1648 resultaten.
Draaien
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 399 de waarheid draait en vraagt
kromme tenen naar een reden
maar stomme tenen zwijgen
een steen ligt zelden alleen
en net als een stomme teen
kan hij geen reden bedenken
de waarheid als een kromme
op zoek naar bestaansrecht
in een voortschrijdende
waarschijnlijkheid van
stenen en tenen…
Hurkend plassen
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 340 Nog méér voortschrijdend inzicht bij het plassen:
Waar manlief ouderwets er stoer bij staat -
Hij nu moreel verplicht de pot op gaat -
Is hurken nóg gezonder bij het sassen.
Maar als dat móét dan stop ik wel met drinken,
Wim Overweg kan niet nóg dieper zinken.…
Randverschijnselen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 172 de klaarheid van het moment
de graagte van de geschiedenis
de plek die je van vroeger kent
de stilte van de getuigenis
het daagt bij vloeiende vlagen
een ongeschonden kindverleden
van voor de bewuste dagen
zo voortschrijdend vermeden
wat niemand meer kan horen
raakt in rangen kwijt
gaat in geheugen verloren
in de zomen van de tijd…
VOORTSCHRIJDEND VOORJAAR
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 166 Nieuwe woningen,
bont geschilderd _ als plaatjes
uit een kinderboek.
Op regenkringen
-in eigen veren schuilend-
drijft de fuut traag voort.
Zuiver glanst de sneeuw
langs de sloot, waarin het ijs
grauw en week verzinkt.
In het avondgrauw
staan bomen zwart en puntig
als kruidnagelen.
Hete vulkaanrook
daalt langzaam, hortend, strijkt…
VOORTSCHRIJDEND VOORJAAR
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 156 Nieuwe woningen,
bont geschilderd _ als plaatjes
uit een kinderboek.
Op regenkringen
-in eigen veren schuilend-
drijft de fuut traag voort.
Zuiver glanst de sneeuw
langs de sloot, waarin het ijs
grauw en week verzinkt.
In het avondgrauw
staan bomen zwart en puntig
als kruidnagelen.
Hete vulkaanrook
daalt langzaam, hortend, strijkt…
Voortschrijdend inzicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 199 Wat weten we toch veel
Elke dag een beetje meer
Elke dag een beetje slimmer
Dan de vorige, vierentwintig-zeven
Werken aan de grenzen van het weten
Voor jou maakt dat jammer genoeg
Niet veel meer uit als je inmiddels
Twaalf jaar onschuldig hebt vastgezeten…
Voortschrijdend inzicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 130 om een of andere reden die zo
op het oog nogal onbenullig lijkt
tel ik de tegels van de stoep voordat
de grond onder mijn voeten bezwijkt
ik wijk van diepgezonken wegen
mijd ingesleten, rechte paden
stap door het oog van de naald
wuif takken weg, blijf doorwaden
met spinrag in het bezwete gelaat
met licht tussen gebladerte als respijt…
Voortschrijdende Kerst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 452 Ergens in het winterse duister
der ruige Lage Landen
warmt een knapperend houtvuur
de gerieflijke aarden hut
van een gezellige stoere Germaan
hoopvol kijkt het hele gezin
naar de kleine spar die trots glimt
in het kleine vertrek
waar licht kringelt en schaduw danst
de frisse groene takken
beloven voorspoed en vruchtbaarheid
voor het…
Voortschrijdend inzicht
snelsonnet
5.0 met 16 stemmen 207 U baalde van de vorige premier,
hij schoot tekort in toeslagreparatie,
de woningnood, de zorg en de inflatie.
Nou ja, toen stemde u maar PVV.
Maar zeg eens eerlijk, had u in de gaten
dat Geert niet thuishoort bij de democraten?…
EEN WOORD, EEN GEBAAR.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 879 Door slechts een simpel woord
gaf jij mij weer vertrouwen in het leven
en door een klein gebaar
leerde jij mij weer liefde te geven.
Ik was van de wereld afgesloten
wilde van niemand iets weten
maar door jouw woorden en gebaren
wist ik dat niemand mij was vergeten.…
Een klein gebaar
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.325 Een lieve blik
Een klein gebaar
Een kaartje op de post
Dat is echt niet raar
Het is niks groots
Tijd kost het niet
Moeilijk misschien wel
Tot je de reactie ziet
Met zo'n klein gebaar
Kan je zoveel betekenen
Als jij het misschien nodig hebt
Wil je er ook op rekenen
Het verdriet verdwijnt er niet van
Je kan het wel iets beter aan…
Blauwbloedig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 780 Op één stelt keert zij zich
Naar het verzonkene
Haar evenwicht duurt
Het zwaartepunt schuift traag
Gedragen door broze scharnieren
Zwenkend en zwaaiend naar nergens
De long klapt dicht
Wachtend op haar kronkeling
Onder neonlicht
Een sober, star gebaar…
van woorden en gebaren
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 793 soms bloeien
gebaren
in stilte open
soms slorpt
stilte
gebaren op
soms onderstrepen
gebaren
stilte
soms doet
stilte
woorden op slot…
Laatste gebaar
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.138 Zo in elkaar verstrengeld
Nemen wij afscheid
van elkaar
Jij gaat een leven verder
Dit zwijgende afscheid
voelt zo onwaar
Nog een laatste blik
Met vele gedachten
Mijn laatste gebaar
Ik laat jou los
Fluister bedankt
En zeg heel dankbaar
‘Het ga jou goed mijn vrind,
ik heb van je gehouden,
en met mijn hart en ziel bemind’…
Tussen de regels door....
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.383 verborgen verdriet
Als een zakelijk kort bericht
Zonder enig relaas
Zodat je maar niet hoeft te vertellen
Hoe het werkelijk met je gaat
Verstopt in de drukte van je baan
Verstilt het bestaan,
Laten wij onze emotie niet gaan
Wil de ander niet zeggen hoe het is
Maar weet als geen ander wat de werkelijkheid is
Zoals je ziet
Een gedicht, een klein gebaar…
Do for love (4)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 505 Doe voor de liefde
de grote en kleine
gebaren die haar
hand je laat doen
voor elkaar,
maak het waar.…
Esor Enna
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 248 Al vanaf het begin
de eerste glimp
Niet na het eerste contact
en ook zeker
Niet na de eerste kus
Echt mijn gevoel dat in de
meeste gevallen een loopje neemt
met de waarheid
Raar zijn de waarden, naar haar
normen gevormd
Onzinnig 't verdriet
Stompzinnig die liefde
Eigenlijk genegenheid
Verrassend aanwezig door
Aangedaan verdriet in…
Tedere gebaren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 238 slapen in de maannacht
als je bij me bent in dromen
met vioolspel en toverkracht
alsof het henzelf is overkomen
en je laat nachtvlinders los
uit het zolderraam
om heen te gaan
ze dwalen langs gevels
over de brug naar de overkant
waar geliefden wenen
geduldig om wat komen gaat
gelukkig om
wat er voorbij is gegaan
in tedere gebaren…
Selbst
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 49 in het lichaam,
buiten is ontkenning
overal tastzin,
nergens aanwezig
lichtvoetig,
ondanks volhardend bestaan
overal kalmte,
nergens perfectie
keerkringen,
steekhoudend glasloos venster
toekomend verleden, van
oever tot oerzee
aan tafel gezeten,
enige ogenblikken later
voortschrijdend en
alles in menselijke omhulling…
OBSCENE GEBAREN!
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 148 verzamelaar van
obscene gebaren krijgt
van zijn teamgenoot,
het ‘middelvinger-gebaar’
cadeau voor zijn verjaardag
teamgenoot re-mailt:
-‘op dit moment heb ik een
top-gebaar dubbel:
'het is het: duim tussen wijs-
en middelvinger-gebaar!’
Guido De Pelsmaeker - © (SABAM)…
voortschrijdend op onafgewerkte tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 112 alles voltrekt onaf onder onafgewerkte tijd
met zijn valse wimpers
immer voortschrijdend knipperend
en wij achterop hinkelend
door het leven zonder houvast
echter benevens de heipaal van de ambacht
die we in ons bestaan gedreven hebben
om wat tijd te ankeren
en voor een paar stonden lijkt het
alsof we weten waarmee we bezig zijn…
Geste
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.217 Een geste is een leuk gebaar
gewoon een aardigheidje zeg maar
en soms is juist die geste
zeg maar dat leuke gebaar
een beetje vergeten en dat is raar!…
Eigen Wijze
netgedicht
3.0 met 124 stemmen 24.435 Zoals bij 't veelbelovend ochtendlicht
de merel gestaag het leven kust
voel ik haar schoonheid ontwaken
en stijgt ze sprankelend op
Jij speelse overmoedige melodie
waarom niet blijven resoneren
als de dag zachtjes schreiend
haar voortschrijden verscheurt
Wat harmoniërend en zuiver klinkt
kan toch ook fier, edel en standvastig
getergde…
versterven
netgedicht
3.0 met 48 stemmen 1.492 wat is het toch
dat in mij zo
dreigt weg te vloeien
ligt er misschien
een voortschrijdende
onthechting te broeien
of verlies ik de wereld uit het oog
alwaar in de gejaagde mallemolen
het steigerend paard mij afwerpt
om mij, in wat nog rest aan adem,
even rond te laten dolen
schuurt de tijd soms aan het stof
dat over mijn beleving…
In krochten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 111 Tijd zegt mij in niet mis te
verstane woorden dat ik
terwijl de nacht mij aanmoedigt
mij zeer onverstoorbaar
Hoewel uren voortschrijden
niet echt zeker van de tijd
zeer gedachteloos.…
Verstilde wereld
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 387 Mijn lange stille laan,
een sneeuwverlichte weg
de bomen, de oud
geworden dromen, het
water, bevroren rimpels
verstillen tijd, ingeblazen
door de wind, nergens
enig geluid, het is een
wondere wereld die me
omsluit, het bonsent
bloed wat door het hart
van de aarde gonst, wat
mij uit de verdoving wekt,
zijn zintuigen gericht,
op een voortschrijdende…
Van den Hoofdakker
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 488 Laatst spraken wij van somberheid
hoe de tijd op een gegeven moment
met het voortschrijden van jaren
stroperig en krakkemikkig wordt.
De hersenen van jou en mij hebben
geregistreerd en stichten als vanouds
een nieuwe, herkenbare werkelijkheid
terwijl een vage onrust ontstaat.…
Een ongeziene werkelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 ik ervaar extreme krachten
beredeneer hogere machten
in een ongeziene werkelijkheid
ons tijdpad is
voortschrijdend leven
waarin begin en eind ontbreken
mythen sagen en legenden
tonen ons de wereld die wij
slechts uit overlevering kennen
in een existentieel verlangen
naar het levengevend licht
krijgt het spirituele zijn gezicht…
Leven
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 524 Ontsproten uit wellust
Organisch doch nog onbevangen
Een blik, onbewust veracht door hen
Zij, ooit bewust levenslustig
Nu verdwaald in alle lessen
Die tastbaar houvast boden
Patronen vormden het labyrint
Die velen cyclisch delen
Bedachtzaam streven zij
Ontwetend vergeten zijn
Het voortschrijdend natuurlijk gift
Dat nu zo onopvallend…
sluit de ogen na het lezen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 720 in dit moment
van eeuwige stilte
waar vogels zwijgen
en mijn hartslagen
zich rustig aan
elkander rijgen
vertoef ik in tederland
met zachte tonen
van een fluisterende wind
ervaar het warme zand
onder mijn blote voeten
en valt de rust mij toe
verdwijnt al het moeten
dit voortschrijdend genoegen
van geluk en zaligheid
doordrenkt…