Alle inzendingen over ZWOEGEN OR THUISKOMST OR SPELEN

Uit een peilloze schacht van duisternis, een stilte als de wereld zo diep, golfden de eerste lichtstralen af en aan. Puls na puls stuwde U Uw geest de wereld in totdat de verten flonkerden van Uw bestaan. Zo schiep U ook ons als vrije geesten, als Uw kinderen, spelend en wandelend in Uw licht. Maar in het spoor van de Lichtdrager, voor zijn…

Is er een eindige wandeling waar ik thuis zal komen over heuvels, gras tuin perken langs het geslepen spoor van sterrengruis. Voetstappen liegen niet net als de wortels diep het vasthouden niet vergeten. Het landschap dat ik negeerde maakte slagzij maar de vleugels in de lucht waren sterk en vastberaden als de duif haar vlucht weet…

kortstondig vervuld verlangen ademloos op elkaar geworpen na de verhalen in elkanders armen liggend, stilgevallen…

Ik droomde dat ik van je droomde: we zaten op de bank en praatten wat, je droeg de trui die ik die dag gedragen had, je haar was nat van alle regen. Je lijf solide warm had weer de frisheid van wanneer je in de grienden was geweest en je vertelde feestelijk gewoon dat het daarginds toch anders bleek, hoe diep de wortels reiken van de eik…

Ik kwam terug thuis. Alles was nog zoals ik het wist. De stoelen op hun plaats, de boeken met hun lieflijk laagje stof. Ze gaan niet weg. Herinneringen blijven steeds, als woorden. De geuren, kleuren van regenbogen. Ze bestaan in de muren en het bed dat naar ons ruikt. Naar wilde nachten. Dromerijen. Lezen in bed. Gesprekken. Wat ons van…

ik herken mezelf in frustratie, irritatie gelijk hebben, gelijk krijgen de knipoog van poezenkind beerenburgwarmeborrelgolf de oude kater op mijn rug terwijl ik weer eens wakker word goedemorgen morgen ISO gecertificeerd waar iedereen gelijk is maar het niet heeft erken ik bovenstaand…

Vandaag dan eindelijk geland Een week eerder wel al op Schiphol In ontkenning geen draai gevonden En dan ineens in de koude zon Argeloos kletsende met een goede vriend Waren het mijn zinnen die weer waarde kregen Wat is alles toch simpel wanneer je 't zoeken staakt Natuurlijk ben ik dit en hier, niet anders Als ik dat nou maar een week onthouden…

thuiskomst het regende die dag janneke had haar hoofd gebogen haar gezicht verborgen achter een gordijn van haren de kamer was donker op tafel nog de krant van een maand terug opengeslagen de spaarlampen kropen naar het volle licht gaven de boekenkast glimmende ruggen haar voetstappen klonken als vanouds we zijn nooit weggeweest…

Jij was weer teruggekomen had boodschappen voor Pinksteren gedaan en ik schonk een kopje thee goudgeel in een glas presenteerde daar een kaakje bij geurend naar volle graan Je keek me aan een beetje uitgezakt ik voelde dat je weer een klein beetje meer van mij genoot zoals van het weer…

haastige voeten reppen zich huiswaarts thuiskomen voelt als warme armen om je heen in een welkome omhelzing…

Bij thuiskomst blaft hij in zijn slaap. U bent hier nooit eerder geweest? Dan kunt u ook niet weten dat hij barbaars spreekt wat men u heeft verteld is juist dat ik hem voor lief zal nemen.…

bij thuiskomst zie ik de foto van de dag waarop wij zo gelukkig waren elkaar het Ja-woord gaven mijn zoon, het levende bewijs van wat eens liefde was prijkt deze foto in zijn kamer, als ' bewijs ' nu rest er niets dan verbittering onder 'n dikke laag stof…

Soms kwam mijn vader door de wind naar huis, een schaduwloze man met lege handen. Tot aan de dakensteeg de roepstem van Zijn schreden en vervaagde in de lucht. Een wereld volgde hem: dwarse gelaten waarop hij zich een levenslange dag had stukgelopen. Zwaar van schouders duwde hij zich tot aan de huisdeur voort. Mijn kinderogen zagen hoe…

Waar je thuis komt thuis bent... er elk plekje kent De ruit die je hebt bewasemd het bed dat je hebt beslapen Geen wapen opgeheven tegen broer of zus de eerste kus gestolen Nooit dolen rond erf langs weg of pad het was je basis, je thuis.…

we kwamen thuis toen we door het raam onze flinterdunne vervlogen dromen aanschouwden het schommeltje vergeefs bungelend aan een balk de dode takken in zompigheid vergaan een verlaten ploeg woekerende brandnetels de vogelkers die brons kleurt in het ingetogen herfstlicht de tamme kastanjes het zacht haast sacraal roze van…

Hij wist dat hij zou worden opgehaald, ziet ze staan, een groepje lachende gezichten, dat druk beweegt en vrolijk zwaait als hij de vliegtruigtrap afdaalt. Op weg naar huis is er druk verkeer, de mensen jakkeren als gestoord, maar het gras, groener dan gedacht, is net gemaaid en geurt zoals het hoort. Thuis gaat alles sneller dan verwacht…

Doet me zwoegen en verbazen, toen ik me nog in liefde waande. Nu het schuilhouden van de 'ik' in stilte, dromen over verre lichten, in weemoed en alle prilte, schijnend op die prachtige gezichten.…

Met lijdzame dorst schudt en spreidt hij het hooi op de zonnige helling vol geelgroene stoppels blikt somtijds naar die vertrouwde sneeuwtop hem het verste wat is zijn bronzen gelaatsplooien bergen de bescheiden bloei uit onweerstaanbare kracht van kleine rotsvaste stee bemoedigd door verdwaalde vleugjes altijd zoekende zeewind.…

de ouders zwoegen vullen gele snaveltjes de grootste het eerst…

Een quizkandidaat hier uit Heeten Was onlangs het antwoord vergeten In plaats van 't miljoen Kreeg hij toen een zoen Dat heeft ie bij thuiskomst geweten…

'n kamerlid heeft in de Weere een keiharde les moeten leren hij is zo vaak op sjouw dat hij zich van zijn vrouw eerst bij thuiskomst moet legitimeren…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

de zomer is nog wat aan het zwoegen hij is merkbaar in geur en speels geluid een paar bomen bewaarden nog het fruit je zag dat ze om het najaar vroegen zijn gebreken zijn voor mij duidelijk de heerschappij wil hij over het land slecht weer is een niet uitgenodigde klant veranderingen blijven voor hem moeilijk zijn beste truc bewaart hij…

dit lijkt in niets op wat we hadden afgesproken eerder nog had tijd een plaats met zoeken op locatie de geboorte met een reden de eeuwigheid van een boek en thuiskomst op een dag…

Van voetbal wist mijn opa van hoed noch van de rand maar hij schreef bij thuiskomst, direct na vijven, de leuke stukjes voor de voetbalkrant: ook die moet leesbaar blijven.…

Groningana, 't was mij een genoegen Te dichten - ook de gaten in de muren Die kleine potjes van de naaste buren Zij hoorden alles, ook gelal in kroegen In Poelestraat, waar vindikater-luizen De aanwas ging ontgroenen bij Spilsluizen En naderhand zich in triomf ging laven Aan rituelen bij de Noorderhaven De Ossenmarkt heeft voor…

Licht kiert donkert het jaargetij strekt zich in verticale vormen laat in stilte weten hoe mijn thuiskomst is geregeld groeven vol oud zweet telt uren voor een nieuw begin.…

(tanka) Bosarbeiders zwoegen hard met elkaar, spreken luid, verruimen hun geest; men hoort geen woord over God, al is Hij sterk aanwezig.…