Netgedichten

netgedicht (nr. 22.974):

Duisternis brak open

Duisternis brak open
kwamen nimfen aangeslopen
getekend in de volle maan
achter hun schaduwen vandaan,
maakten de gewelfde dijen lichter
in de koele nacht stijf bijeen
liepen daardoor wat dichter
langs schaamteloze blikken heen
nagestaard door oude wolven,
met bloed doorlopen ogen,
in de ruige pelsen van hun aard,
in korstig kleed gedolven,het
hart tussen beide borsten
voltrok zich in het struikgewas,
werd hun oordeel onvertogen.
aangelijnd wat de wonde genas,
gewaar in een korte stonde
en van keurend blik,
bleven daden afgewogen.