Alle inzendingen over aarde OR winter OR lente

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Aard vervormt mijn wandel wisselvallig van zwart naar wit als lastpak der seizoenen dwarrelen is aangemeten het creëren van dribbelangst uitglijden in pijnlijke val doormodderen in nattig rijmen als een warme kant ontstaat doch keer ik terug naar later soms afgezwakt en loom ondanks komende lente tors ik de naam van 'winter'.…

Lente doet me goed, de zomer laat me leven, herfst en winter niet.…

tergend langzaam braakt de winter zijn laatste kou lente in aantocht…

Langzamerhand vervaagt de prent van winter De sneeuwrand van winter door autoband gewist Een list van vorst niet voor de hand Ik heet de hazelaar welkom 'het eerste goud' van lente.…

waar vale lucht zich buigt het koufront dwingend onder warme lagen kruipt tasten winter en de lente naar elkaar valt sneeuw in harten van narcissen en krokust blauw de zon toch wordt het spel snel door de warmste adem overheerst gewonnen door het licht de winter zwicht en lente triomfeert…

in winterse scheuten knoppen de prille kleuren van lente al bolletjes bruinen aan randen spruiten vorstwitte stengels zwart aardse beschutting houdt warmte nog lang vast een micro klimaat waarin voorjaar ongezien kan gedijen om ons te verblijden met haar onverwacht schitterende lentepartijen wil melker 15/02/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

's Winters willen wij de lente en in de lente liefst de zomer, en als het wemelt in de heggen zeggen wij: laat de winter komen. En daarna is er niets meer goed: het voorjaar komt er niet meer aan. Wij weten niet dat in ons woedt verlangen om maar dood te gaan. (naar W.B.…

Twee dagen lente daarna is het weer winter: mensen krijgen griep!…

Nog is lente verborgen heeft winter in dit kikkerland de overhand Wij blikken vol verlangen over ijsrand en sneeuwzoom Verborgen... in tak,aan twijg de zoete droom die lente heet.…

de sneeuwlagen * en ik, ik waag het weer om in deze stilte naar de lente te vragen…

De lente ontwaakt in frisse kleuren Het prille groen laat zich omarmen Langzaam zal de lente gaan geuren Weldra zal de zon de aarde verwarmen De lente ontwaakt in alle rust Krokus en narcis laten de aarde bloeien Langzaam is het de lente die de aarde wakker kust De eerste voorjaarsregen laat de bloemen groeien De lente ontwaakt in een voorjaarslied…

Het leven is als de seizoenen: Ontluikend als de lente Frivool als de zomer Kleurrijk als de herfst En ingetogen als de winter…

de viool strijkt de narcis glad in zes richtingen, terwijl de trompet trompettert, toch lokt het de Lente niet uit haar schulp zij houdt zich verborgen achter een kwintet van wolken, al laat zij sneeuwvlokken dansend op de aarde neervlijen of heeft zij wellicht 'n pact gesloten met koning winter die haar in 'n wurggreep houdt tot zij…

Elke lente opnieuw vieren tuinen feest. Narcissen tromboneren. Zwarte merels zingen. Bloesems juichen! Lente, zomer, herfst en winter. Geluk is bloesem van de geest.…

winterse buien verlangens naar de lente zijn ondergesneeuwd zelfs de tere krokusjes dragen een hoedje van sneeuw…

Winter Zomeruur Spring'tij ont-regeld uurwerk Herfst blad schrijft lente…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

ze is het vechten moe regels als degens te kruisen al haar woorden te wegen ze vallen toch verkeerd als een weegschaal steeds wordt gemanipuleerd en zinvolle argumenten worden doodgezwegen -lente was nooit winters de zomer kende geen kou en regendruppels in de herfst droogden altijd op in blauw- ze is het strijden zat wist zijn handtekening…

De winter regent, stuurt tranen over m'n gezicht. In de lente vele druppels zout, weerspiegeld door het licht. De winter sneeuwt, dwarrelt de pijn in mijn hart. Maar pijn dooit niet zómaar, omdat het warmer wordt.…

Lente... wacht ik de kwakkelwinter meer dan zat Er liggen reisfolders op de deurmat... De reizigers lachen me als modellen toe Ik ben zo'n winter beu en zo erg moe Er zijn boden,narcissen trompetteren het rond: lente...nadert.…

De winter weent, de lente lacht, ik ween en lache tevens.…

in de lente wil ik met je springen in de zomer dan rozen erbij in het najaar ons ermee omringen onze winter beginnen in mei…

Ik verlang zo naar de lente ik verlang zo naar de zon ik zou wel een moord kunnen plegen ik leg die barre koude lange winter om!…

de herfst schittert, kleurenpracht schilderachtig, valt rottend op de aarde terug naar waar eens was de winter slaapt berenbuik vol van zalm neen, dan de lente bomen en struiken dansen in groene jurkjes, fladderend in schier ontelbare nuances, veelbelovend en afvragend, wat voor jaar zal het worden de zomer zoemt lange bruine benen…

oktober dampt zich in de eerste kille ochtenden als voorlopers naar winterse donkerte af en toe schijnt er een waterige zon oktober spiegelt zich in goudgebladerte en grijze wolken die zachtjes uitvallen in humusrijke aarde volgende lente weer zinnig groen oktober verdonkert zich in bewolkte nachten en benevelde aarde terwijl de maan aan…

De winter doet de vogels wijken, De lente brengt de vogels weer. Zij denken aan hun verre vrinden; En wijkt in 't end de laatste orkaan, Dan zoeken zij hunne oude linden, Die weer in volle bloesems staan. Zij zijn voor armen en voor rijken Geluksprofeten van de Heer... De winter doet de vogels wijken, De lente brengt de vogels weer.…

De winter valt, Als een koude deken Vergaren voor slechtere tijden Geen overschot, buiten niet te mijden De winter valt, Water van vloeibaar naar vast Een eendje vastgeklonken onaangenaam verrast De winter valt, De dagen korten Wederom wat minder tijd Totdat de lente weer bevrijdt…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…