Alle inzendingen over Volmaakte Liefde

In het vallende zonlicht Van deze zomeravond Vliegen zilveren meeuwen De volmaaktheid tegemoet…

Woorden ravenzwart gebroken wit het papier volmaakt gebonden…

regen voedsel voor de zintuigen niets te missen maar niet alles te moeten begrijpen, haar schoonheid in armoede te laten rijpen, de houdbaarheid te zien in het goudgeel koren, de aren onscheidbaar tot aan het kaf niets van hun eigenschap hebben verloren elk detail een vaste adempauze heeft verkregen, verleidt mij tot een moment van volmaakte…

In vers gras vrijen om later veel later in de dood nog even na te geuren als hooi ------------------------------------------ uit: 'Werkboek, bloemlezing 1983-2010'.…

het meest ware woord is niet geschreven het perfect volmaakte schilderij blijft voor altijd achterwege het alles zeggende is in geen enkel gedicht tot vandaag de dag beschreven en het zal nooit lukken in geen enkel mensenleven want wie perfectie niet bezit kan dat ook niet aan iets anders geven maar wat wel prachtig is is dat dat…

ik staar en zie het licht zo mooi bewegen naast de schaduw echte weelde naast de schijn letterlijk het leven één vogel één lied wordt me gegeven kostbaar in een boom het voelt, het lijkt opeens een droom...…

mijn liefde spreekt over talenten die ik niet vergeet…

ik vergelijk je met de zomer maar jij bent zonniger en milder en nooit in glans voorbijgaand ik bemin je in het stofgoud van de zon het is mooi om je aan te raken het is zoals het voelt, het is liefde harten op drift volmaakt in een schoon licht…

kan jij leven met mijn liefde een belofte van trouw aanvaard jij de gebreken samen met mijn hart volmaakt is de zon met jou in haar stralen jouw hart is de bron waar ik mij zal laven vervuld van liefde ontsprongen in hoop als een passioneel verlangen overvloeit ons de kracht in een eeuwigdurende vloed liefde als een stroom…

Het gebrek aan, het hebben van, de volmaakte zin, van het bestaan, van het geloof, in jezelf en anderen, de volmaakte zin, het hebben van, een gebrek.…

Wie volmaakt is, is dood. Lang leve de onvolmaaktheid. Wie durft te delen vermenigvuldigt. Liefde!…

ik zie in jou de volmaaktheid van de schepping eindeloos glad en rond niet het vierkant harde masculiene de grove hoekigheid van korte rechte lijn maar ruimte voor speelse harmonie met warme emoties zonder confronteren een eeuwige boog die vloeibaar wordt als liefde niet door tijd zal worden gestoord…

Ik heb je liefde gezien, ik keek je in de ogen, niet wild, onrustig maar ingetogen, adembenemend stil en diep, waar ik thuiskomen wil. Ik heb jouw liefde gevoeld in elke zachte kus, jouw lippen die me raakten het gevoel van het volmaakte, rustig en zacht en stil verwacht.…

Jij bent mijn laatste puzzelstukje met jou ben ik compleet met jou ben ik geworden een mens die nimmermeer vergeet dat liefde zo oprecht kan zijn zo puur en eindeloos volmaakt, door jou heb ik geleerd dat amors pijl het juiste raakt.…

Deze eenvoud is volmaakt. ik wil verwisselen van gedaante. De liefde verzinnen, de liefste. Een merel herhaalt zijn lied. Een vlinder drinkt dauw uit het rozenblad. Het zijn oude vrienden. Het zijn schaduwloze metaforen. Ik wil naar rozen ruiken. Thuiskomen in het hoge gras De liefde verzinnen, de liefste.…

je krulde verguldde met schoonheid de mooiste bogen die jij met liefde tot kunst wilde dopen jouw shine zorgde voor kleur vorm en weerkaatsing in een volmaakt spiegelend bewegen in de eenheid van leven met geven en nemen ben jij een groter monument dan ik ooit heb gekend…

in speelse zomerwinden fluisteren de bomen elkaar hun geheimen toe de zon speelt om ons heen als een dartel kind vogels pikken rijpe vruchten uit het kort gesneden gras de waterlelie opent zich in volle schoonheid konijnen nestelen zich tot aan onze voeten bloemen bloeien alsmaar hoger en uitbundiger later het maanlicht ligt al…

grijpt me naar de keel in onuitgesproken zelfbeklag moeilijk te ademen als ik stik, je hoeft deze strijd niet te vrezen in de keuzes krijg ook ik mijn deel, het verleden heeft dat uitgewezen verwacht niet dat je mij daarin kent, als de momenten ondragelijk leken ben in jouw gedogen niet gekend, uit onvolmaaktheid bewezen in het minnespel volmaakt…

Kleine Ster, we zijn lichtjaren zo ver van elkaar, als polen op een oude planeet, een stap zo dichtbij, als het oude – en het nieuwe jaar, duidelijk gericht op twee profielen uit één gedicht, versmelting van parallelle gedachten, verschrompelt tot een doel van beider harten, drinkbaar uit de poel van klare wijn, een volmaakte afdronk,…

Het is misschien volmaakt geluk, waar het al enige maanden aan ontbrak, dat hield ons vast in het onvolmaakte duister, bewoog door de ether en riep het over zichzelf uit, het lijkt wel of de winter de ogen sluit uit ongemak.…

Laat perfectie los en geniet van de schoonheid van imperfectie …

We hebben zo veel meegemaakt Al mijn liefde zal ik aan hem geven…

Dwalend langs de stilte van mijn dromen ver voorbij de weemoed van "het zijn" zweef ik naar het land van stil verlangen naar volmaaktheid en naar liefde zonder pijn Vluchtend voor mijn horizon van tranen voor de zwarte sluiers van mijn ziel vind ik rust in nevels van verrukking en dans verwonderd langs het licht van mijn bestaan…

het regent vandaag, morgen verdort de avond dat het gedrukt staat met vervoeging van woorden gevangen in het dunne plaatstaal van ontluikende letters, de gaten in zinnen gedicht, de orde die mensen niet past, de wetenschap die geen liefde beschrijft, het onaanraakbare de haperende taal, het volmaakte gedurende het ogenblik…

Eerste blik Een keertje, jouw op mijn gerichte oogopslag, maakte voor mij een onvergetelijke dag, een keertje het horen van jouw stemgeluid, het sluit van alle andere hun praatjes uit, een keer het opsnuiven van jouw geur, bleef mijn bij als een heerlijke odeur je eerste kus, streling fluisterende liefde op weg naar de volmaaktheid…

Waarom ben ik zoals ik ben Waarom ben ik niet zoals ik zou willen zijn Als ik ben zoals ik zou willen zijn Was ik volmaakt en perfect Maar ik ben niet zoals ik zou willen zijn En als ik goed nadenk wil ik eigenlijk ook niet zo zijn Ik ben gewoon ik Niet volmaakt en niet perfect En om mij te leren kennen moet je dit kunnen leren Ik ben wie ik…

volmaakt wil ik zijn veel geluk stroomt mij dan toe kende slechts vernederende pijn ben dat vreselijk moe volmaakt wil ik zijn hoor er dan echt bij ben dan wel niet mijzelf maar streven naar zalige perfectie leidt mij naar een hemels gewelf volmaakt wil ik zijn dan alleen, dan alleen ja, dan alleen..........…

Als de Volmaakte Gave, die niets wacht Dan Zelf-verlossing door Volmaakte Daad Sterft hij en Zege is op zijn laatst' gelaat Wanneer hij spreken kan ‘Het is volbracht’.…

gelukkig helemaal volmaakt ben ik hier kon dat altijd maar ... hartenwens…

vloeien uit naar het moment van liefde waar de volmaakte eenwording haar gezamenlijk doel bereikt, jij bruist.. in mij het leven dat wint in ongetemde kracht ongedwee aan tegenslagen, samenvloeiend... overschrijdend volmaakt in teug en samenstelling laten een oneindige lijn.. aan de grens van ons bestaan.…