inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.413):

een glimlach om mijn mond

wollig pakt de mist in
flarden mijn gedachten
ik laat ze drijven
zomaar zonder zicht

totdat ze bomen raken
condenserend aan
elkaar gaan haken
glanzend in het licht

mijn dromen hangen
druppels aan de bomen
in een zacht ontmoeten
met geluk op kousenvoeten

ik weet dat ze gaan vallen
ze spetteren dan stuk
maar het water op de grond
brengt een glimlach op mijn mond

Schrijver: wil melker, 5 februari 2005


Geplaatst in de categorie: feest

3.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 4.132

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marjo Thijssen
Datum:
16 december 2005
Als je dit leest moet je eerst goed nadenken maar dan pakt het je op een vreemde manier.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)