Leven

Ontsproten uit wellust
Organisch doch nog onbevangen

Een blik, onbewust veracht door hen
Zij, ooit bewust levenslustig

Nu verdwaald in alle lessen
Die tastbaar houvast boden

Patronen vormden het labyrint
Die velen cyclisch delen

Bedachtzaam streven zij
Ontwetend vergeten zijn

Het voortschrijdend natuurlijk gift
Dat nu zo onopvallend in oneerbied lijdt

Geen woord, nog mens kan patroniseren
Wat ieder, aller tijden essentieert

Schrijver: Bart Redder, 9 augustus 2005

bartreddergmail.com

leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.9 met 8 stemmen 524