Alle inzendingen over Verjaardag opa paradijsvogel

Ik krijg u niet Uit mijn gedachten Want ik denk nog steets Elke dag aan u Ik zou u willen smeken Als ik dacht Dat zo iets nog zin had Iedereen begrijpt me Hou ik me voel En dat ik nog steets Elke dag aan u denk U moet nog 1 ding weten Eigenlijk 2 dingen Mijn liefde voor u zal Nooit over gaan Ik zou u nooit vergeten Ik hou van u opa…

En Geertje zegt: "Opa, hollen met die band"…

hij struint strompelend langs de haven, snuift diep de geuren in van touw, teer en vis hij ziet hoe grillig, met de kleur van parelmoer, de olie glanst op het water hij verschuift zijn pruimtabak van linker- naar rechterwang, en proeft de bittere smaak hij denkt aan alle vrouwen die hij heeft bemind, in verre, uitdagende havens…

Tussen Pasen en Pinksteren, nog net te koud om te terrassen, tussen bakken wiegende gele Narcissen, en andere voorjaarsbloemen; vind ik jou, op een stoeltje, in de tuin, met je petje schuin op je hoofd, een biertje in je hand, en je oude pijp in je mond...…

hij zet een zestal vallen met blokjes kaas voor ratten gooit akelig precies kiezelstenen naar naderende katten strooit gif in iedere hoek gleuf en gaten niets of niemand die aan zijn liefjes zaten vertroetelend aaiend vertrouwt hij hen toe van mijn vrouws gezwets wordt ik zo ellendig moe bronchitus roggellend in zijn houten burcht ruimt hij…

mijn kleuterjaren,geplette boterhammen met chocolade op zaterdagmorgen Sjors en Sjimmie ,geschreeuw van spelende buurkinderen klanken van het getingel van een bel, mijn opa op zijn bakfiets,als dorpsomroeper zijn geschreeuw waaide wondermooi naar binnen moeder druk in de weer met de was bij de waterbak vader oefende op zijn orgel…

Opa ik mis je.…

Een glimp van opa, hij is alweer vertrokken -- maar ik ruik hem nog.…

De laatste zonnestralen van de dag, hij geniet en neemt zijn pijp, die zijn jongste tijd gehad heeft. Terwijl de rook omhoog kringelt, kijkt hij bedachtzaam in de verte, vroeger, ja vroeger, toen... Maar verder komt hij niet meer, herinneringen aan Marie, reeds vele jaren geleden van hem heengegaan. Steeds vager, haar gezicht, haar warmte…

Mijn opa was een speciale man, Maar ik heb het nooit gesnopen Want mijn ogen waren heel lang dicht En gingen later pas echt open Ik herinnerde alleen mijn oma, Zij speelde met mij, deed me in bad Deed alles om mij te plezieren Veegde vroeger zelfs mijn gat Opa liet het duidelijk horen, Bromde als ik weer iets deed Want oma gaf nooit een…

Jij rijdt voor me Op je degelijke Oude herenfiets - Aan beide kanten Beladen met kleine Flesjes en potjes Van allerlei soorten En maten - ik fiets Achter je, kleine Jongen die je zijn Opa noemen mag Pet scheef op Het hoofd, rustige Twinkeling in je Ogen die mij de Moed geven die Ik zelf niet heb, Samen gaan we Naar…

Dementen lezen het schrijven zoals peuters de dood vissen uit keldergesteente. Als knipperlichtkernfusie explodeert de trommelende wandeling een ondergronds zwammennetwerk tot een tranenparade, verwikkeld als goed verborgen gehouden oorlogsmisdaden. Het idee van het ademen is een schaamte als een theatraal pierenbadje voor onbespraakzaamheid…

Met hoed en wandelstok trok hij door de stad En als hij thuis kwam rookte hij sigaren Ook dronk hij wel een slok maar werd nooit zat…

Rust zacht lieve opa. Ik hoop dat je mij nog een keertje ziet. kusjes jasmijn. dit gedicht is voor m'n opa, de liefste opa op de wereld.…

Als oma naar hem lonkt met blote billen, Hem kond doet van alweer een kinderwens, Wordt opa woedend: “Er is ook een grens, Je moet dat op jouw leeftijd niet meer willen”. Moet opa opgenaaid dan aan de bak, Krijgt opoe van hem onderuit de zak.…

Het verliezen van je verstand nadenken lukt niet meer je hebt het niet in de hand herhaling keer op keer Elke dag dezelfde toestand maar dat weet je niet meer de zuster leest voor uit de krant herhaling keer op keer Van zeer sportief naar een halve kasplant goed lopen gaat niet meer in de rolstoel gebracht, van kant tot kant herhaling…

Als er Nog wat komt Hierna, Waarna Jij gegaan bent Kom je dan terug Gedragen Door de dagen En de niet bestaande tijd Wanneer het zonlicht Door de takken breekt En de zere plek Op je huid verbleekt Mag ik dan Weer van je houden Om je geven En we lopen samen opnieuw en telkens Over jouw levenspad En wanneer…

De liefde straalt ervan af ’t kind glundert straalt breeduit en opa, die voelt zich weer even klein, Ik weet niet wat er mooier is kleinkind of Opa zijn?!…

Het licht van uw verjaardag schijnt op de aarde van uw graf zo zonder u is uw verjaardag anders en dwalen mijn gedachten naar uw leven af Nu viert u deze feestdag aan de overkant, misschien houdt Hij vandaag u even zachtjes bij de hand.…

zijn foto recht tegenover haar ze vertelt wie ze vandaag heeft gezien en wie er gebeld heeft 'de kleine Jozef vroeg; Oma zie jij Opa ook soms ik zag hem hoor en toen zei die, Jozef ga Oma maar gauw een kusje brengen van Opa' toen gaf-tie me een dikke natte klapzoen op mijn oor Oma wrijft over haar oor ziet Opa opeens wat wazig…

Opa op zondag. Wie heeft er nog tijd? Voor al wat grijs is En uit de tijd. Oma een plakboek vol herinneringen. Oma, van de oude mensen, En de dingen die voorbijgingen. Opa op zondag, Wie heeft er nog tijd? Voor hem die vertellen kan Vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen.…

nog een paar uren; voel ik me heel blij, want dan is mijn verjaardag gelukkig weer voorbij.…

De laatste keer dat hij hier levend was, lag hij voor me op de knieën, want groen en paars ergerde hij zich: wie laat gras rondom de tegels z'n onwerk doen. Hij had een oude broek van me aan toen hij daar ingespannen zonder stropdas voor me kroop, langzaamaan. Zijn linkerschoen plat en de rechter loodrecht. Het gekras was niet van de lucht.…

Mijn verjaardag, al mijn vrienden zitten hier op mijn balkon Nou, niet allemaal, want Jacob kon niet, ziek, of hij verzon een reden om er niet te zijn Maar Nico is er, dat is fijn Dus wij tweeën en we drinken, we genieten van de zon En we praten over Jacob die voor Nico ook een bron van ergernis en boosheid is Nee, met Nico is niks mis…

Maart is een zachte voorjaarsmaand bomen in bloesem vogels in nesten kinderen zingen met elkaar – wat is een dag, alweer een jaar… Mensen, blij dat de zomer komt, lopen buiten zonder jas zitten al even op een terras spreken vrolijk met elkaar – wat is een dag, alweer een jaar… Het lijkt of er niets veranderd is: zacht zwoele kruitlucht…

Ik wens je slingers en ballonnen, hele stapels boekenbonnen, telefoontjes, ansichtkaarten, hagelwitte slagroomtaarten, heel veel handen, knuffelzoenen, paardrijlaarzen, voetbalschoenen, posters, pennen, partytenten, hier en daar wat losse centen, een nieuwe fiets, een nieuwe kamer, zo'n idiote opblaashamer, tulpen, rozen en seringen..…

Geruisloos zak ik in mekaar als een droog geworden zandbaktaart en niemand die met welgevormde klamme handen mij terug in mijn vorm kan slaan. ------------------------------ uit: 'Pritt.stift.lippe', 2004…

Ik weet de kleur waar hij het liefst op loopt Ik weet de kleur die hij bij voorkeur draagt Maar lopen is niet hetzelfde als slapen en dragen niet hetzelfde als wakker worden. Ik heb hem dus gevraagd: in welke kleur wil jij het liefste slapen, in welke kleur wil jij het liefste wakker worden In de kleur van jouw ogen zei hij, in de kleur…

Het licht door de gordijnen, helder de maan aan top Ik probeer weer te gaan slapen, maar gedachten spelen op Vandaag is het bijzonder vandaag niet zomaar dag Het jaar is omgevlogen het is vandaag mijn dag Deze dag zet aan tot denken, nog voor hij is gestart over vreugde, liefde, weemoed en geliefden in mijn hart Tijd en geluk dat…

Blazen ballonnen leeg hangen gekleurde kaarsen op steken slingers aan serveren recht banaan drinken gebakjes eten koffie kopjes gooien kadootjes weg…. bewaren de verpakking.…