een vakantie of voor meer?…
schijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 991 Ik zeg je niets, ik zeg je iets
Ik vertel je duizend dingen
Om bij jou, maar ook bij mij
De waarheid te verdringen…
De kracht van het verdringen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 142 Schade die ik aandeed
Of mij werd aangedaan -
Wat maakt het verschil?
De eerste ben ik al
Lang weer vergeten,
Heb er nooit bij stil
Gestaan, maar pijnlijk
Zichtbaar is elke dag
Nog de beschadiging die mij
Levenslang werd aangedaan…
ondanks alles
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 zoveel forten
cirkels en lijnen
om me te
verschansen
terwijl het
ondenkbare
wacht op je
binnenkomst
lang vonden
de beelden hun
bijgesneden
gedraaide weg
ongewapend
schuifel ik nu
naar zwarte
gruwelijkheden
waar ik me in
verduisterde tijd
geen voorstelling
van kan maken
ondanks alles
zijn de beulen
onze gelijken…
schuld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 525 ik zie ze kijken
achterom
de vlekjes
van hun schone
handen wassen
ze hebben
iets bezeerd
verdringen dat
maar weten zich
bedrogen
door eigen ogen…
Gebroken hart
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 169 Tranen van verlies en verdriet
Huil ik als ik van enge mannen droom
Die met kleine robots mijn
Lichaam langzaam binnenkomen
En zich een weg banen door
Wat zuurstofarm bloed lijkt te zijn
Niet lang na binnenkomst
Bij mijn hart geraken en mij met
Ernstige gezichten en gefronste wenkbrauwen
Vertellen dat mijn hart nog voor het
Nader…
Zeep
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 224 Jouw handen wassen met zeep;
wat wil jij schoonpoetsen:
je handen of jouw geweten?!
Ik weet het niet... .
Weet jij het?…
Dronken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 153 Ik wil vooral heel dronken zijn
beneveld met alcoholische dranken
om de werkelijkheid te verdringen
want de werkelijkheid is naakt
heeft geen jas, geen mantel
laat staan respect, liefdevolle zorg
want ieder heeft z´n eigen opvatting
ieder heet z´n heel eigen mening
iedereen weet het veel, veel beter
dat gegeven, die mensen verdringen…
Queen of the sea
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 50 Een binnenkomst van dit schip was voor
mij niet te missen.
Met prachtig weer deed het de haven aan.
Een mooi schip met vele containers, ga er maar aan staan
om dit telkens weer binnen te loodsen.…
Causa efficiens
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 402 Haar en mijn leven vergelijkend tot schoonheid te beperken
laat onderling leed als verdringende modaliteit bezweren;
zij en ik tot in een lengte van decennia te doen sterken,
in harmonie met het karakter dat eens schoon te verteren.…
schemerig
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 688 eindelijk
het is weer
licht in mijn hoofd
eindelijk
niet langer meer verdoofd
oneindig
kan ik weer
zachtjes zingen
met jou
dit gevoel, lief
niet te verdringen
oneindig
had ik je toch beloofd…………
vergeten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 283 gevangen in vergetelheid
de drank die je daartoe dronk
vervaagde de herinnering
en toch weet je, elke weer,
wie ik ben en waarom
je bent jarig, is je verteld
de blijdschap is groot
bij binnenkomst, bloemen en cadeaus
kussen en knuffelen, een breekbare vrouw
maar bij de lift, op de weg terug
zie ik verdriet, brekelijk gezicht
korsakov…
Verbanden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 bij binnenkomst struikel ik
over de eenzaamheid
die her en der verspreid ligt
aan de muur tikt de tijdloze
veroordeling van hen
nog immer voort
vage ideeën schieten wortel
klampen zich vast aan
dat wat al even was
door mufheid omarmd baan ik
me een weg naar een raam dat niet
vastgeroest in de sponning zit
om deze met een zwieper…
Mijn oogappel
netgedicht
3.0 met 44 stemmen 1.262 verrotten
al vretend scheurende repen gedachtenvlees van mijn woeste botten
Toch zal ik jouw ellendig mooie lichaam en glimlach doen verdringen
want daar op de bodem gesmeten liggen onze gouden ringen…
niet gewacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 49 de woorden willen weg
staan te trappelen
verdringen zich
voor de uitgang in
struikelende tijd
met kapotte oren
storten ze zich naar
buiten niet gewacht op
de vrije val van sterren
trillend in de wind…
Half jaar wachten
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.341 Hij legde me bij binnenkomst plat
En opende meteen mijn lippen
Hij keek aandachtig naar mn gat
Mijn lichaam lag te wippen
Ik kreunde toen zijn harde hand
Me van binnen ging bevoelen
Op nul ging daarna mijn verstand
Ik lag daar maar te kroelen
Ik kwijlde, hapte fors naar lucht
Maar helaas, 't komende halfjaar
Zie ik hem niet meer, ik…
voor mijn dochter..
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 2.459 blij en verward
hou ik van jou met
heel mijn hart
dit was wat ik voelde
toen ik naar je keek
bij binnenkomst na
zo`n lange tijd
welke voor mij
een eeuwigheid leek
daar stond je dan
in mijn gang..
ik was wat bang
heel even maar
toen je mij zoende
rook ik aan jouw haar
en was het goed..…
The bag I'm in
gedicht
2.0 met 62 stemmen 17.320 Binnenkomst in de hotelkamer.
Je leest je naam op de televisie,
een warme welkomstgroet.
Je schakelt hem uit. Je koffer
naast het opgemaakte bed,
je gezicht een zwarte spiegel.
Beneden in de neutrale bar
een vrouw die niet op je wacht.
En jij wacht op niemand.
Dan de nacht in, de straat over
die mateloos is.…