Alle inzendingen over Voorjaar OR molshoop

Vertrekkende vlucht Een groep ganzen in v-vorm Vee staat nog op stal…

Die al zo lang Zijn eigen ik is Kwijt geweest, zoekt naarstig Naar wie hij geweest is, Wie hij geweest zou kunnen zijn, Naar waar hij gewoond heeft; Een steen kiest hij uit Om in contact te komen Met de materie, in haar Te vinden waaruit hij bestaat: Hij pakt de steen, legt zijn Hand op haar, en voor hij Begonnen is met het…

De blauwe regen op ons pleintje, toont zijn overdaad aan tere bloesems, in wel duizendvoud. De mezen in het hokje aan de muur vliegen driftig af en aan met voedsel voor hun kroost. En beide kanten van de straat, omzoomd door boompjes, met hun bloesems laaiend rood. Het grasveldje barstensvol met madeliefjes, die hun gouden…

Het was koud middernacht gestommel in het hoenderhok de knuppel, dacht ik en schoot in mijn sloffen tussen de dorpel en de deur vloerde zich een strook licht op de overloop, een zwarte jas als molshoop op het tapijt even verder een paar kisten te groot voor mijn kleine meid ik hoor haar hakken tikken voorbij de tijd, ik slik.…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

naar het voorjaar-…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Naar dit veld leiden de wegen die wij lijdzaam moeten gaan aan het einde wacht de zegen voor ons kommervol bestaan Heel ons leven kruist de degen met de dood als Partizaan wil mijn as tot molshoop vegen als ik voorgoed heb afgedaan Blind van woede zal ik sneven waar de liefde is vergaan Doof mijn sintels in de regen verstrooide ziel,…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Witte krokussen wiegen losjes bovenop de stugge molshoop. Hoge lavendel geurt fijntjes in de klanken van het hommelkoor. Bloemen, zuiver wit; hier beleven kevertjes hun reine liefde. Hoort: "Witte lente." Een woud van krentenboompjes of late sneeuwbui?…

In wildernissen en plantsoenen Begint het lentelijk geluid Van nestelen, en de blazoenen Van alle bomen hangen uit. ’t Is groen met geluwe schakering In kruinen en vlak langs de grond. En in de tuin en langs de wering Pronkt perk en gras met bloemen bont. De mensen zijn weer jong geworden. Hun stap, gebaren en gelaat, Ook van de droeven…

Gehuil van een klein meisje geprikt door een boze brandnetel. Moeder probeert te troosten en heeft een arm om haar heen geslagen. Fotogenieke brandnetels staan aan de rand van het bouwterrein. Met de natuur valt niet te spotten. De zon overweldigd het jonge gras. Onstelpbaar lijken de tranen nu. Moeder spreekt woorden van troost. De grond…

De zon brak door de barre voorjaarslucht. Plotseling kantelde er een vogelvlucht. Op de aarde smolt de dungezaaide sneeuw. Hart, gij zijt vrij; gij waart om niets beducht.…

Het regent nu, maar dat zegt niets het regent in zoveel gedichten het weerbericht voorspelde weliswaar zacht voorjaarsweer maar ik laat de moed niet varen ik denk aan jou, maar dat zegt niets je duikt zo vaak op in mijn gedachten maar dat betekent niet dat jij bezig bent met mij ook nu het regent dat zegt niets.…

Het leek heel even herfst, maar het is alweer voorbij, Een paar dagen wind en regen, nu lijkt het weer op mei, Na een aantal dagen temperaturen van twaalf graden en meer, Schrok de natuur plotsklaps wakker en ging druk in de weer, Het gras kreeg een kleur van opwinding en begon te groeien, Overal zag je ineens diverse voorjaarsbloemen bloeien,…

Het was een Zondag vreemder vreugde rijk Toen beiden wij door voorjaarslanden gingen langs drassig weiland en begroeiden dijk... Was niet ons min verwondering gelijk Van kinderen wier ogen open gingen? Hoog klonk der merels echotrillend lied, Helblij geluid in het nog winters landschap, Zodat de lente daagde in het verschiet. Hoe voelden…

Don't forget me zei 't tegen Lily till next spring zei 't kleine ding…

Tere voorjaarsbloem op haar fragiele stengel laat beton wijken.…

Vlinders dartelen speels boven de Klaprozen in't gouden zonlicht…

je ogen lijken de vruchten al te dragen die zon en regen veel later pas mogen behagen langs de lokken van je haar zie ik de akker volmaakt het voorjaar juichen ik laat de winter achter in tederheid als jouw lippen zich over mijn tranen buigen…

Het voorjaar ontplooit met passie pracht en kaapt viooltjes uit het kale toen om bij te dragen aan het kleurfestoen dat zachtjes vlindert met zijn pracht waar kou en winterdom blijven sjorren hoewel de lente al is geboren…

In wildernissen en plantsoenen Begint het lentelijk geluid Van nestelen, en de blazoenen Van alle bomen hangen uit. ’t Is groen met geluwe schakering In kruinen en vlak langs de grond. En in de tuin en langs de wering Pronkt perk en gras met bloemen bont. De mensen zijn weer jong geworden. Hun stap, gebaren en gelaat, Ook van de droeven…

waar weidevogels uit het niets met hun oorverdovend gekrijs de stilte vullen en rechts van mij treurig ogende preien en boerenkolen met hun uitgezakte permanentjes de spade vrezen scheurt plots de wind het hemels matras aan flarden zie ik schaduwen geboren worden tegelijk met het eerste lam daar is het tijd om mijn rug te rechten en…

De wind krijgt vat op zichzelf, ik beluister de stammen, ik hoor nieuwe stemmen uit hout gekraak, rijk getooid, gerooid van oude bast op helder licht verlaat in beregend struikgewas schrijdend in zacht gewaad twijgen in bleek contrast schieten straks vuur en vlam met bloesems op hun schoot ander leven klemt zich vast loom hangend aan…

Zachte haren, bruin en wit Katjestakken ontluikend groen In zichzelf ruikend narcissenflirt Geur van nieuw, de geur van bloem Paars en geel, door opschietend gras Een lijstertriller begroet de opgaande zon Stil eendgekwaak op vlakspiegelend waterplas Ontwakend de distelvink, gekleed in goudgalon vijf uur 's morgens, geen geluid van achteloos…

zie de heldere stromen polaire lucht vol wit, opbollend en scherp katoen, en Freia biedt, door haar zuivere adem, de koude, blauwe, modder van dit land een krachtig licht, om te ontwaken licht kleurt het oosten, door pastel naar zachtblauw tot rose, bleekgoud doet de vroege zon het ijszilver langzaam smelten, zacht tinkelend breekt dit blauwe…

De ochtenden lichten al Dit is het verwachtingsvolle jaargetijde Waarin ik haar de eerste lentedag begroette Ook toen scheen de zon, een zoele wind Over een moeder en haar kind En het ruiste van een zacht verlangen Alleen was het toen vroeger voorjaar En blijer (Tegengedicht op 'Herfst' van H. Marsman)…

't is vastentijd en lente wil wel komen maar ook de zon is nu nog niet echt klaar. De botten aan de bomen zijn al daar maar bloesems nog maar enkel in mijn dromen. Toch hoor ik al wat vogels in de morgen die zeggen mij: relativeer je zorgen.…