Alle inzendingen over aarde OR brandhaard OR bewoners

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Geluiden lijken wel verboden. Geprevel wil men door de vingers zien. Een pijpje smoken mag. Rook verdrijft de laatste tijd. De waardin sloft zacht versleten sloffen af tot niets van wat ze waren. Wie kracht had is weg- gegaan, op zoek naar wat hem ooit hier terug zal voeren. Hij zal er niets meer vinden dan de stilte binnen muren,…

In 't ooievaarsnest staat heersend en vergenoegd een blauwe reiger.…

wat vooral oudere mensen té veel missen en té weinig krijgen: een hand op de schouder. een aanmoedigend klopje op het hoofd, een stevige handdruk, een omarming, een omhelzing, een knipoog. ze verlangen meer naar zachte lichaamstaal dan naar harde argumenten . meer naar iets kunnen beleven, dan doodgewoon verder alledaags verder levend ,…

Nieuwe bewoners van de flat zijn vogelvrij waarom dat is Sjors omdat ze geen vogels hebben wat is daar zo moeilijk aan…

Volgens staatssecretaris Teeven is het een inbrekersrisico om door een vechtpartij met de bewoner bij een inbraak gewond te raken. Het valt niet mee om ‘veilig’ in te breken, U komt er heus niet voor een kopje thee, Vrijwillig werkt niet één bewoner mee, Waarom nou niet uw polis eens bekeken?…

de mensen dragen wit branden zijn al uitgewoed spatten bloed op grauwe muren nog echoën kanonnen slaan granaten stille gaten jagen raketten geluidloos op hun doel die waanzin is nu afgeschaft ingepakt en opgebracht om in de isoleer weer oorlogje te spelen deze brandhaard is geblust maar elders voedt het kruit de lopen van hen die…

Ik en te vol, de kleine aarde draait door. De kleine aarde, ik en het welbehagen. Het mannetje viert kerst, mag om de vrede vragen. Het vrouwtje sleept hem door de eenzaamheid heen. Want vrede op aarde, maar vrienden heeft men geen. ik en het welbehagen, de kleine aarde blijft zijn bewoners dragen. De kleine aarde, ik en de rest.…

een lucide speling van het lot laat mij een ander leven leven brandhaarden pijnigen mijn zicht, verlos mij van dit zien en geef mij mijn eigen zijn terug! deze reïncarnatie is niet de mijne! of vergis ik mij nu schromelijk?…

Wilsbekwaam, geworden Wijs, reis ik over deze Planeet genoemd Aarde, die De meeste van haar, zo niet Álle schatten, inmiddels Prijs heeft moeten geven aan Grijpgrage handen van Gretigheid die in 't geheel Totaal geen waarde hechten aan Uitputting van bronnen die De Bol nog draaiende houden Tot de wereld en haar bewoners Buitengewoon…

Het Universum is nog niet perfect als het dat was, kon het vandaag wel stoppen de Aarde draait, maar wie draait aan de knoppen is dat de Huurder of de Architect?…

Nu is de tijd voor oude heerschappijen; Vermolmde staten wanklen - de Commune Zal rustig rijzen uit de roeste ruïne En zal een rijk zijn van de ganse aarde: Herberg voor volkeren, verlost van wallen, Bewoners van de veilge hemelhallen En in de ogen Gods gelijk van waarde.…

Aan ons leven hebben ze hier geen boodschap Je neemt aflijvigen niet zomaar in het ootje Melancholie is een levende eigenschap De bewoners hier kunnen tegen een stootje Gekust als ze zijn door Magere Hein hebben ze hemels lak aan aardse schijn…

Het hoofd is In het luchtledige Opgelost, Wat eens was is er niet meer - De bewoner van de bovenkamer Is verhuisd, zonder achterlating Van verdere gegevens, Zijn adres is onbekend…

Dat wordt met vage termen goed gepraat, door de bestuurderen met een gejat citaat, maar de bewoners steeds vervult met spijt. Straatstenen gelegd in een vast patroon, vertellen een verhaal aan wie zijn schreden verplaatst op dit zo aardse materiaal.…

zomer is het feest in het dode dorp feest voor de afstammelingen van de bewoners van 1914 het dorp leeft voort…

het is geen cel waarin jij mantra’s prevelend jezelf tracht vrij te pleiten jouw buitenissigheid kent enkel zelf gepermitteerde grenzen door betutteling van het lot geen brandhaarden van energieën worden zichtbaar als men jou de voeten wast stigma’s uit een vroeger leven zijn al bij de eerste kruisiging vergeven pas in het rijpen…

een zee van handen deint geluid golft aan in vlagen vingers reiken ogen vragen armen zijn tekort wuiven het niet weten wat er schort de blikken zijn nog open er staat geen leider op die aan de mensen zegt hoe alles zal gaan lopen woede uit zich in geweld de eerste mannen zijn geveld brandhaarden gaan open ze willen bloed en het…

een zee van handen deint geluid golft aan in vlagen vingers reiken, ogen vragen armen zijn tekort, wuiven het niet weten wat er schort de blikken zijn nog open er staat geen leider op die aan de mensen zegt hoe alles zal gaan lopen woede uit zich in geweld de eerste mannen zijn geveld brandhaarden gaan open ze willen bloed en het…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Al eeuwen jagen wolkenluchten Voorbij wijd open mensenogen Staan veelbelovend regenbogen Boven te vaak geslaakte zuchten Laat oorlog vele volkeren vluchten Kust schaduw zacht het onvermogen Verschijnt de zon te opgetogen Gaan er hardnekkige geruchten Dat ooit de aarde nieuw zal zijn En haar bewoners welbewust Niet meer gehinderd door hun…

De brug is in groot onderhoud, bewoners van de overkant zijn lichtelijk benauwd, stel dat je er onvoorzien gebruik van maken moet, is de brug dan te ver?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

ik zag het boekje met gezangen heiligen die op hun sokkel al eeuwen aan pilaren hangen rook de geur van dennenbomen tussen wierook en de hoogste orgeltonen bad zonder te denken de vertrouwde woorden zat en knielde naar het ritueel behoren maar mijn geest vloog als een vredesduif de brandhaarden voorbij waar kerst kapot geschoten…

druppels ankeren aan de aarde in briljante vormen met de tinten van regenlaarsjes ik raap ze bijeen met sobere gebaren bewaar ze samen met de tijd in een gebarsten fles de jaren maken mij een waterdrager.…

Het lommerloof dat meer geduld heeft dan men menslijk kan horen grond met een groots verleden uit het ooit geboren en dan van bewoners dat handgebaar vertrek valt zwaar.…

Men noemt het stad. Het is een visioen Van natte asphaltstraten en plantsoen En een gevangenis voor wie het wagen, Te breken met hun wetten van fatsoen. Men noemt het stad en doet er daags zijn plicht En met een nette lach op zijn gezicht Spant ieder er zijn listen en zijn lagen. En als men tijd heeft schrijft men een gedicht. ----------…