Alle inzendingen over Wolven

Koffer in de hand Met daarin alles Wat hij nog bezat, Druilerige dinsdag in November, het regent Eenzaamheid en verdriet, Kale bomen langs de gracht Steken als magere antennes Omhoog zonder ooit met welk leven Dan ook contact te maken, Al helemaal niet Met die man hieronder Die zich de laatste mens Op de wereld waant -…

haar huid voelen doet zij niet meer woorden zo bast het doet haar geen zeer terug is de façade het masker van alsof haar metgezel van jaren weer vanonder het stof één schil was gepeld een glimp van haar hart was getoond voor even nu rest nog smart liefde overspoelde met torenhoge golven nu zal zij weer eenzaam huilen als de wolven…

Een witte wolf huilt in de besneeuwde nacht daar staat hij volle glorie grote kracht Het mysterie gelokt door zijn roep niet langer alleen maar deel van de groep Kerstfeest op de toendra zuiver als kristal ver van de commercie dicht bij het heelal Onder de sterren samen soezen en jagen kerst met de wolven geeft antwoord…

het hart smeekt tranen paarlen wolven huilen naar de maan de vrouw buigt haar moede armen hangen neer haar ogen droef maar droog haar voeten blaren bloed doorweekt de raaf strijkt neer plukt aan zijn zwarte veren wijl haar ogen zoeken glinsteren de zijne met een geheimzinnige mysterieuze glimlach in een vleugje van de wind dan…

nog even droevig na te staren gaat dan zijn slaapplaats in op mijn gebaren en de hele nacht is hij geluidsvrij ‘s morgens wacht hij in zijn ren op de baas zit als zielig hoopje in een hoekje springt van dolle vreugd hoogop tegen ‘t gaas als beloning krijgt hij dan een koekje maar bij volle maan breken de remmen los dan huilt hij met de wolven…

Waar eerst de held werd Uitgehangen en in vereniging, Zoals dat heet in wettelijke Termen, onschuldig leven Doelbewust werd afgebroken, Is nu gekozen voor anonieme Onschuld, wolven huilend in het Bos vermomd in schaapskleren Van oranje, blauw en rood, De kleuren waarom je juist je doelwit Dagelijks met je gif bespoot Zit je nu miezerig…

Wij liggen in het gras Op het Wolvenveld boven Vršac Men zegt Dat hier alle wolven Zijn doodgeslagen Tot op de laatste Levend bleef Alleen hun naam Een soort dierlijke tederheid dringt Vanonder opgeschrikt gras En beroert onze ledematen Lippen en bloed Wij beminnen elkaar zonder woorden Mijn jonge wolvin en ik Naar Vasko Popa…

hij heeft een zeer bedenkelijk verleden verkrachten … plunderen, was geen bezwaar de Viking was een wrede moordenaar zijn zonen wonen in het koude Zweden fatsoen heeft daar het onderspit gedolven dus laat ons huilen … huilen met de wolven…

Dan mogen wij ons toch gelukkig prijzen: In ons land zijn geen wolven – hoogstens Grijze.…

Vanaf mijn balkon smolt ik in de morgengroet van de zon die als een bruidegom is gerezen God neemt het duister dreigen van de wolven weg, denk ik getroost en blij zoeven ontwaakt uit mijn slaap als een weerloos schaap…

De wolven gaan ons landje binnenstromen Gelukkig krijgen we een Wolvenplan Daar staat wat u als burger mag en kan Als u ze onverhoeds zou tegenkomen Mag ik u vast een eerste richtlijn geven; Draai om en ren vervolgens voor uw leven!…

Daar waar wolven weer gaan huilen over het nachtelijke veld van drie verloren zuchten en een hand vol wisselgeld smeekt een priester in het maanlicht als zijn knopen zijn geteld de volle maan genade voor wat nooit werd doorverteld Achter nachtelijke zuilen wordt er aarde afgepeld voor een dodelijke zonde en een doodgezwegen held door een…

Ik hoor de wolven zingen, zonder passie of soul. Ze achtervolgen mij als een prooidier over een grote afstand. Leren mij weten...wat ware stilte is. Horen mijn hart kloppen en zingen vederlicht hun lied, een halleluja draagt bedachtzaam hun song, huilende wolven rennen, maar ze vergeten niet.…

Waar namen er niet meer toe doen De Merwede stroomopwaarts wegvloeit in de Waal Gras uit stenen groeit Daar ontstaat Vreemd genoeg Alsof mensen wolven worden Vrede in de waterlinie Een fort dat nooit meer onder vuur ligt Organisch Zonder er iets tegen te doen…

Je wordt bedreigd: de waarheid wordt verteld Je neven zitten fout: ’t zijn alevieten, niet populair bij Erdogans soennieten: De ‘scheiding kerk en staat’ is bijgesteld Het is hier linke soep voor alle ‘Euzen’ De Grijze Wolven hebben scherpe neuzen!…

Ze hebben je weer op de korrel man De Kamer zit vol hongerige wolven Die Sywert heeft bijkans je graf gedolven Doe al je media toch in de ban. Al was je door de Wob eruit gegooid Zo "slim" als Attje Kuiken word je nooit…

Van privacy komt weinig meer terecht Je nummerplaat wordt duizendmaal gescand Je gsm verraadt steeds waar je bent Je surfgedrag wordt grondig vastgelegd We worden onder camera's bedolven Maar dàt lot wacht - zo lees ik - zelfs de wolven…

--------------------------- Uit: 'Boze Wolven', 2002.…

Bij het besef dat deze kracht mijn wezen voedt en alle angsten zal verdringen, weet ik dat dit de reden is waarom de wolven voor je zingen.…

Toon mij ongerepte steppen waar wilde wolven huilen laat ons daar de wonden deppen die onze ziel bevuilen vergrendel gordels van smaragd om onze kwetsbaarheden stuw de zee die pijn verzacht door ons verscheurd verleden.…

Een wolf is door een smalle pijp gekropen Die eigenlijk als tunnel dient voor dassen Dat blijkbaar door die pijp ook wolven passen Is niet iets wat een das (of schaap) zal hopen Straks zie je dat een wolf die onvermoed De pijp uitgaat een das de das om doet…

huilen naar de volle maan als wolven in het bos het gemoed raakt in de war door haar zachte glans tel tot tien als je wat zegt maan maakt vreemd loslippig stap niet in een heksenkring zij zal je ontvoeren sprookjes worden waar in een volle maannacht .…

We leven volgens wetten der natuur, En komen op voor dieren en gewassen, De rugstreeppad, de wolven en de dassen, Zo maken wij onszelf het leven zuur. Maar gaan we lang op deze route voort, Dan worden wíj ‘bedreigde mensensoort’.…

. ---------------------------------------------- Uit: 'Boze Wolven', 2002.…

Een leven als een woeste zee met torenhoge golven of als een donker woud vol hongerige wolven. Geen veilige plaats, geen geborgenheid, nog steeds geen pad dat naar een zorgeloos leven leidt.…

Wij waren ridders, wij waren wolven. Waar alles mogelijk was, maar het vaak niet mocht, Over daken en onder auto's, dat was onze wereld. Wij waren ridders, wolven, krijgers, en broeders, wij waren kinderen.…

hij is een beterweter, een menseneter een loerend monster dat schuilt achter elke boom, kuilen graaft voor naïefjes liefjes vraagt waarheen ze gaan met haar rode cape huppelt ze in het bos over het sterrenmos, plukt madeliefjes maar oh de grote grijze doerak lonkt en lispelt met verdraaide stem dag kind met je oogjes vol pret, voor wie…

Duisternis brak open kwamen nimfen aangeslopen getekend in de volle maan achter hun schaduwen vandaan, maakten de gewelfde dijen lichter in de koele nacht stijf bijeen liepen daardoor wat dichter langs schaamteloze blikken heen nagestaard door oude wolven, met bloed doorlopen ogen, in de ruige pelsen van hun aard, in korstig kleed gedolven…

-I- Het woud sluimert nog in sneeuw en mist wanneer het lofgezang der wolven staakt als hun geliefde -in haar peignoir volmaakt- door dagen van de hemel wordt gewist een wijfje jankt zacht na bij het vervagen voor ze zwicht voor het eisende secreet dat hongerig aan haar maagwand vreet en aandringt om het stillen na te jagen de jongen…

Wie hier alleen staat, komt niet meer vooruit, zal moeten wachten, waken, deemoed tonen en op de hoge muur waarop hij stuit zijn naam uitwissen als de wolven komen. ----------------------- uit: Waterpas (2010)…