354 resultaten.
zon
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.087 De zon
bron van alle licht en warmte
verbrandde de tranen
in mijn ogen
Ze verschroeide
de magische glans
die jij er zo zorgvuldig
in getoverd had
Er rest enkel
het wazige zicht
van vergane schimmen
De zon is de oorzaak
van schaduw en kilte…
Ik zie zo graag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 81 Ik zie zo graag
zo’n nevelige lucht
die alles wazig maakt,
wanneer het heiig is
en naadloos berg in wolken overgaat,
niet scherp omlijnd
maar open, vaag
wanneer je enkel duiden kunt
en niet in woorden vangen
dat, wat je ervaart.…
op reis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 in het tonen veranker
ik mijn ziel met beelden
die wazig hangen
te dromen aan de
baleinen van mijn
doorwaadbare ogen
morgen zijn ze gedroogd
en staat het spel strategisch
opgesteld voor het doel
dat geen onderweg kent
maar slechts een obstakel
voor de geur van
bloemen onderweg…
opgeslokt in een wazige symphonie
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 749 met inkt worden woorden geschreven
uit liefde voor jouw zwaarbegeerde hart
strelingen die passievol geschreven zijn
opgeslokt in een wazige symphonie
wetende dat alles verloren zal gaan
en het ogenblik snel voorbij vliegt
woorden zijn vereeuwigd in oprecht
"ik hou van jou" verschijnt gedachteloos…
Meridiaan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 470 zover ik kijk
alleen glanzende velden
waar paden kronkelen
bedauwd met rijp
wazig in sluiers geweven
kruipt duisternis langzaam op
de wijde hemel omgeven
door starende blikken
een dansende nachtvlinder
verdwijnt stil…
Hollandse winter...
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 853 Schrale winden, snerpende kou,
oostenwind schuurt het vlakke land,
rijping op koestige wilgen,
glazige lagen op waterschap,
landschap in sneeuwjacht,
wazige contouren van huizen en kerken,
in het vierde jaargetijde,
van een echte winter in holland...…
septemberdagen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 246 ganzen klonteren weer samen
bomen raken stilaan in de rui
spinnen weven glinsterende
parels tussen kleurend lover
een vlinder dwarrelt nog laat
de zomer uit
net als ik weer gedompeld in
wazig geslonken najaarslicht…
dauwdruppel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Zachtjes glijdt hij van zijn blad
als hij op de grond uiteenspat
en samensmelt met de natuur
is het gedaan met zijn levensduur
bevochtigend het jonge groen
dat begint aan een nieuw seizoen
suéde zachte bladeren
nerven zijn hun aderen
alles is wazig door nevel en mist
dauwdruppel die alles verfrist.…
ik mis je nu al ...
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 2.495 ik wil nog zoveel zeggen
het wordt wazig
huilen
tranen met tuiten
ik mis je nu al ...
en dan is het echt tijd
ik zoek overal steun
ik ga en
sluit de deur
ik mis je zo ...…
Twee in het gras
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 941 Haar naam verhaalt van Spaanse melodiën
Van witte huizen rond een stoffig plein
Van koele schaduw in verlaten kathedralen
Van een verliefde muzikant
's Nachts bij een droogstaande fontein
Van zonlicht ongenadigd op je lichaam
Van kruiken vol met zoete rode wijn
Die droogstaande fontein, dat is de liefde
En die verliefde muzikant
Dat zal…
Zwart blinde traan
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 888 Zo wazig een oog kan zijn
Één blik traant zorgeloos onafgebroken
Zo zwart de wereld in mijn ogen
Dat ik steeds verder in het donker kwijn
Zo helder blijkt het 'niets' op te staan
Verder en verder zweef ik door een leegte
Zo blind deze passieve engte
Zo zorgeloos die traan…
Vroege Herfstochtend
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 492 De wazige zon scheen door de bomen.
De herfst is weer gekomen.....
Wat zou deze dag me brengen gaan?
Het waas zal langzaam gaan verdwijnen.
En dan!....Gaat de zon
weer helder schijnen!…
BLOEM DER SPROOKJES
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 22 Bleek roze en wazig wit
gaan vloeiend in elkaar over
knipogen tegen zonlicht
walsen losjes wiegend
in het zoele zuchtje
spreken tot mensen
in welke stemming ook
in alle bescheidenheid
ruist oude en nieuwe taal
van Eftelingtulpen voort.…
Even niet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 wazig staart leegte mij aan
woorden die er eerder uitrolden
vanzelfsprekend haast blijven nu uit
als in sluier gehuld dwaal ik
in een voor mij maar al te bekende
wereld waar ik al eerder huisde
ook al reikt het zicht niet ver
voelt het herkenbaar en vertrouwd
alleen woorden ontbreken nog…
Sluiers
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 68 Dag van treurige sluiers
toen de ochtend verontrustend
opstartte
je aanstaarde met wazig
betraande netvliezen
vasthoudend aan een beeld
dat droomwanen deed verlammen
alsof het donker
niet meer op kon houden
en alles in de diepte
liet verdwijnen
terwijl je in jouw bed
lag te woelen…
op ooghoogte
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 51 een ogenblik,
te kort voor de verte
te wazig voor diepte
te weinig om de maag te vullen
helder genoeg om te
verhullen wat zichtbaar is
snel genoeg voor woorden
met in beton gegoten uitspraak
er brandt een onbekend licht
met kleur en stem
te ver voor weerklank
ogenschijnlijk…
Opluchting
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 666 Zwart in een kleine ruimte
Wazige vlakken door het raam
Druppels rollen langs mijn wangen
Het wordt te warm
Mijn ogen sluiten en openen
Adem in mij nek
Weg uit deze beklemming
Wapperende haren
Tranen rollen over mijn wangen
Van de harde wind
Uit het geopende raam…
vervlogen weekend
gedicht
2.0 met 94 stemmen 30.598 Begeerte kleurde haar lichaamslandschap
wazig; troebel trokken open ogen
penseeltrekken op een doek van dromen.
gevangen in zalige zielsverwantschap
hield zij mij dat hele weekend gezelschap;
ik en haar op weg naar Ons, geen ontkomen
aan gehaaste harten die overstromen.
een Leven vol liefde als nalatenschap.…
vertrekhal
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.706 met mijn neus tegen het glas
maakt mijn adem doffe plekken
zien mijn ogen grijze vlekken
en slechts nog wazig waar jij was
met mijn lippen op het raam
kus ik naar de blauwe luchten
waar ik jou net in zag vluchten
en fluister zachtjes nog je naam…
Harde landing
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.666 Wazig en verdoofd
lees ik de woorden
die als geregen koorden
zwiepen in mijn hoofd.
De letters zijn als druppels
die één voor één doordringen
tot mijn werkelijkheid.
Ze schudden me door elkaar
met een wild gebaar
van frustratie.
Emotie
zonder tolerantie
voor mijn fragiele ziel.
Ik weet opeens niet meer waarom ik voor je viel……
dan
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 595 is er geen eind
als het denken verdwijnt
als geen beeld verschijnt
als niets is wat het leek
er is geen eind
als mijn licht niet meer schijnt
boven de oever van de beek
waarin ik werkelijk keek
en mezelf zag
hoe ik daar lag
wazig en vertekend
duizelig en onwetend
nee, niet dan
er is pas een eind
als het dromen verdwijnt
als ik dat niet…
schemergedicht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 278 nog in het vroege langzaam
kleurend uur gedompeld
wacht ik geduldig op wind en
vuur bij wat onzegbaar blijft
haast tastbaar in mijn schoot
geworpen
wat zich schoorvoetend baren
laat
louter in schemerige woorden
schuilen wil
in zachte geluiden nog wazige
beelden geborgen…
Glaucoom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 128 Licht
dat uit je ogen
vervaagt
tot wazig beeld
het veld van zien
wordt kleiner
versmalt tot
een kokertje
klein als een speldenknop
het grijs
dat wint terrein
verduistert
zwart
de wereld om je heen
je richt je op gevoelen
horen
ruiken
proeven
misschien
een anders zien…
Het laatste
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 111 Wazig zijn mijn ogen.
Beangstigend zijn mijn dromen.
Verwarrend zijn mijn woorden.
Mijn geduld is op en ik kan niet meer
vechten tegen het onweerlegbare
Het rechte pad vinden in de wirwar
van mijn denken.
Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden.
Hete tranen uit blinde ogen.
Gekromde rug door pijn, het prikt tot in
mijn hart.…
De top
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 172 Op de top
Er toch vanaf gevallen
De top
Had geen uitzicht
Was wazig en guur
De wind was stil
Er waren bedelaars
Waarom waren er altijd bedelaars
Zelfs op de berg
Waren er vragen
Veelomvattend
Ondanks de gloriedagen
Was het veelomvattende
Het universum
Een donkere zon
Er was een uitgeputte bron
Waarin geen heiligheid
Overleven kon…
herfst-fee
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 402 Welkom herfst-fee
Je zet me in vuur en vlam
met je mooie kleurentooi
het late zingen van de vogels
nog zo mooi
Het ruisen van de wind
door je bijna naakte takken
De wazige zon die mij
's morgens wakker kust
liefdevol
als een minnaar vervuld
van verzengende lust…
foto als gedicht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 397 zoals de dochter
van de dichter
haar vaders kijken
heeft georven
maakt ze een foto
'het vergezicht
van de rivier'
in wazig tegenlicht
over 't water en noemt
het haar gedicht
zó eenvoudig soms
kunnen dingen gaan
door tederweg te zien
en te beschrijven
als een fraaie vorm
van het vastleggen
van iets voor later…
Allah is groot
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 350 hij is zijn broeders hoeder
beiden hebben dezelfde moeder,
weggemoffeld in wazig kleed
door de vensters van haar ogen
beziet ze waanzin vanuit haar raam
haar ene zoon roept Allah is groot
en uit dezelfde naam
schiet haar andere zoon hem dood
en dat allemaal voor de profeet
die alles uit zijn duim heeft gezogen…
na morgen is vandaag
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 930 wazig mijn verlangen
met oeverloze spijt
als parelende tranen
die jij voor mij ooit liet
aanvaard mijn broze handen
zacht troostend gestreel
jou rakend als een veder
teder als een lied
in gefluister van woorden
een kus naar jou toe
na morgen is vandaag
een dag zonder verdriet…
Stemmen in de mist
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.488 handen tasten rond in
slierten nevels
zoekend,
vochtige ogen blikken
langs muren
turend,
wazig hoofd schudt zich
in spattend water
druipend,
stemmen in de mist
hardop denkend
waar,
hoopvolle vingers beroeren
eindelijk … de zeep
gevonden.…