Alle inzendingen over Vluchtigheid van de tijd

we verdronken water uit een vluchtig slapen verdrongen bewolking uit onverwachte hoek we werkten, tot verder voorbij, tot werkbaar lieten namen achter in beschreven tijd sindsdien aangetekend, zodat onze brieven niet verjaarden in woorden, met handen gemaakt, onbesproken…

en is meer dan de vrije rede dat is de werkelijke poëzie die ons verleid en ontdoet van de leiband van de illusie vastgeroest in een vluchtige tijd.…

terwijl mijn gedachten gaandeweg verweren besluipt een vage angst mijn lijf en geest ik geef het liever nog geen naam, verstop van dag tot dag mijn ongemak in zwijgend verder leven voel de tijd reeds vluchtig verwaaien zoek mijn houvast in wie ik was verweesd en verward koester ik mijn schrale zegeningen…

Een muzikale eenwording die tijd heeft voor ruimte en ruimte voor tijd: het pad vormt zich door te zijn. Verdriet transformeert tot dans die in deelbare vluchtigheid wordt weggeschreven in twee paar vlinderende voeten.…

De tijd vliegt.…

Als ik niet meer adem omzwachtel dan mijn lichaam met herinneringen en begraaf me in het vluchtige van je gedachten beitel mijn naam in de tijd die we samen liefhadden lachten en waren mocht dat niet gaan delf dan een slaapplaats in de aarde waarin ik dromen kan maar alsjeblieft… plaats geen kruis op mijn graf of een dekplaat met…

in deze dunne tijden moet men van ijzer zijn het wijze lot zendt geen waarschuwing vooraf moeder van het bos zijn een baobab kaarsrecht als een Romeinse pilaar glinsterend in de zon blaadjes van de perenbloesem zijn vluchtig reizen als vlokjes sneeuw in deze smalle dagen moet men waarachtig zijn het wrede lot laat weinig van…

bij de laatste rustplaats van Albert Camus ik had de eer aan zijn graf te staan zijn sobere steen te betasten de sfeer te ademen van het vergaan in het zuiden van Frankrijk mag de tijd misschien trager lijken doch vluchtigheid is ook hier van alle dag wij wanen ons onaantastbaar en klampen vast aan het leven en kijken bewust niet naar…

Je leeft leuk en luchtig als lachgas: grappig, vluchtig…

Woorden zijn vlinders teer vluchtig en ongrijpbaar lepidopteras…

Met jou op de hei, berkenboompjes in de mist – een vluchtige geur.…

ik heb tussen noten gelopen partituurde de tijd kende hun hoogte wist de melodie altijd vooruit in alerte blik speelde zonder geluid de klanken waaierden uit ontmoetten gelijken zonder te strijken vormden fortissimo in akkoorden piano aan om een vitaal accent te horen die muziek is niet vluchtig verdwijnend maar vult de lucht…

Avontuur na avonduur op reis in vele dromen schaduwen van vluchtigheid beelden vol met helderheid wervelend wortelend in zand tijd vermengd met eeuwigheid doden met hen die leven soms blijft het hangen vaak verdwijnt het snel ach laat me slapen tot de vroege morgen en niet vergeten die dromen van de nacht…

Een cirkeltje maan tussen vluchtige wolken op klaarlichte dag…

gave vaas hier staat het vluchtige op http://bit.ly/qQWsso…

Pianospel met hartstocht raakt zacht de zielsverwant Vluchtig verbond…

Waarheid is vluchtig, je ziet haar half verschijnen – en half verdwijnen.…

We hebben geen tijd meer.. Wie weet ook dat diep in het water de Meerkoning woont die de hele dag naar alles moet luisteren...…

Naar Martinique of naar de Malediven, Naar Rome, Moskou, Rio of Berlijn, Zo leek hij als toerist op weg te zijn, Maar heel zijn rugzak zat vol explosieven; De jongeman was naar hij dacht op reis Naar al zijn maagden in het paradijs.…

Mijn herinneringen zijn foto's waar het leven overheen raast van wit naar donker nacht naar dag gevoelens alweer opgelost in zwart of verbleekt in de felle zon Kiekjes van de aarde stilgezet, toch vluchtig door het snelle tollen in de eeuwige hemel van de tijd van wit naar donker nacht naar dag naar voorbij, voorbij voorgoed voorbij…

Wervelende dagen strekken zich als een kleurige bongerd voor ons uit, bomen buigen hun kruinen onder het gewicht van gouden vruchtenkronen en tijd slingert vrolijk aan de vluchtige wijzers van een zonneklok.…

Ik verloor de tijd toen ik een zwerver hoorde spreken over onwerkelijkheid en het vergaan der dingen. Hij sprak over vroeger en verborgen blauw over versnipperde gedachten weggeworpen in de mist.…

de wensen vandaag vluchtig varend zeewaarts heen morgen stormt het daar…

Vluchtig En luchtig, Erg fragiel. Maar niet proberen Het te futiliseren.…

geluk is vluchtig als een vlinder die op je neerstrijkt als op een bloem wat nectar neemt en je vaarwel kust…

geluk is vluchtig als het tuiltje bloemen geplukt in de berm langs de weg naar Bornerbroek…

vluchtig in schaduwen op de grond de hoge vogel en jij door de knieën voor de ereprijs in het gras…

wat achter ons ligt laten we los, wat ons wacht beslagen spiegel…

Aanraking, hoe vluchtig ook, zou geholpen hebben ? Streling met ogen alleen Vergroot slechts het verlangen zag aan buitenkant, vermoedde wat er onder zou die streling, hoe vluchtig ook, zo zacht als zon beroert de horizon voelen als meer dan waard ?.…

ik zag je gaan als deel van de dampkring een wolkje op weg naar de maan gevangen in het jojo-spel van water en nevel in het luchtig en vluchtige onder zons bevel jij speelde als geen ander de drie fases van bestaan liet lopen waar de modus was gaan verdruppelde in mistige tijden liet somberheid oplossend versnijden…