Alle inzendingen over Zilveren

ik zag op de bodem van een dekschuit een stukje zilver schitteren ik wist meteen dat jij het was!…

In het zilveren hart van de winter hervind je een blij geheim het klopt aan bevroren ramen zingt in dennewouden roept met de stem van wilde zwanen en warmt zich in je bloed In het zilveren hart van de winter bedenk je een nieuw verhaal je brengt alle woorden samen vreemde en vertrouwde nieuwe en oude zolang je beweegt…

Ik dans over strak gespannen draden gesponnen uit een zilv’ren pijn die welig bloemt in ijzig koud waar geen zonlicht staande houdt en gevoelens eenzaam zijn Mijn voeten treden ritmisch neer bang te struikelen over hopen van verward gedachte knopen naar wat komt…, is.. en niet meer…

Jullie, zilveren glitters en maneschijn Als paarlencollier op zwart satijn.…

daar stond je, stijlvol tussen al dat donker in de zon omarmde jou en gaf je die zilveren glans voor mij ben jij de koningin onder de bomen daar in hartje winter sta je kaarsrecht te wachten tot de bladeren weer komen het zal nog even duren maar tot die tijd straal jij iets heel bijzonders uit…

een baan van licht en golven worden zilver - schubben van een vis er is sprake van ruisen regelmaat en oorsprong zl 040606…

zie de man op de zwarte berg in silhouet - goud in zijn handen de schittering doet zijn ogen glanzen te veel weelde voor zijn smalle polsen een plons zilver cirkelt door de bruine poel…

de melkweg in flonkerende kristallen op zwart fluweel dan een trage zon voorzichtig stralend door zilveren ochtendnevels jouw dag was geboren om je te ontvangen in een wereld van gouden herfsttinten je kleurt ons bestaan elke dag een wonder…

meeuwen krijsen hongerend in vrijheid in de blauwe lucht naar gerechtigheid en verre vrede de grote kastanje draagt kaarsen in het bezette en grauwe amsterdam na de schrille dagelijkse kreten komen de zilveren nachtvogels weer dreunend de zekere dood aankondigen van kinderen die net als ik verlangen naar vrede en de betere wereld…

simpele gratie op de zilveren rivier vier stille zwanen witte voorname eenvoud op deze lentemiddag…

De zon komt haar tegemoet, naar het park in ijver onbevangen, een dagelijks feest, de dag verloren, als ze daar niet is geweest zilveren kringen in de vijver, kinnetje omhoog geheven, straalt verlangen als pulserend licht in stromend water, gelokt door de eenden met hun lokkende gesnater, blijft geen kruimel aan haar vingers kleven, dit…

Zijn we meer dan een gedachte een ademdamp in de koelte van de nacht een passeren zonder te zien wonen we in illusies in onverwachte huizen ongrijpbare dimensies zijn we gekleed in vormen van ver weg? Maar we gaan stilaan verder de tocht nog niet volbracht op wegen die nooit meer kruisen langs zwijgende schaduwen tastbaar…

de nieuwe dag begint des ochtends het is goed daar rekening mee te houden een gewaarschuwd man telt voor twee waarbij nog komt dat de ochtendstond slechts kort wat goud heeft in de mond met bovendien een verzilverbaarheidscoëfficient van vrijwel nul…

vochtig veebont in witte uren flarden zweven de tijd voorbij langs bomen gras en grond de toekomst in een vochtig glas het is ondoorzichtige huid in verhulde openheid een zwevende dans een overduidelijke kans op liefde en hoop in de bedauwde ochtendglans zweeft daar in nevelen door dalen en heuvels en lommerijke gaarden zilver…

Doordat je de moed erin houdt, verkleurt zelfs het zilver in goud.…

Druppels regen hangen aan de blaad'ren Ze glinsteren als zilver in de komende zonnestralen. De regenstromen zijn voorbijgegaan.... En de zon gaat weer stralend aan de hemel staan! Alles ziet er weer vrolijk uit. Niets dat meer op regen duidt.…

willen bewaren in het licht van ontluikende ogen in herinneringen aan verstilde schoonheid van een verlate schemer als het avondrood overgaat in nachtelijk blauw en ik je mijn lang vergeten brieven ongelezen laat onder het bladerdak waar ik je mijn hartenklop ontvouw zullen we dan onze zielen verstrengeld laten opgaan in zilveren…

piepende remmen krassende ruitenwissers gevaar op de weg grote draaicirkel deuken in de motorkap onhandig vervoer scheve koplampen een loshangende bumper lekkende uitlaat een oude roestbak mompelend monteur strippend de trots van mijn pa verplicht de brug op onderdelen vervangen afkeurenswaardig loodvrije brandstof zilveren…

Ik ben een vrijgelaten zucht om jouw naam te fluisteren die als een zilveren traan op mijn Ziele rust.…

De 5 O's uit haar lange, mooie naam Symbool voor de 5 olympisch' ringen Haar 100m.-vrij-goud doet Nederland zingen Wilhelmus van Nassaue met veel faam Haar mooie race, zeer subliem opgebouwd Bracht haar 'voor Nederland' olympisch goud…

In de stad met het zilverig oogerondkijken, de tere omhoge volneergeblazen zachtgerande wolklucht, ’t strijkel van de blauw wittigbespeelde lucht. Hoe heerlijk. Het stille hoogdroge roodwange door de lucht.…

Zilver! Vanwege een tiende, van een seconde!…

Verdorie Dafne waarom niet wat sneller Wat liet je Nederland weer in de steek Naast goud lijkt zilver toch een beetje bleek Had je problemen met je toerenteller? Nee hoor...fantastisch weer een plak erbij Ik ben net als Martina...heel erg blij.…

serafijnen dalen af met de milde ochtendzon klokken kleuren hun zilveren spel de kaars omhult zich met het gezang wakkert aan de vlam…

ik stapel ze op er zijn er nog genoeg zo vroeg in de ochtend deze schelpen, wat men ook beweert, zijn geruisloos het zand echter spreekt over het liefste en het strand lijkt leeg alles is voorbijgaand, zeg ik en wachten is verloren tijd een meeuw kijkt mijn kant op de zon droogt haar vleugelpunten de noordenwind zal haar…

(haiku) de tijd glipt ons als zilverzand door de vingers voor wat het waard is…

zilver is de nacht…

Op de kaptafel van mijn moeder staat een oker doosje gemaakt van krimpenhout. De laatjes open. Knopjes parelen erover als ongelijke druppels koud. Er is ruw aan gerukt je ruikt nog de geur van vers verdriet - geen wonder - je ziet de rauwe kleur van rood de pijn erin gecapitonneerd op zijde bezeerd door venijn lagen de jaden jaloezie,…

Zij gaat gesierd met Zilveren draad duizendmaal meer is zij ons waard Zijn Hand zal haar omgeven zó wordt haar taak tot goud geweven. -------------------------------------------------------------- © Auteur: Cobie Verheij - de Peuter (april 2005) geschreven voor Oranjevereniging Rijnsburg ter gelegenheid van het Zilveren Regeringsjubileum…

Met zilveren vingers raak je me aan. Je koestert en streelt mijn eenzame lichaam tot het oplicht en wakker wordt: je huid raakt mijn huid je hart raakt mijn hart…