27525 resultaten.
Elk licht verliest aan glans
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 992 Elk licht verliest aan glans
breekt de zon in twee
koelt de hitte in de cel
werpt een schaduw vooruit
Elk licht verliest aan glans
zet mijn ogen in traanstand
trilt je lippen tot een kus
heft mijn handen ten hemel
Elk licht verliest aan glans
bleekt de sterren in de nacht
loopt dood in wolkenstraten
verdampt hoop in mistflarden
Elk…
Ansichtkaart
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 163 Half in het donker, half in het licht
Twee gaten in een vergezicht
Eén gat waarin het licht verdween
Eén gat daar gluurde ik doorheen
Ik zag het zand dat stoof in de wind
Ik zag hoe de zon in het water scheen
Half in het donker maar ongedoofd
Kaatst het licht van wand tot wand door mijn hoofd
Flitst en stuitert van hier naar daar
Gedachten…
Liefde en vrede
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 161 De vlinder spreidt z'n vleugels in de zon
vliegt langs struiken en ik geloof weer even
in de liefde, als een licht en kleurrijk en
vrolijk cirkelend en de lichte wind en de zon!
O, hoe hij daalt en klimt en niet in een
spinnenweb terechtkomt, en dit moment op-
genomen in mijn hart en hoofd....voor even.…
Onbegrip
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 792 Jaren geleden doofde het licht in mijn ziel.
Mijn hart werd gestenigd
door scherpe woorden
die mijn liefde doorboorden.
Ik zag het licht niet meer.
De hoop was verdwenen als
sneeuw voor de zon.
Hopeloos verloren.
Jaren zwalpte ik op een woelige zee
met golven als spelbrekers,
die mij nog op grote golfbrekers
lieten afstevenen.…
SUB FINEM
gedicht
4.0 met 78 stemmen 21.406 En nu nog maar alleen
het lichaam los te laten-
de liefste en de kinderen te laten gaan
alleen nog maar het sterke licht
het rode, zuivere van de late zon
te zien, te volgen-en de eigen weg te gaan.
Het werd, het was, het is gedaan.…
zacht zuchtje wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 526 een zuchtje wind
wat liefde
een glaasje wijn
wat is het leven fijn
een stukje kaas
glimlach hier
glimlach daar
je hebt het voor elkaar
een zuchtje wind
zon en strand
licht verbrand
nu stil bemind…
welterusten
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.519 je leek hier
wel te rusten
in een droom
van zacht satijn
tot straaltjes zon
je kusten
het moest weer
ochtend zijn
ontwakend
zijn je ogen
knipperend
tegen 't licht
ontwapenend
hun vermogen
te verleiden
tot dit gedicht…
Het dondert niet meer
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 347 zon zindert zomer,
spat licht druppels, zilvergoud
zomaar, zonder zin
solosidderschicht
kletterklieft luchtgerommel,
slaat in als een bom
regenzegen raast,
lest, laaft drooggevallen land
het dondert niet meer…
B.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 950 Licht toegeknepen ogen
volle zon op kalme zee
wil
vechtlust
vol vermogen
Kom maar op en ga maar mee
Ik zie dat je weet
waar we heengaan
Ik weet dat je ziet
waarvandaan…
zomeravond
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 287 rozenblaadjes die
een pruillip trekken
vooraleer ze vallen
de lichte aarzeling
van een vlam
net voor het vuur dooft
de zon die
zich langzaam wegsleept
uit de wolkenloze hemel
het lijkt alsof niets
met zekerheid
deze dag wil beëindigen…
Ik lijk alleen maar snel
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 576 Soms denk ik dat je een kwarkje
bent sneller dan het licht en ben
je er wel of ben je er niet
ik hou van je stil, het is een geheim
Ja, dat klopt wel eigenlijk
Wat klopt is dat ik ook van jou
zoals de zon misschien morgen
ook opkomt, dat ze nog eens schijnt…
Maskerade
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 248 In het donk’re uur
als de zon koud zwijgt
komen ze soms langs
tijdelijk losgelaten
herkenbaar vermomd
maar toch ongrijpbaar
marcherend zonder ritme
tot ik het licht aan doe
een eind maak
aan de maskerade
die maar geen blijspel
worden wil…
schaduw
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 691 Ik verstopte me voor de zon
omdat ik bang was
dat zij teveel van mijn gedachten
in mijn schaduw zou vinden
Want met mijn schaduw
leef ik in harmonie
ben ik één geheel
licht en donker
soms enorm groot
en af en toe heel klein….…
Zegewagen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 233 Merkava met vier Gouden wielen
vurige paarden
in een wervelwind
Metatron spreekt witte zon
zie kinderen eten
zingen overwinnen
in het licht,
één voor de troon
van de Gekroonde Mensenzoon.…
Liefdesliedje
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 766 Hee, lieve Afra op
je groene fiets
De zon draait
altijd met je
mee
Als je fietst
langs de
Vliet, of je
loopt tussen
de bloemen
Het licht wat
je schenkt,
geeft mij
uitzicht
op zee
Fiets,
fiets...…
William Turner
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 195 [Haiku]
de zon is ver heen
en sleept het laatste licht mee
in zijn ondergang
Geïnspireerd op het schilderij 'Sun setting over a lake' van
Joseph Mallord William Turner (1775-1851).…
Zonder jou
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 634 Zonder jou
Hoe kan ik leven zonder jou
Hoe moet ik verder zonder jou
Hoe veel ben ik waard zonder jou
Hoe schijnt de zon zonder jou
Zonder jou ben ik verloren
Zonder jou wil ik niet zijn
Zonder jou is er geen licht
Zonder jou ben ik dood
Geef alles weer zin met jou…
Pijnlijk mooi
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 180 Met een bitse glimlach
Ontdoe ik jou van
Overbodig leven -
Te veel, te groot,
Te langgerekt in
Ruimte gegroeid
Licht ontnemend aan
Mijn horizon
Gevederde vrienden
Vluchten onthutst
En wat overblijft is
Pijnlijk mooi in de zon…
onzegbaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 ik taal niet langer naar verholen
zinnen die in ‘t vroege licht niet
wezenlijk te verwoorden zijn
laat de zon liever heimelijk naar
binnen sijpelen en mijn lief
nog even onbeschreven
proef in alles onzegbare poëzie…
Zonnepracht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 148 Als een zilveren parel
gloeit de zon nog even na
met haar roodgouden licht
dat glanst
over een kalme zee
Nog even en
haar taak is volbracht
dan verdwijnt ze
en neemt haar glans mee
achter de horizon
in het donker van de nacht…
Herinnerend winterbeeld
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 176 Dat dit je herinnering terug haalt
naar die vriesdag vol van zon,
met lichtend rijp op sprietjes stro,
en zilverwit op boom,
met licht zo stralend zacht en goud
dat bijna aaibaar langs de ramen strijkt.…
Avond
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 152 Het licht is weer verdwenen
in de vroege avondlucht.
De wolken dekken toe, verbergen
wat schijnsel gaf en vreugde.
Maar weet dat elders zon is
en hoop en vertrouwen.
Verlies de moed niet,
het duister zal niet winnen.…
JOUW GEMIS
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 350 dat niet te verwoorden is
dat een onvergetelijk beeld nalaat
dat met mij gaat slapen en weer opstaat
als de zon, de maan en de sterren
die lichten aan een hoge hemel
maar niet te bereiken zijn
zo meen ik, dat ook jij daar bent
onbereikbaar in een lichtende schijn…
Nederlands opeens een vreemde taal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 190 Nadat hij eerst door bleke
Medici in hagelwitte jassen
Binnenstebuiten was gekeerd
Werd hem verteld dat er een vlekje
Op zijn long was geconstateerd
Dat biologisch niet meer was weg te wassen
Keek hij totaal verbouwereerd
In de ogen van de arts die hem
Zijn leed langzaam verkondigde,
Werd hij verpletterd door dit allemaal
En was…
Inclusief
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Samuel Beckett (M/V/O)
schreef exclusief een stuk voor mannen,
dat moet uit de theaterzaal gebannen:
genderfobie! (Noem je dat zo?)
Studentbestuurders! Is cultuur
dan inclusief taalzelfcensuur?…
Had rode laarsjes aan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 367 toch zie ik
de zon
in de regenbui
die nadert
je plaatst
een regenboog
kaatst licht
in nieuwe kaders
breekt waar
druppels vallen
kleurt samenzijn in
het schuilen van ons allen
nog liep ik droog
maar je vervlakte
had rode laarsjes aan die
door regen dubbel lakten
de zon is weg
je regenboog verdwenen
de bui zet door ben blij…
Gezwicht
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.243 Was je voor het licht gezwicht?…
Tot in de teerste kern
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 238 een licht geklater
over zilverglanzend water
weer buigt het riet nederig diep
mussen neuriën voort
hoog aan de zwakke wind
breekt de zon door nevelslierten heen
alles licht op
in verschillende kleuren
tot in de teerste kern
treed het binnenin je hart
verwarmt daardoor al het aardse leven
op gewenste momenten
in het ritme van seizoenen…
Zonder schroom
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 176 kom schuilen
onder het bladerdak
loop met mij het schaduw pad
weg van het helle licht
dat genadeloos
je zorg en pijn beschijnt
een kleine pauze
op een omgevallen boom
samen praten zonder schroom
in delen vallen
lasten van je schouders
die doodmoe van het dragen zijn
met een gestrekte rug
weer terug in het licht
waar de zon schijnt…
Kind van de nacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 Ben verloren gegaan
In het licht dat mij
Dag en nacht overspoelde
Zonder dat ik me erin
Staande kon houden,
Immers, kind van de zon,
Zoals anderen mij noemden -
Nu is het licht voorbijgegaan,
Het huis waarin ik woon
Heeft gesloten ramen en deuren,
En dichte gordijnen die
Zo lang ik leef niet meer
Opengetrokken zullen worden…