Alle inzendingen over Voort

Omdat niet alles te bevatten is, raast de ontdekkingsreiziger voort, al ontdekt hij ieder geheimenis, bij hem ontbreekt het toverwoord.…

Een kind begrijpt dit alles wel, maar ik en wij, die zo verstandig zo heel berekend leven hier wij zien dit niet, we lopen voort, verstaan vaak niet dit simpel woord: het kleinste zaad groeit ongehoord.…

Ongehinderd, zonder iets te bederven, gaat het venijn voort door de dichte pijpleiding naar de stad der nijverheid. Schone wildernis, sterk en tegelijk kwetsbaar; ondergrondse weg voor scherpe fabrieksvoeding eerbiedigen elkaar hier.…

Eerst sluipt hij nietig voort, met ongewisse gangen, Als een versmade beek, nauw waard een naam te ontvangen.…

Ver voor Romeinen en Oemayaden Losten koninkrijken en sultanaten In plaats van door met elkaar te praten Hun geschillen op in bloedbaden En ookal zetten profeten eerlang Beschavingen zonder weerga aan het werk Het zwaard als rechter bleef echter in zwang Daaraan stelden zij geen paal en perk Zulks sproot voort uit onze rivaliteit…

minuten kruipen moeizaam vooruit urenlang lig ik te wachten grijpend naar seconden ze vertellen me een traag verhaal de tijd tikt voort zonder stoppen zonder troost langzaam vallen m'n ogen dicht een schemering zonder licht een geruisloos gaan voorbij de rand van vandaag een binnenglippen van een zacht huilen een droom om in te schuilen…

hardnekkig kleeft voortdurend mijn gevoel in zweeft zonder zich los te kunnen weken Ik heb in mijn hand een rode roos met blaadjes van fluwelen dromen waarlangs trillende tranen blinken die langzaam in het hart bezinken om daar opnieuw volop te stromen Ik heb in mijn hand een rode roos waarmee ik zwijgende wil zeggen dat mijn liefde voort…

(voetbal is oorlog) een vreemder taaltje heeft geen mens gehoord ze springen over sloten en ze kaatsen de westerlingen zien zij als melaatsen ze hebben Bonifacius vermoord de raarste namen geven zij aan plaatsen (tenzij een naam als ‘Ljouwert’ u bekoort) ze lopen over straten op hun schaatsen en erger nog: ze planten zich ook voort o…

eenzaam bewandelden zij de weg zij, voor wie het leven niets bood en waar het leven uiteindelijk eindigde in een totaal onbelangrijke dood als schimmen bewegen ze zich voort vergeten door vrienden uit vroegere tijden afgedankt door de wereld, waardeloos verklaard door wat anderen over hen zeiden een voor een slaan ze de weg in allen ongelukkig…

Buiten jezelf heb je niemand verlaten Bij mij leef je gewoon voort Ik zal je nog steeds horen praten en glimlachen bij elk woord Bij mij is je stem niet gestorven Niet je ogen, niet je lach Ik zal nog steeds de zon in je haren zien Zelfs op de koudste winterdag Ik zal je groeten iedere morgen Steeds blij zijn dat je er opnieuw bent Dat…

Ik rijs vandaag als een boom in het bos, als een vogel die verlost is uit z’n kooi; liefde welt in mij omhoog, levenslust stuwt me reeds voort op het eeuwig wilde spoor. Cernunnos, Ik rijs met U, nu ik steeds Uw lokroep hoor.…

Lachen als voor ’t eerst De ogen zijn het zelfde, al zien ze alles anders Het leven vloeit voort, echter voor het eerst beheerst Het heden heerst, de toekomst lonkt, verleden tijd verdwijnt in alles branders Met achterom kijken kan ik niets bereiken Het beheersen van de nieuwe inzichten moet nog blijken Ik verbreed mijn dijken Het afleren…

De laatste klanken tussen ons verklonken planten zich voort over de velden, reikhalzend naar de grens van hun mededeelbaarheid totdat de laatste echo’s zijn verdronken voorbij de drempel der oneindigheid.…

de Joodse staat onder beleg zeg het voort, het is oorlog en grenzen dienen beschermd opnieuw verlegd zelfs de vijand moet weten wanneer op te houden de Palestijnen worden gebracht hetzij naar de rand van hun afgrond hetzij tot in het Nirwana hunner dromen met bommen, altijd met bommen die het verdommen nagewezen te worden dat is iets voor…

alle luchten waren blauw uren schreden voort in kerks groen de paden op met zachte demping spelden in gebroken witte knop oeverloze zwam het hoofd loodzwaar vol voos bezinksel stevens recht vooruit moe en klam een bord zei dit is natuur gevallen bomen gaan gewoon rotten er kwam een paard met mens voorbij soms een hijgende trimatleet…

Wat jaagt ons voort naar telkens andere dingen, naar talen die we eigenlijk toch niet verstaan? Waar kan ons hart ooit echte stilte vinden, of denken we dat die wel nergens is? We zijn zo haastig, vol van zorgen en weten niet de weg naar de geheimenis.…

Hij rook de geur nog bij het morgenrood en hij voer voort te vluchten voor de dood. ZONNELEEN De episoden van Amos…

De wacht zet zich voort op luchthaven, kade, perron en bij de gevangenispoort. Eerlijk, het wachten viel licht als hij terug is waar het begon. Ze vertrouwt het vertrouwde gezicht. Haar zeeman, haar dief, haar soldaat, haar dappere ontrouwe lief die het niet helpen kon. ------------------------------ uit: 'Kindsbeen', 1995.…

een traag maar krachtig ritme, trekt een gespierde schoonheid een wit bruisend bellenspoor door het diepe, blauwe chloor de regelmatige, vinnige slagen van twee mooie, gebruinde benen, versterken de stuwing van soepel gebogen armen dansend langs het oppervlak, terwijl de mond regelmatig contact zoekt met de lucht, glijdt de zwemmer voort…

Vertel het mij Jij bont gekleurd tweetertje Fluister het eens wat jij zoal hoort Zal het onrecht ooit eens stoppen Of dendert het in eeuwigheid voort Vertel het mij Sopraantje gehuld in vederdracht Blijft het ongeremd en altijd nacht Blijft de mensheid grof betichten Zal de zon eens het onrecht belichten Vertel het mij Mijn zingende nachtegaal…

Ze wonen daar, ja daar, die stemmen achter het behang hun ogen spiedend door de kieren zeker niet om je te plezieren integendeel, ze maken je ontzettend bang Ze loeren zo, net nu jij hun fluisterstemmen niet meer hoort ze hebben nochtans wel hun best gedaan radeloos, toen keek jij mij zo zielig aan ik troostte je en mijn leven dat ging voort…

Als de ziel eenmaal is verbonden voert hij mee door afstand en tijd Hij leeft voort in dromen, hoop en liefde je voelt je nooit alleen en voor altijd bevrijd Omdat de liefde tijdloos is voor altijd in het midden van ons bestaan En omdat je aanwezigheid zo tastbaar is kan ik je laten gaan Je bent niet de mijne om lief te hebben niet de mijne…

God is Liefde God is Licht God is een boom God is een gedicht God is dat kleine meisje dat daar loopt Dapper en alleen God is die man met dat ongelukkige been De man die steelt weet niet dat ie God is De man die moordt, moet nog een aantal levens voort Velen leven in onwetendheid Het is daarom dat de mensheid lijdt Als iedereen wist waarom…

ze plantte zich voorspoedig voort werd zo van verre reeds gehoord. De roepstem om die lach te delen werd slap gelachen nu door velen. Chatfant - 23 oktober 2006…

De wereld leek voorgoed ontdooid en leefde voort in Polaroid met blote armen op een fiets die iets daarna werd weggegooid in kalverwei met kikkersloot waarin twee lijven uitgeplooid de dagen lengden met een kus in gras dat ooit werd weggehooid En pluizenbollen rolden door tot daar waar wind het land verloor om er te zingen in het riet waar…

En de boer hij boerde voort na de maaltijd. Dat het bekomen mag!…

Hoe voort te gaan van twee die naast zichzelf bestaan, de grond splijt waar ze lopen, haastig,en is slechts een kleine stap van het omgewoelde pad, wat de ene is en de ander slechts mag hopen, naarstig zoekend zonder spijt, blijkt de afstand tussen hen niet ver, die zich in de soort herkend, verstoord de evolutie hun tred, wankelend…

druppelgewijs herken ik mij op ziel en zin bij alles wat jij zegt/schrijft denkt en doet meer dan jij denkt ik bijt het houtgravure uit jouw woorden als gravity parels op mijn huid niemand die het merkt maar spiegeldiep wordt mijn twijfelkruid weggenomen kalm en rustig jouw kunst ontvouwt mijn weten ik beweeg me, leef me voort…

ze moesten op reis wisten niet waarheen ze waren met velen toch was ieder alleen er mocht niets mee één koffertje maar ze zaten vol met vragen waarom, hoe, waar de trein denderde voort met wagons vol verdriet bestemming onbekend waarheen wisten ze niet ze hadden niets misdaan leefden in de verkeerde tijd ze hadden geen enkele keus…

Bij Kinderboerderij Parkhoeve gelegen aan de noordelijke polders naast de stad Breda veeg ik het dorre loof bijeen een roodborstje volgt me hupt voort vliegt steeds even op kijkt onder een schuivend blad pikt en hoopt op kleine hapjes die tevoorschijn zullen komen voelt zich vrij van medezoekers naar het begeerde voedsel verliest…