Alle inzendingen over aanbeland

Misschien heb ik niet de wegen begaan van mijn intenties en dromen maar onderweg toch afgegaan en aanbeland door wie ik ben tegen gekomen…

Een nette man uit Swifterbant Was in een darkroom aanbeland Het was er bomvol Hij zag er geen hol Daarna was hij wel “heer van stand”…

Aanbeland in de laatste weken, maanden van ons bestaan vraag ik me af, hoe zijn we hier toch aangekomen? Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter van ons tijdelijke bestaan hier op aard denk ik; alles, maar ook alles Was het me meer dan waard!…

Wellicht de plek waar zij met achterstanden Dankzij dat afgeknijp straks aanbelanden?…

Hemelvaartsdag en vijfentwintig graden Met het gezin op naar het Noordzeestrand En ben je daar na files aanbeland Dan lekker met z´n allen zonnebaden Diegene die geen afstand heeft bewaard Wens ik alvast een fijne hemelvaart…

dat leven straks iets anders bood het leed, de pijn van al die jaren sleepte zij steeds vaker mee met aan de deur te vaak die leugen pas jaren later ergens in die ene nacht herhaalde ze haar laatste wens gearmd vertrokken stap voor stap na even liet ze los mijn hand de deur ging zomaar voor haar open toch nog veilig aanbeland…

Toch weet ik niet waar ik ben aanbeland. Is het pas werkelijk als het voor het oog geschiedt?…

Op een magische manier, voel ik nu je handen, voel ik ook je lippen, die bij de mijne aanbelanden. Op een magische manier, voel ik wat je zegt, lijkt alles wat je schrijft, wonderbaarlijk levensecht. Op die magische manier, die alleen jij kent, lijkt het nu voor even, of jij echt bij me bent.…

Soms probeer ik uren het zwijgen na te bootsen Geef ik het denken terug aan mijn verrast verstand Soms probeer ik woorden uit mijn zwijgen te loodsen Voel ik me in het schrijven met de dichters verwant Van poëzie - zo zeggen ze - heb ik niet veel verstand Zo ben ik dan weer terug bij het zwijgen aanbeland…

Als kind droomde ik van een eiland afgebakend en klein ooit zou dat mijn wereld zijn mijn eigen creatie warm en veilig zelf gekozen isolatie mijn eigen ik...heilig Na jaren van dwalen ben ik weer aanbeland bij mijn innerlijk kind terug op mijn eiland wetende dat ik hier mijn rust wel vind…

Geacht verstand, Ik ben moe door gezeur en gezemel van geïndoctrineerd gewemel en op kritiek punt aanbeland Beste synapsen, Ik ben moe door nonsensicaal gedaas van betweters en zeveraars en toe aan een hersenscan Zeer geëerd onderbewuste, Ik ben moe door amicale façades van bedrieglijke mombakkes Zo moe, welterusten…

Gestrand, over de delende bergen aanbeland Net niet aan zee, een te dunne strook strand. Golven rollen, dollen en duwen u meteen terug Geen sporen meer nadien op de hoge heuvelrug. Bevend liedjes zingen die het wijkende tij niet keren Luidkeels liedjes brullen die de vloed niet bedwingen.…

Pyamadagje, der F.Chopin op gesmeten ook nog weggesmolten Voltreffer voor herhaling vatbaar Aanbeland in de Achtste Hemel. Volstrekt ledig agenda bestaat nooit En ieder geeft ontzettend veel om me, helaas Vurigste tango des werelds gemist... Spijtig.…

omdat we tekort schieten zijn we juist zo doeltreffend en raken we zo velen nee geen raar misverstand het valt slechts te begrijpen als je aan de kant van die zo velen bent aanbeland ooit zal het dagen dat je zonder schieten toch iemand kunt raken je bereik is dat je er niets mee opschiet geen schot komt er in het oplossen van de…

Vannacht liet je in je vertrek 'n lichtje branden Ik liep bij toeval langs 't was middernacht Of ik wellicht bij jou zou aanbelanden? Je huisdeursleutel zou steken in jouw slot? En op m'n tenen binnenkomen en fluisteren: slaap zacht, slaap zacht?…

En wanneer ze samen aanbelanden in het lange uitdeinende niets, ze de ogen dromerig weer opslaan, dan pas glijdt de betovering uit de omhelzing.…

en de nobele nimf Eva vereert mijn adamsappel en slikken wordt moeilijk en praten lukt niet meer en ik verlies alle puntjes op alle i'tjes, maar vind er twee terug om te plaatsen op de 'ij' van het woordje 'paradijs' waar Eva en ik zijn aanbeland.…

In de vergeten warmte van de hand, in ’t strelen van gebrek aan tastbaarheid, in ’t grijze vlak waar het is aanbeland, klinkt luide slechts de slagzin van de tijd. Elk ogenblik wordt galm van eeuwigheid, signaal dat rot in rot meer rot verzendt. Het hoefde niets want niets was het bekend, maar in het zwart verscheen fataal de lach.…

mijn mooie land mijn eens zo veerkrachtige land waar zo veel kon in welke fase zijn we nu met z’n allen aanbeland?…

het beste uit mijn mens-zijn haalt en langs mijn lippen glijdt de spijt om alle tijd die zonder jou voorbij sloop slaap maar in de kom van mijn bestaan houden mijn handen je ten doop en samen gaan we deze weg waar ik onweer ver terzijde leg jouw kind zijn weet- en enkel zeg: mijn manneke, jouw keerpunt is de scheg in koersvast aanbelanden…

Mijn passie ben jij en het Geluk dat jij bergt in jouw hart Inmiddels zijn we aanbeland Zwijgzaam, maar open Liggend in warm zand…

Eenmaal aanbeland op die bewuste tak, brak dat kreng zodat ik met een misselijkmakende smak, beneden kwam. Vanaf dat moment heb ik besloten me geen appels meer voor eieren te laten verkopen en zo kon het voorkomen dat: ik voortaan spring van de tak- juist ja op de hak!…

Hoe raak ik bij die wijsheid aanbeland? Bestaat er soms een bollebozenland en moet ik daarvoor heel ver weg gaan trekken? Misschien kan ik de zoektocht beter staken, waarschijnlijk haalt het allemaal niets uit. En geniaal zal ik vast nooit geraken: wat er niet in zit, komt er ook niet uit.…

Als je "vroeger" toen ze klein waren, op "bedtijd" was aanbeland, was 't een hele toer om ze er te krijgen, want... de één moest nog huiswerk, de ander nog spelen, en nummer drie moest altijd d'r blaadje nog éven uitlezen.…

Zij zag iets bij de preekstoel aanbelanden – een kleine kist waarin zij wist haar droom... zij voelde zich in droefenis verzanden.…

Een dag echter zijn wij aanbeland, de nagels uit het kruis geramd, onze lichamen ineen en koesteren in zacht wit zand het lijden van voorheen.…

op het strand ligt een klok daar aanbeland na een ramp vlakbij een schip gezonken op en in de zee een man of vracht teveel, te veel de klepel op de bodem verstomd wordt dit verhaal niet meer gebracht dan door die getuigenis in brons in het mee vergane want zeilt niet langer wind maar waart het water door de gaten zonder voeten, zonder benen…

op het strand ligt een klok daar aanbeland na een ramp vlakbij een schip gezonken op en in de zee een man of vracht teveel, te veel de klepel op de bodem verstomd wordt dit verhaal niet meer gebracht dan door die getuigenis in brons in het mee vergane want zeilt niet langer wind maar waart het water door de gaten zonder voeten, zonder benen…

als de autocoureur Stirling Moss trekt op, remt af, trekt op, rinkelt erop los Links slaat een paard met wagen op hol dat vindt hij leuk, hij is zo van het leven vol Rechts is de Schildersbuurt, links het spoor langs Haagsche Markt, snijdt hij De Laan door koerst als een piraat naar het Statenkwartier Hij rijdt kalmer bij de Duinstraat aanbeland…

Stoere gozer in je flitsende pak een fles cola in je hand kom bij de scan kassa daar aanbeland reken je de cola af! Niet je broodje, dat uit je zak puilt? Stoere knaap met een paar vrienden de ene wat stoerder dan de ander maar allemaal één ding gemeen: in jullie zakken zitten broodjes maar betaald wordt er geen een!…