Netgedichten

netgedicht (nr. 80.693):

Een mosterdzaad

Een mosterdzaad
Het kleinste aller zaden,
zo zegt ons toch de Heer
kan groeien tot een grote boom
die schaduw geeft en woonst;
zo is soms ook ons klein geloof,
het is haast niet te zien
maar met geduld en veel heel veel moed
kan ooit het wonder komen:
de zon schijnt door de bomen!

Een kind begrijpt dit alles wel,
maar ik en wij, die zo verstandig
zo heel berekend leven hier
wij zien dit niet, we lopen voort,
verstaan vaak niet dit simpel woord:
het kleinste zaad groeit ongehoord.