Alle inzendingen over Vrijwillig

Vrouwen en vleiers zat, vrouw noch vriend Die hem vrijwillig verkoor; Vrees maakt eenzaam: hij heeft enkle liedren gedicht Voor zichzelf, buiten elk gehoor. Waarvoor heeft dit woeste leven gediend? Rijk en roem gingen teloor. Voor de liedren? Ach neen, ook die zijn vergaan. Een woord blijft, een woord slechts: waarvoor?…

Verdampte hitte rammelt als verroeste uitlaatklep de bergen uit zwermt huilend uit over oases van verscholen inboorlingenbotten Die venijnige klaagzang toont de blanke het verwrongen lijden van roemloos verzande tropen en laat hem vrijwillig vluchten Eindelijk terug bij 't druilerige weer glibberen bevroren tegels zijn zolen onderdoor…

Het smartlappenkoor ‘De leedzangers’ dames heren en links een omarmde accordeon en daar staat hij kleurig tussen andere leden van het koor schuinzwarte pet draagt hem als toen zijn baret vrijwillig in dienst ik was nog jong drieëndertig jaar geleden maar wist dat hij anders was boeken las en onderzocht altijd stelde het waarom mij…

Je verminkt jezelf met dubbelzinnigheid vermengt betekenis met prooi omhelst je in de slachtofferrol het schip is al dertig jaar aan het zinken met medicijnen en alcohol aan boord de zee blijft vrijwillig in het verdrinken jouw wanhoopstem wordt niet gehoord jouw glimlach speelt de clown met zinloze ironie, onvermoeibaar sarcasme…

Natuurlijk zal ik niet vrijwillig staken want dood zijn lijkt me ook weer niet OK. Ach kwam er maar een lieve toverfee die mij wat levenslustiger zou maken. Maar al dat ach en wee, al dat geklaag, is niet veel meer dan ijdeltuiterij, zolang je nog, als ik, goed eet en drinkt. Vooral een biertje nuttig ik wel graag.…

Vrijwillig zingen zij. Muziek is hun hobby in een lied. Vogels van allerlei pluimage scholen zich in Bach of een populaire vergeet-me-niet. De bas trekt de bariton; de tenor soms de castraat. De klank kleurt bij Concordia een vereniging in zijn rijk gevarieerde staat.…

bank zit je dan gewoon in je home We zoomen in voor lezingen en musiceren Hoe dit bevalt en of we daar een halt in roepen..willen keren, Of laten we het zoomen ons beheren Het is wel lekker rustig, alles in je eigen tijd en wereldwijd Alleen, en toch in groepen Zover zijn wij van slag nu door 't hele internet Kunnen we terug nog, of anders, vrijwillig…

Eigenzinnige pottenkokers vaak beter betaald en gewaardeerd; hebben de vrouwen weer iets uit handen genomen waarvoor dezen slechts vrijwillig werden geaccepteerd.…

doen handeling schatplichtig stroomgebied van dromen rivieren ledematen bloeien kleuren boeiend naakt het praten niets in stilte alles bonzen van leven open de sluizen alle deuren open sloop de muren naamgenoot in liefde goud omrande schoonheid bloemetje voor de dorst behulpzaam neergeschreven wat er toe doet moet je doen vrijwillig…

mijn naam is angst genesteld in spleten van je rusteloze geest mijzelf voedend met alles wat je vreest je ruikt mij in je zweet mijn naam is angst stil wurgend en vretend aan je uitgeholde kracht inwendig woedend heb ik je in mijn macht gebruik ik wat ik weet mijn naam is angst vrijwillig geketend aan je sneller kloppend hart onzichtbaar…

Dan gaat voor mij dit tijdelijke Lijden op in het grote lijden Dan is mijn lijden slechts Een schriel aftreksel En heb ik het moeilijk Dan denk ik aan Anne Anne Frank en/in haar lockdown Achterhuis een paar straten verder dan die van mij 'Blijf thuis is de slogan' Ik blijf gehoorzaam vrijwillig thuis Anne moest wel thuis blijven…

daar, niet bang meer zijn Je helm weerkaatst de scherpe zonnestralen Als een heraut vertel je de verhalen Van heldendaden en familielijn Dit is niet het moment voor schone schijn Of om te vluchten in het theatrale Je maakt jezelf gereed voor de finale Want middenin de strijd voel je geen pijn Het slagveld is je werkelijk terrein Je dient vrijwillig…

Vrouwen en vleiers zat; vrouw noch vriend Die hem vrijwillig verkoor; Vrees maakt eenzaam: hij heeft enkle liedren gedicht Voor zichzelf, buiten elk gehoor. Waarvoor heeft dit woeste leven gediend? Rijk en roem gingen te loor. Voor die liedren? ach neen, ook die zijn vergaan. Een woord blijft, een woord slechts: Waarvoor?…

De wereld leert jou niet echt kennen maar andersom jij de wereld niet het is slechts de buitenkant die iedereen van elkaar ziet De eenzaamheid groeit en jij verschrompelt doordat jij je vrijwillig in je eigen ellende onderdompelt Dus: ontmoet elkaar laat zien wie je bent en je zult ervaren dat er altijd iemand is die zich in jou herkent…

De iPad en de iPhone zijn heel smart Dankzij die twee is Apple zeer liquide Zodat het aandeelhouders wat kan bieden Van de kwartaalwinst van ruim 11 miljard ‘Voor mij geen dividend’ luidt Tim Cooks wens Wat is hij toch een onbaatzuchtig mens!…

Is er niemand om je bij te staan, bied ik me weer vrijwillig aan. Da's logisch.... Ook al heb ik er geen zin in en barst ik van de hoofdpijn. Da's niet goed... Het vertroebelt de relatie, dat kun je aan alles merken. Da's logisch en niet goed.... En daarom, deze opsomming nagelezen te hebben, zeg ik, ik stop ermee, ik stap op!…

weinig gewicht toch ziet u, zelfs zonder top enige wildgroei van het licht dat, gedoodvierd en geverfd, mij ontslaat van enige plicht kom, feest mee en laat het vieren beginnen hang slingers op vol talent wanneer u mijn ijdelheid bejubelt nog voor ik mij bezin want op dit literair toneel spendeer zelfs ik een halve cent (vrijwillige…

lichaam, het zijn de onbekenden op mijn erf, of die kraai die vleugellam schipbreuk leed kleur of niet, verwondt door zijn diepste geloof of scherf, hield met beide vlerken beet, door eigen ziel zijn thuisland meed, toen ik de ijzeren kooi open deed, het is een spotvogel vrij van naam, ik duid dat ik z’n schaduw heb verstaan, om vrijwillig…

keuze bepalen kiezers worden gepusht en gekocht smerige feiten de krant niet halen elke zeggenschap en hoop ontnomen kan de weerloze kiezer zelfs niet dromen van een ommekeer ten goede droef te moede stemt hij weer zoals van hem verwacht hij steunt de dictatoriale macht opnieuw uit lijfsbehoud wie zich aan het corrupte regiem niet vrijwillig…

Zij zal altijd blijven als mijn eerste vrijwillige. Het geschreven medium beloont mij anonimiteit . Mijn naam zal verdwijnen maar toch kreeg ik nog faam, de voorpagina gehaald wat een prestatie op maat. Mijn wezen bezweek bijna onder zijn geilheid. Maar nooit en nimmer meer zal ik me zo voelen.…

De discotheken krijgen binnenkort een kluis Daar gaan ze drugs en wapens in bewaren Vrijwillig afgegeven door hun eigenaren Die storten zich dan vrolijk in het feestgedruis Dus zijn mijn bolletjes, terwijl ik me vermaak Gelukkig veilig, dá's pas service van de zaak!…

Twee ongelijke stenen in melkwegen vol vuur ontstaan in een tomeloze energie van warmte, de ijskristallen waarmee ik je huid bespeel, kippenvel ontdooit op den duur, verbrandt de littekens uit de as van het verleden, alleen de vonken houden stand, trekt de werelden strak, vrijwillig verlangen in onzichtbare tekens, van kwetsbaarheid…

Want zij die daar gaan door de schemernacht, vrijwillig, - naar geest, en hart en gemoed, vergeven het niet, dat u 't licht begroet; en wee! - het zijn er velen. Want zij, wie de kracht tot hoger ontbreekt, die baggren ontzenuwd in modder en slijk, vergeven ze u niet, de verhevene wijk: en wee! - het zijn er velen.…

Of wellicht een meer vrijwillige assimilatie; Vereniging van de gebaande paden en weer terug... Want zó verlies ik mij in vliegende dagen, dag na dag, week na week dat zelfs de klok eraan bezweek en ik: welke dag de dag? mijzelf moet vragen. O de tijd vliegt door mijn hoofd.…

De kalende loebas die leegte bezong is gister pardoes in een put gevallen je weet wel, die manker met rijzige wallen, omdat hij wand’len noch slapen kon zoals zo vaak als't lot overwon hoort men kwatongen soms achterklappen neem lamme Juul nu (vergeef me mijn grappen) sprak boud dat hij er vrijwillig in sprong Ik zat in mijn zetel, lekker…

.' De vrijwillige molenaar, scharrelvleesafvalsnor, te oud om nog auto te rijden. Te oud en trouwens zo vroeg in de lente is het te glad en te koud. Brom, een klomp portret; een beeld merk. ----------------------------- uit: 'Ware grootte', 2008.…

Vacuüm waarin ik moet berusten ik vaar in de schaduw van je licht waarin je de werkelijkheid bewaart, geluidloos in het oog van de orkaan, ik kan er moeilijk tegen dat je van gedaante wisselt, daarin ik vrijwillig moest vervreemden, een windstilte waaruit ik de kracht ontlenen moest om schaduwen te binden, niet uitlegbaar dat alles…

Want dat wordt een dag van vrijwillig werk, een dag dat ik je gemis hopelijk niet zo merk. En een ding is zeker: dan zijn het nog 4 dagen, vier dagen dat dat vervelende gevoel mij nog kan plagen.…

eindelijk geen eigendom meer ze wisten niet wat te doen met deze nieuwe situatie er waren slaven die gewoonweg bleven ze hadden het goed gehad en nu hadden ze het zwart op wit ze waren hier op vrijwillige basis.…

herboren met stilste dood aan ons zij die wordt opgeschort, laat me spelevaren in de duistere uren als motten van de nacht de vlam van tijd weten te ontwijken een dag weer breekt, om naar gelijkheid smeekt de geur van droesem wat alles in zich heeft wat het leven geeft en nu nog neemt moet het beste vaak nog komen, convenant van vrijwilligheid…