149 resultaten.
Textiel van de dood
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 181 De dood
van jouw stilte is lawaaiig
achter de horizon
trompettert het orkest
in nieuw leven
ik draag jouw broeken
in mijn geest
het textiel van de dood
in gevoelig bewegen
linnen tegen huid
weg naar andere wegen
wollig in mijn hoofd
oneindig langdradig
toekomst die ooit is beloofd
door het verleden genadig
textiel van…
Als druppels drogen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 193 langzaam droogt de wind
de druppels van mijn wangen
sterft
de tegenslag in de herfst
uit het grauwe gisteren
ontstaat weer een verlangen
ik vlij een bonte bloei
over mijn onbehagen
in een vergeten hoekje
zie ik mijn zomerjurk hangen
ik weet dat ze nog past
vandaag zal ik haar dragen
de zon is als een wollig vest
ik draai me warm en…
Een alles verterend vuur
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 92 is de kudde niet
het ultieme feest
voor de simpele van geest
of is de stal
de schuilkerk van het heden
waar opstand wordt beleden
acties worden voorbereid
in het wollig niemandsland zonder
enige morele verantwoordelijkheid
bij zwarte schapen lichten ogen op
door een alles verterend vuur
zij kennen plaats en wachten op het uur
de…
een glimlach om mijn mond
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 4.133 wollig pakt de mist in
flarden mijn gedachten
ik laat ze drijven
zomaar zonder zicht
totdat ze bomen raken
condenserend aan
elkaar gaan haken
glanzend in het licht
mijn dromen hangen
druppels aan de bomen
in een zacht ontmoeten
met geluk op kousenvoeten
ik weet dat ze gaan vallen
ze spetteren dan stuk
maar het water op de grond…
zinderende dromen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 667 zinderend, zwoel zwevend
over lichte luchten van liefde
aaiend, omarmend, vragend
een koninklijke kus, keizerskroon
zalig zoekend, zacht
over armen, ruggen, bast
teder tekenend toekomstmuziek
strelende handen hoog
waaiende, wollige woorden
fluisterende, wuivende zuidenwind
groene, geurige, nieuwgeboren giften
ritme, rite, ringenkind…
mijn ogen dromen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 60 Ik zit onder wolken van een linde,
De lucht is blauw, geen wolk te vinden,
De koe uit mijn jeugd ben ik verloren,
Alleen een weerzien zou mij bekoren,
Ik ben nu oud met dezelfde ogen,
Zelfs een kalfje maakt mij opgetogen,
Maar niets voor zover mijn ogen reiken,
Niets doet op een wollig kalfje lijken,
Mijn benen kunnen niet op de knieën,…
Luizenmantels & wollig bier
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 176 Lettersletten kuizen voorhoofden,
verkwanselen op het laatst luizenmantels
aan baardmannen met wollig bier,
lichten witte hoeden bij wijze van.
Ruime Geest weet van verlichte zinnen,
schept lokken in bruine borden,
neigt hoofden diep over balkenbrij.
Herbergt per slot van rekening voor één nacht
knipmessen in geteerd wapentuig.…
Een stroom haiku's
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 634 Onstuimige zee
wast in wollige golven
uit de gouden bron
~
Boven drijven langs
gouden bijen wolkjes blauw
mondjes blazen dauw
~
In rust op gonzen
van de golven drijvend mee
schelpen rinkelen
~
Glinsterend water
waterbellen vol muziek
spiegelt zeeklanken
~
Lichte bries vervoert
avondlucht bij windgetij…
Lente
netgedicht
4.0 met 112 stemmen 8.627 Stilzwijgend tikken de kiemen
als eitandjes tegen de aardschaal
Verblindend is het licht
als het donker eindelijk wijkt
Dagen worden aaneengeregen
met dons en mos en twijgen
Bevend zweeft de nevel
over heide, weide, wouden
Blatend, kakelend, kwetterend
wollig, mollig, melkgelik
Bruisend breekt het beekje
De elver schiet schichtig…
Werkweekrest
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.157 een gele denkhoed, emmers
vol liefde, handen en armen - meer
heb ik niet te bieden, plus
ongenoemde eigen ervaring
ik ben er, als ze gaat
maakt ze rechtsomkeert
dan keer ik mee
het is gebeurd en dat is dat
alles wordt meegeweven in de lange
wollige sjaal van mijn leven…
Ontgroend...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 Ooit raakten groenen
het blauw van de einder
stonden bonte koeien en
wollige schapen als
gepoot in de grond
omgeven door
kwakende sloten waarin
plomp en zwanenkruid
welig tierden
het mooiste onkruid
de bermen sierde
daar is natuur verstomd
het uitzicht is versteend
door huizenblokken
stoepen en straten
door horizonnen
verlaten en mijn…
Holland, ik heb je lief ...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.306 Roodbonte koeien
in 'n groene wei
gele boterbloemen
natuur maakt blij
Dieprode klaprozen
'n blauwe lucht
soms 'n witte wolk
ik slaak 'n zucht
Bruine wollige schapen
paardebloemen heldergeel
donzige eendjes
'n kleurrijk geheel
Donkerpaarse distels
verdwaalde madelief
'n kleurenpallet
Holland ik heb je lief !…
Abstract
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 767 Abstrakt, wat bedoel je daarmee
Tevreden plukt het wollige schaap een blad.
De waterval klettert naar beneden.…
Het kan alleen nog vriezen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 423 Hij is het water dat me dorstig maakt
een verrassende golf waarin ik onder ga
de fluistertoon die mijn mond
laat spreken waar ik nooit aan dacht
Hij is het brood waarin ik honger
een rode wind die mij zacht streelt
de slaap die me wakend maakt
het wollige ‘s nachts dat met me speelt
Hij is het lief dat mijn bloedt bekruipt
de kus in mijn…
Muze van het heimweelied
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 278 De deurbel klinkt indigo
zonder echo, of een verlangen
in het licht van gevoelens
drijven wolken wollig
op klanken van
melodieuze heimwee
kitsch verstaat de schoonheid
van twijfel
die jou is toevertrouwd
en naast elkaar verzameld
in ivoor en porselein
geldt de wet van herhalen
tijdens zielszware voetstappen
op een in inkt verlaten…
huiverlangen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 346 een heimweeblauwe hemel en
straten die adembenemende kou
in zilveren glitters verglanzen
de wolkjes aan de lucht zijn niet
voor de zon doch zinnen die lachen,
wollige wasems van winters plezier
schouw schittersneeuw en witte waters
waarop geliefden vol vertrouwen in
geluk zich wagen op het gladde ijs
maar het venster lijst 't plaatje…
Een nieuwe kalender
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 160 Bleek kantelde maandag tot ontheemde dinsdag halfweg leidt wollige woensdag
vage donderdag in een zucht naar vrijdag is nooit veraf zaterdagplannen verstrooien ons
weifelend zoekt zondag
Rust
Wandelend in eigen land
komen we weer vreemde ikken tegen
Deinende dagendril ijlende etmalen
Weken weken tot maandenbrij
Oude cijfers vormen nieuwe…
Wolkendek
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 101 als ieder wolkje
maakt niet uit hoe klein
zo kortzichtig zou zijn
en denken o wat ben ik toch alleen
dan zou er nooit geen
wollig wolkendek meer zijn
als ieder mens denkt ik ben alleen
ga naar buiten kijk om je heen
heb een warm woordje
over voor iedereen
en vervult dat niet je wens
ervaar dan als je kunt de natuur
en voel hoe troostend…
zachtjes zwevend
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 2.508 zachtjes zwevend
geeuwtjes gevend
laat poes zich even strelen
soepel spinnend
muizen minnend
mag ik haar ruimte delen
kattig kroelend
wollig woelend
geeft zij kopjes langs mijn been
bazig blazend
ruziënd razend
stoeit zij met mijn grote teen
verdraaid veerkrachtig
parmantig prachtig
loopt zij dan weer weg
zachtjes zwevend
geeuwtjes…
sprokkeltijd
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 536 als februari kijkt naar wollige wintervelden
met sneeuwschapen bezaaid
en krimpt in kille dagen
die voor de helft in donkerte verzinken
als aan de kim opnieuw
een witte zon gaat glimmen
en 't eerste licht wellicht
de eerste krokus laat ontspringen
smelt binnenin het winterschild
kiemt weer 't kinderlijk verlangen
buiten kleedt zich in…
Remmende voorsprong
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 149 ik heb klanken
geschreven
stukjes textiel
ermee in gewreven
het laten drogen
aan de lucht
die in kleur haar
dankbaarheid drukt
in de wollige
melodie van de
windregenbogen
kleurt het mystieke
spel van lichte tonen
waarbij het totaal
aan frequentie wit is en
decibellen stilte benaderen
waar in het aardse
extremen elkaar
naderen…
Zijn mooiste rafels
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 79 ik heb garen
gesponnen uit
de tijd dat onze
geschiedenis is begonnen
nog niet van
de wollige periode maar
te midden van rots en zand
beelden gemaakt met de hand
in de geel bruine
kleur van hitte en woestijn
met duizenden slaven die
stierven door ontbering en pijn
het markante gebeuren
in patroon en structuur
kon ik later pas weven…
de verte
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 294 Dichte mist als een wollige deken,
beschermende bedekking,
maar de onbekende verte verschuilt zich,
laat zich niet kennen,
verborgen, maar toch aanwezig.
Als een dreiging, onbestemd,
of een onvervulde belofte...…
Winter wortelt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 184 Vertraagde ijskristallen
wervelen wollig en woelig langs mijn raam,
Ik gaap, in winterslaap.
Koning winter geeuwt,
totdat het overtollig uit haar keelgat sneeuwt
en alle kids vinden dit wits ontzettend lollig.…
punt zijn staf met steen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 283 groen staat verderop
te wachten en de herder
punt zijn staf met steen
totdat het dwars geluid
zich weer laat horen
de kudde wordt dan één
de geest gaat jagen
op de prooi het anderszijn
wordt in het nauw gedreven
honden leiden het venijn
hoeven trappen alles fijn
er is geen ander leven
kaalgeschoren lijven
mekkeren de wereld vol
wollig…
bleke bekken galmen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.520 staat verderop
te wachten en de herder
punt zijn staf met steen
totdat het dwars geluid
zich weer laat horen
de kudde wordt dan een
de geest gaat jagen
op de prooi, het anderszijn
wordt in het nauw gedreven
honden leiden het venijn
hoeven trappen alles fijn
er is geen ander leven
kaalgeschoren lijven
mekkeren de wereld vol
wollig…
Herfstkoe
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 805 Ik zie de wollige gerafelde oren
en de nat glanzende zwarte neus
ik zie de flauwe bolling van haar rug
als een donker eiland boven de lage mist.
Ik zie hoe kop en eiland
als door een trage hand bewogen
langzaam van mij wegdraaien
en heenglijden over de donzige wolk.
Ik hoor de misthoorn in haar stem -…
(T)huis
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 854 In het huis
Was de kamer
Waar het wollige tapijt stemmen absorbeerde
Het prikte aan mijn voeten
Ik moest op blote voeten
Zo voelde ik dat ik leefde
In het huis
Was de kamer
Waar het bed kraakte als je ernaar keek
De dekens een huis
Een huis in een huis
Mijn geheime hutje
Buiten het huis
Was de straat
Waar stenen mij in verzoeking…
interim
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 973 niet meer aan
er wordt teveel geschreven
daarom zet ik het mes in u
hartenkreten en netgedichten
zullen moeten inleveren
elk zo'n twintigduizend
al dan niet via natuurlijk verloop
dat betekent dus dat u
dood mag vallen, komt ons goed uit
het snelsonnet,
de Big Mac van de vlotte schrijver,
verdwijnt van het toneel
net zoals poëzie,
wollig…
Korzelig ?
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 147 Ze gloeien en worden rossig wollig
vanuit het oosten, een brutale
meeuw die mijn teksten overstijgt,
roept mij na wat ik heb verzwegen,
de morgen zwijgt, in alles wat ik heb
geschreven, haalt z’n lege netten
op waarvan de mazen zijn verstopt.…