een zees IM

op het strand ligt een klok
daar aanbeland na een ramp vlakbij
een schip gezonken op en in de zee
een man of vracht teveel, te veel
de klepel op de bodem verstomd
wordt dit verhaal niet meer gebracht
dan door die getuigenis in brons

in het mee vergane want
zeilt niet langer wind maar
waart het water door de gaten
zonder voeten, zonder benen ook
met slijk en slib besmeurd verleden
vol roemruchte overvaarten
het Kanaal erkent de grenzen
van het boude mensenvernuft

aan wal bewijst een rare bloem
de laatste eer aan de zeese ziel
het is niet altijd nemen en geven
soms hapert de natuur na
het eerste slotakkoord

Schrijver: Frans Vlinderman, 31 augustus 2006

frans_vlindermanvlinderman.be

schipbreuk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 412